Nga Boldnews.al
Arrestimi i dhunshëm te “kthesa e Kamzës”, i Ilir Metës, ish-kryeministrit, kryetar Parlamenti dhe president, do të mbahet mend gjatë, si shenja më domethënëse e keqpërdorimit të “drejtësisë së re” nga ana e kryeministrit Rama. Ilir Meta do kalojë natën e dytë të jetës në burg, pas 34 vitesh karrierë politike. Ai akuzohet nga Prokuroria Speciale, (SPAK) për akuzën e korrupsionit pasiv, mosdeklarim të ardhurash dhe pastrim parash.
Tre akuzat shërbejnë si një “statistikë gjyqësore”, e do vijojë me një proces të gjatë, fundi i së cilës dihet pasi Meta kapi fundin politik, por edhe “fundin personal”. Arsyet Meta më shumë do t’i gjejë tek vetja, pasi në një formë apo një tjetër “ndërtoi burgun” me duart e tij, duke i dhënë çelësat “kryegardianit” Edi Rama që tashmë është edhe SPAK-ist, edhe BKH-ist, edhe Piar-ist i një arrestimi të dhunshëm të njeriut që ka provuar majën e pushtetit si kryeministër, ministër, kryetar kuvendi dhe president.
SPAK (Prokuroria Speciale), është një kalë i fortë që po përdoret nga Rama për të tërhequr karrocën e fushës elektorale që do të kulmojë me zgjedhjet Parlamentare në maj të vitit të ardhshëm. Ky kalë i fuqishëm, torbën me tagji e siguron nga i shumëpushtetshmi Edi Rama. Shkelmon mbi opozitën duke lënduar rëndë kreun e PD-së Sali Berisha teksa e ka izoluar në shtëpi, ndërsa palos përtokë tek “kthesa e Kamzës” edhe kreun e Partisë së Lirisë, Ilir Metën. Udhën “kali” e çan vetë, atë udhë të diktuar nga kalorësi që herë pas here tërheq frerët për t’i dhënë drejtimin dhe stopuar kur Ai dëshiron, sidomos kur “kali” tenton ndonjëherë të “marrë majtas”, te një godinë afër Sahatit të Tiranës. Akoma jo aty…
Sukseset nuk janë të SPAK, që merr ndonjëherë merita nga fjalët fort të lodhshme nga “të të dërguarve me punë”…, që përfaqësojnë ndërkombëtarët. I gjithë suksesi është personal i Edi Ramës. Gjithkush që mendon se rënia e Brishës dhe Metës është sinjal që Rama duhet të ndihet i shqetësuar më së paku është naiv dhe më së shumti artikulohet nga rrogtarë të majme që ushqejnë popullsinë me gjoja “analiza të thelluara”, për t’i dhënë frymë konceptit të drejtësisë së re që doli thellësisht më e keqe se e vjetra.
Drejtësia e re nisi me “betim” në breg të Lanës dhe po vijon me zvarritje të kundërshtarëve të Ramës tek “kthesa e Kamzës”, ndërsa pyetja ngrihet se nga do drejtojë frerët mbi shpinën e “kalit SPAK”. Meta duhet të vuajë edhe për pasojën që i la vendit. Gjithçka ngjizet nga një natë e këndshme në vitin 2013 buzë detit Adriatik ku Ilir Meta ftoi në shtëpi Edi Ramën. Aty e vendosën për koalicion parazgjedhor që u kurorëzua më 1 prill 2013. Rama mori shumë më shumë nga çfarë mendonte, pasi në atë kohë nuk kishte asnjë pushtet, kjo edhe sepse dy vite më parë kishte humbur edhe Bashkinë Tiranë dhe ishte vetëm kryetar i PS-së.
“Halat” mbetën në grykën e Metës, pa e menduar se loja e madhe po vinte shpejt brenda mandatit të parë qeverisës në vitet 2013-2017. Rama nuk donte vetëm pushtetin politik që ta ndante, por të gjitha vetë, përfshi edhe një “superpushtet” që do i vinte nga e ashtëquajtuara “reforma në drejtësi”. Paradoksalisht, njeriu që duatrokiti më shumë votimin unanim prej 140 deputetësh të reformës në drejtësi ishte Ilir Meta.
Mendoi se mori benefite politike si një ndërmjetës mes mazhorancës dhe opozitës, pa e kuptuar se atë natë po nënshkruante ai dhe të tjerët fundin personal, nga dikush që pak e mendonin se do të ishte aq i fortë sa në fillim priti që mëzin e shartuar me ndërkombëtarë ta rriste vetë për ta kthyer në një kalë të kuq plot huqe, që “vret këdo”, përveç të zotit…!