Nga Andi Bushati
Publikimi pak ditë më parë i dosjes së SPAK për marrjen të pandehur të çiftit Ajola Xoxa – Erion Veliaj e ka futur opinionin në një qorrsokak, duke provokuar një debat shterpë mes atyre që këmbëngulin dhe të tjerëve që s’besojnë në pafajësinë e tij.
Ata që nuk e duan kryebashkiakun ende në detyrë të Tiranës po botojnë dhe propogandojnë fragmente nga skema e zbardhur nga hetuesit. Sipas tyre, bashkëshortja e Veliajt ka ngritur një kostelacion të tërë OJF-sh fiktive, kryesisht me prirje artistike, të cilat nën emra te rremë kanë marrë fonde drejtpërdrejt me firmën e kryebashkiakut, në konfikt të pastër interesi. “Ajola krijonte organizata fiktive dhe aktive ndërsa Veliaj firmoste fonde dhe pagesa për OJF e bashkëshortes, që ishin krijuar vetëm për vjelje fondesh”, thuhet në dokumentin e SPAK, ku përmenden njëra pas tjetrës Qendra Byla, Muza, Bash art, Forbolous, etj dhe aktivitetet që ato kryenin të komanduara nga znj. e parë e Tiranës.
Ky version i vjedhjes është fortifikuar edhe nga shumë dëshmi bashkëpuntorësh që kanë pranuar para prokurorëve se ata firmosnin fiktivisht, në mënyrë servile, për përfitimet që merrte bashkëshortja, të detyruar nga pushteti i madh i Veliajt.
Por, nga ana tjetër, mbrojtësit ligjorë të të burgosurit dhe mediat që vijojnë ta mbrojnë atë, kanë hedhur në treg një hipotezë tjetër. Sipas tyre e gjithë sa po thuhet është vetëm “agjitacion e propagandë”, një proces populist që nuk ka për qëllim zbardhjen e së vërtetës, por njollosjen e personit që është paracaktuar të linçohet. Ata këmbëngullin se Erion Veliaj nuk ka të bëjë aspak me këto akuza, pasi realisht s’ka qenë ai që vendoste për projektet artistike. Ata pretendojnë se këtë rol e luante që në vitin 2016, me miratim të Këshillit Bashkiak, një bord prej 9 personalitete të njohura në fushën e kulturës. Madje madje, thonë ata edhe nënshkrimi formal i fondeve, nuk bëhej nga Veliaj, i cili prej shtat vitesh ia kishte deleguar këtë kompetencë njërit prej nënkryeatarëve.
Po ta lexosh kështu këtë histori të duket sikur ka vërtet një kontadiktë. Një person që majftohet me kaq do të kishte ngritur pyetjet legjitime: A e dinte Lali se ç‘bënte gruaja? A miratonin me sy mbyllur 9 antarët e bordit artistik, apo ndaj tyre bëhej presion? A ishte në të njëjtën pozitë nënkryetari i bashkisë të cilit i ishte deleguar firma? Dhe në fund të fundit, edhe për këdo që është i bindur se kjo qe një skemë mbrojtjeje e kamufluar, dilema mbetet: a mjafton hipoteza se ai ka pasur djeni për të fajësuar një njeri, kur vendimet formalisht i kanë ndërrmarë të tjerët?
Personalisht si qytetar (po jo si prokuror apo gjykatës që është i dënuar ti vërtetojë bindjet e tij) unë besoj se Veliaj i ka kryer këto krime. Ai ka qenë në djeni të gjithçkaje. Njësoj si në rastet kur korruptonte me projekte grevëthyesit e protestës tek teatri, njësoj sikur blenet gazetarët që i punësonte në ndërmarrjet që vareshin nga bashkia, në atë institucion Veliaj vendoste për çdo gjë.
Por sa më i vendosur dhe i bindur që të jem për anën që duhet mbajtur në debatin fallco se a kishte dijeni Veliaj për paratë që shkonin te Ajola, aq më qesharak dhe tallës më duket ky qorrsokak ku na kanë futur eunukët e SPAK.
Sepse, problemi madhor i drejtimit për gati një dekadë të Tiranës, nuk është nëse shkuan disa para tek Harabeli, nëse u shpik një rrugë për tu rriur vlera e apartamentit të krushqisë, nëse familja Veliaj përfitoi një vilë në Golem.
Po këto mund të përbëjnë shkelje për të cilat edhe mund të përfundosh në burg. Por, të para në kontekstin e përgjithshëm, ato nuk janë asgjë më shumë sesa një pikë uji në oqean. Ato janë grimca dhe lëshime vetëm që Erionit mos i çante trapin gruaja. Ato janë dhurata për të përkëdhelur vanitetin e asaj me të cilën herë pas here ndante shtratin. Por, vetëm kaq. Pjesa e padukshme e ajzbergut të korrupsionit në bashkinë e Tiranës duhet kërkuar tek firma për inceneratorin, tek paratë e 5 D që shkonin për vjedhjen e zgjedhjeve. Ama SPAK është i tredhur që ti hyjë kësaj rruge. Njësoj si për Tahirin që u dënua për Habilajt dhe jo për projektin e kanabizimit, njësoj si për Beqen që hetohet për faturat e restorantit dhe jo për koncesionet në shëndetësi, njësoj si për Ahmetajn që i kanë bllokuar vilat e grave, duke i harruar djegësat e Elbasanit e Fierit edhe Velian po e shpien të turrën e druve si një njeri që nuk përmbante dot ekseset e gruas.
Pikërisht për këtë arsye ne jemi zhytur sot në një polemikë, sa absurde po aq dhe qesharake, nëse e dinte apo jo “Lali”, nëse ka firmosur apo jo ai për Ajolën.
Ky është kontributi real i SPAK-ut në shoqëri. Ndërsa prokurorët specialë daravisin vemendjen e publikut me këto kotësi, ndërsa ata provokojnë polemika shterpë dhe përplasje qesharake për mëkatet minore të Veliajt, ai në emër të të cilit kryebashkiaku i Tiranës u bë therror, vazhdon të mos figurojë në asnjë dosje. Çakallin e kanë këmbyer me Harabelin.
/Lapsi.al
