Duke marrë parasysh transmetueshmërinë e lartë të koronavirusit në veçanti të mutacionit Delta i cili po shqetëson ekspertët kohët e fundit, shkencëtarët nga Departamenti i Mjekësisë në Universitetin e Sao Paulo kanë treguar se COVID-19 shumëzohet në gjëndrat e pështymës.
Ky zbulim erdhi nga analizat e mostrave të gjëndrës së pështymës të marra gjatë një procedure minimale invazive në 24 pacientë me një moshë mesatare 53 vjeç të cilët ishin diagnostikuar me ndërlikime të koronavirusit në spitalin das Clínicas në Brazil.
Më konkretisht, indet e zgavrës në gojë që janë përgjegjës për prodhimin dhe sekretimin e pështymës përdoret si ‘depo’ të koronavirusit.
Më herët, i njejti ekip studiuesish kryen kërkime që vërtetojnë praninë e ARN-së që shkakton virusi SARS –COV-2 në indin paradontal të pacientëve që vdiqën nga sëmundja.
Por ky studim sipas sipas Bruno Fernandes Matuck, kandidat për PhD në Universitetin e Shkollës së Stomatologjisë në Universitetin e Sao Paulo, është prova e parë që një virus i frymëmarrjes mund të infektojë dhe riprodhohet në gjëndrat e pështymës, pasi deri më tani mendohej se vetëm viruset që shkaktojnë sëmundje të tilla si herpesi përdornin gjëndrat e pështymës si “depo”.
Metodologjia e hulumtimit
Duke pasur parasysh prevalencën e lartë të koronavirusit në krahasim me viruset e tjerë që infektojnë sistemin e frymëmarrjes, studiuesit supozuan se ai mund të riprodhohet në qelizat e gjëndrave të pështymës dhe për këtë arsye mund të zbulohet në pështymë pa rënë në kontakt me gjëndrat e pështymës .
Një studim i mëparshëm identifikoi receptorët e enzimës konvertuese të angiotensinës 2 (ACE2) në kanalet e gjëndrës së pështymës.
Proteina S spike SARS-CoV-2 lidhet me receptorët ACE2 për të pushtuar dhe infektuar qelizat.
Kohët e fundit, grupe të tjera kërkimore kanë kryer studime tek kafshët që tregojnë se receptorë të tjerë përveç ACE2, të tilla si TMPRSS2 dhe furine, që të dy janë të pranishëm në gjëndrat e pështymës, janë shënjestra të SARS-CoV-2 .
Me gjithë këtë si të dhëna, ata gjithashtu dëshironin të testonin njerëzit përmes ultrazërit për të nxjerrë mostrat e indeve nga parotidet, gjëndrat e pështymës submandibular dhe sekondare.
Pas analizës së indeve molekulare, virusi u zbulua në më shumë se dy të tretat e mostrave.
Përmes një teknike tjetër, imunohistokimi, ata gjithashtu demonstruan praninë e virusit në ind.
Më në fund, mikroskopi elektronik shqyrtoi jo vetëm praninë e virusit, por edhe kopjimin e tij në qeliza dhe llojin e organelës që përdor për riprodhim.
Hapi tjetër për shkencëtarët pas këtij zbulimi është të shqyrtojnë nëse zgavra me gojë mund të jetë një mjet hyrje për SARS-CoV-2, pasi receptorët ACE2 dhe TMPRSS2 ndodhen në pjesë të ndryshme të gojës, si dhe në indet e mishrat e dhëmbëve dhe mukozës.
Përveç kësaj, goja vjen në kontakt të drejtpërdrejtë me zgavrën e hundës, e cila konsiderohet gjerësisht si pika kryesore e hyrjes për virusin.
DENONCO