Nga Andi Bushati
Në disa nga mediat që vijojnë të mbrojnë kryebashkiakun e burgosur të Tiranës u publikua së fundi një raport i hartuar nga dy kompani ndërkombëtare, të pajtuara nga vetë Veliaj, thelbi i të cilit qëndron në denoncimin e një izolimi të padrejtë.
Në fakt, disa nga shqetësimet që ngre ky dokument janë argumenta racionale që kanë logjikë. Ndonëse Kasowitz LLP dhe Mishcon de Reya LLP paguhen nga vetë i interesuari për të lobuar në favor të tij, ato ç’ka ato konstatojnë: arrestimet nga SPAK, pa ngritur ende një akuzë; periudhat e gjata të izolimit që janë bërë praktikë; apo ndërprerja arbitrare e aktivitetit politik të njerëzve të zgjedhur; janë elementë që e cënojnë një drejtësi të ndershme dhe me masa proporcionale.
Pikërisht këto kritika ndaj prokurorisë dhe gjykatës së posaçme kanë cituar dhe riprodhuar mediat pro Veliajt për të krijuar përshtypjen e një linçimi juridiko-politik kundër tij.
Natyrisht, deri këtu, ato janë në të drejtën e tyre. Madje mund të konsiderohet se bëjnë detyrën ndonëse i mveshin me kostume njujorkeze apo londonese (prej nga vijnë dy kompanitë) pretendimet për ato shkelje që publiku shqiptar i ka tashmë para syve edhe në raste të ngjashme si ato të Belerit, Berishës, Metës, Dakos apo Ahmetajt.
Por, problemi është se pasi ke konstatuar një gjë të tillë, pasi i jep hapsirë tezës se paraburgimet nga SPAK dhe GJKKO mund të jenë të padrejta, çdokush që e ka këtë shqetësim është automatikisht i dënuar të ngrejë dhe një pyetje: nga buron kjo padrejtësi? Kush e trimëron SPAK të veprojë kështu? Kush i jep carta bianca dhe kujt i intereson një gjë e tillë?
Nëse për rastet e sipërcituara të politikanëve opozitarë përgjigjet janë më të thjeshta, fati i Erion Veliajt, ish delfinit të Edi Ramës dhe të etiketuar si pasardhësi i tij në PS, mund të na shërbejë për të kuptuar më shumë. Po të vëzhgosh me kujdes ajo që mbrojtësit e tij e etiketojnë si padrejtësi që SPAK po i bën kryebashkiakut në detyrë, ka ecur hap pas hapi dhe dorë pas dore me degradimin që kryeministri i ka bërë figurës dhe peshës së tij.
Hiq atë tollovinë mashtruese të ditëve të para, kur Rama luajti rolin e të nxehurit, ai faktikisht e ka vrarë politikisht Lalin. “De facto” ia ka rëmbyer bashkinë duke i grisur dokumentin e delegimit të kompetencave. Më pas i’a reduktoi peshën politike duke nxjerrë jashtë nga grupi i ri parlamentar të gjithë mbështetësit e tij. Akoma dhe më tej e zhveshi nga mburoja publike, duke i ndaluar edhe Xhafajn junior edhe atë senior, të mbanin deklarata në mbrojtje të mikut të tyre. Në fund, i pengoi edhe militantët mjaftisë të dilnin në rrugë e të protestonin për lirimin e idhullit të tyre. Pra, me pak fjalë Rama bëri politikisht atë që SPAK u përpoq të vërtetonte juridikisht. Të dy me një qëllim të nxirrnin nga loja një aktor që bëri gabimin e madh që një pjesë të atyre që rrëmbente i përdorte dhe për rritjen e pushtetit të vet personal.
Pikërisht kjo është pjesa që ato media që deri dje kanë përfituar nga ky pushtet bëjnë sikur nuk e kuptojnë. Ato flasin për abuzimin që po bëhet me Veliajn por s’kanë këllqe të tregojnë se cili qëndron pas tij. Ato po adoptojnë një qëndrim gjithnjë e më absurd duke dashur edhe të mbrojnë Lalin, por duke qenë njëkohësisht të reshtuara në mbrojtje të çiftit Rama-SPAK.
Kjo është në fakt hipokrizia e tyre. E pikërisht kjo i bën të pavlefshme shërbimet e fundit që po i bëjnë Veliajt, si në rastin e publikimit të raportit të Kasowitz LLP dhe Mishcon de Reya LLP. Duke qenë të pa lira për të thënë krejt të vërtetën, ato vrasin edhe ato pak argumenta ku Lali mund të kishte ralisht të drejtë./ Lapsi.al
