Dy motra të moshës 22 dhe 20 vjeç përshkruan momentet që jetuan të ngujuar për katër ditë nën rrënojat e banesës ku jetonin në qytetin e Kahramanmaras derisa u liruan përfundimisht nga shpëtimtarët turq dhe izraelitë. Zeynep dhe Elife Tzivi jetonin në një ndërtesë shtatëkatëshe kur tërmeti me magnitudë 7.8 goditi orët e para të së hënës, më 6 shkurt. Siç thotë Elife, e cila është dy vjet më e vogël, nga spitali Kahramanmaras ku po kurohet, “Nuk do të kisha mbijetuar pa Zeynep”.
“Isha me fat sepse kisha motrën time të madhe me vete sepse po të isha vetëm do të kishte qenë shumë më e vështirë. Ishim poshtë krevatit. Ne mbijetuam së bashku. Ishte ftohtë dhe ne ishim të frikësuar”, nisi përshkrimin e saj 20-vjeçarja.
Kur u pyet se çfarë ndodhi kur filloi tërmeti në Turqi, Elife tha: Ne menduam se do të dridhej për një kohë dhe do të ndalonte, por kjo nuk ndodhi. Ndërtesa filloi të rrëshqasë. E gjithë dhoma filloi të rrëshqasë.
Sipas motrës së saj , Zeynep, vendimi që ajo mori kur kuptoi se ndërtesa do të shembej ishte vendimtar për mbijetesën e saj.
“Isha gati të shkoja në dhomën e nënës sonë. Ndalova dhe prita. Dëgjova zhurmën e shembjes së ndërtesës, kat më kat. Vazhdova të dëgjoja “bang, bang”. Dhe në atë moment unë e vendosa kokën e Elife nën krevat dhe rashë edhe unë nën të. Kështu bëmë”, përshkruan 22-vjeçarja.
Dy tërmete shkatërruese goditën të hënën pjesë të Turqisë dhe Sirisë. Tërmeti kryesor u pasua nga dhjetëra pasgoditje. Sipas informacioneve të fundit, më shumë se 41,000 njerëz kanë vdekur dhe shifra pritet të vazhdojë të rritet. Fillimisht jugu i Turqisë u godit nga një tërmet me magnitudë 7.8 gradë të shkallës Rihter dhe u ndje në disa vende të rajonit dhe përveç njerëzve në Turqi, viktimat më të shumta ishin në Sirinë fqinje.