Duket se socialistët në Kuvend dhe qeveri, në përpjekje për t’i ngjarë sa më shumë shefit të tyre, kryeministrit Edi Rama, flasin lloj lloj budalliqesh, pa e marrë parasysh se çfarë po nxjerrin nga goja.
Elisa Spiropali, së cilës shefi i saj i thërret “Mamicë” dhe ajo atij “Skënderbe”, duket se nuk e ka pritur mirë denoncimin e kreut të PD-së, Sali Berisha se kryeministri Edi Rama anuloi në momentin e fundit emërimin e saj në postin e ministres së Jashtme, pasi ai pretendon se ajo ka video me Bajrat dhe Pëllumb Gjokën. Ndaj këtij, denoncimi, Spiropali jo vetëm që ka reaguar me gjuhë të ashpër, por edhe banale.
Përmes një postimi në rrjetet sociale, Spiropali i drejtohet Berishës se ky i fundit do të gjejë “noc rrokun” sado që të vazhdojë të kërkojë për të. Një togfjalësh që më parë është përdorur nga “Skënderbeu” i saj, kryeministri Edi Rama.
Pyetja që shtrohet është se kujt i referohet zonja Spiropali me fjalët “noc rroku”? Për çfarë e ka fjalën? Kjo gjuhë është përtej skandaloze, ku përveç se përdoret nga një ministre, e cila duhet të ishte shembull për të tjerët, por edhe nga një nënë.
Postimi i plotë i Spiropalit:
O Sali, sa herë që ti leh më kujtohet ajo shprehje e Popullit për ata që kur janë me një këmbë në varr, ndotin në derën e xhamisë.
Të kuptoj o Sali. Ta kuptoj mirë hallin që ke.
S’është kollaj me të dalë e liga me Shkodrën që në 33 vite e ke bërë të vuajë një mijë të zeza. Shkodra është kocka që të ka mbetur në fyt, dhe nuk e kapërdin dot as me kockat që të hedhin si shpërblim. Prandaj bërtet e çirresh si lugat. Të largosh frikën tënde. Por e ke kot.
I je futur detit më këmbë. S’ke tjetër fat veçse të zhytesh e të mbytesh si e meriton në detin e dreqnive që i kurdise vet. O Sali, shih gjej ndonjë kurë për ankthet e tua, se për mua edhe 100 vjet të rrëmosh nëpër skuta e nëpër zgëqe, noc rrokun do gjesh. Se çfarë ministre do jem unë, atë nuk e ke në dorë ti o Sali.
Unë, o Sali, do vazhdoj të jem ajo që jam. Ajo që të vjen hakut ty. Ka ikur koha jote. Ti o Sali, s’bën dot më Gërdec tjetër, të tjera vrasje në bulevard, a të tjera të zeza që mund të dalin vetëm nga mendja jote e çkurdisur pa kthim, nga truri yt i sëmurë pa shërim.
Dëgjo o Sali, më zuri ky taksirat mua. Nuk do të të ndahem asnjë çast derisa të t’i nxjerr sheshit të gjitha të palarat dhe djallëzitë.
Selam o Sali! Në seancën e radhës. Jo të Foltores tënde. Të Foltores time. Ku nuk do të lë kusur pa të marrë, huq pa ta goditur, gënjeshtër pa ta nxjerrë në shesh.