Tetë me dy?

Nga Edmond Tupja

Siç është thënë e shkruar këto ditët e fundit, kryeministri Rama lëpiu atë që kishte pështyrë para dy vjetësh: Ai vendosi rihapjen e kazinove, pra të lokaleve të lojërave të fatit, por kush dëshiron t’i futet këtij biznesi duhet të kenë një kapital të paktën prej një milion e dyqind mijë eurosh secili. Çfarë fati paskan kështu lojërat e fatit: Paparashikueshmëria e kryeministrit në veprimet e tij i nxori në dritë!

Pavarësisht se është në pushtet prej 20 vjetësh, Edi Rama po kërkon të qëndrojë në majë të tij edhe 4 të tjerë sepse, i prekur rëndë nga sindroma e Hubrisit, d.m.th. pikërisht nga sëmundja e pushtetit, ai e ka pushtetin si të vetmen drogë që e mrekullon, e lumturon deri në dehashpirt, çka e shtyn detyrimisht që t’i shfrytëzojë rrethanat sipas parimit “shtatë hile, një trimëri”, duke kaluar nga një qëndrim tek tjetri, siç e nënvizon me të drejtë intelektuali Fitim Zekthi në analizën e tij të 10 shtatorit me titull “Rama është aq i plakur sa nuk mund të humbë kurrë me rezultat të ngushtë”, ku vëren se “Ai ka bërë kapërcime të thella programore apo ideore duke u hequr herë si misionar, herë si ultraliberal, herë si nacionalist, herë si globalist, herë si neomarksist, herë si socialdemokrat, herë si socialiberist (rruga e tretë e Blair-it gjoja) dhe herë si neoliberal, herë si komunist dhe herë-herë si neoliberal”.

Kjo lëvizshmëri e admirueshme prej pehlivani profesionist është pjesë e pandarë e paparashikueshmërisë së tij dhe përbën, sipas mendimit tim modest, një nga karakteristikat individuale të kryeministrin Rama që nga viti 2013. Pa dashur kurrsesi ta këqyr këtë karakteristikë kryeministrore në kuadrin e numerologisë, pra të një studimi parashikues të mbështetur tek analiza numerike e karakteristikave individuale, kam ndjesinë se karakteristika në fjalë ka nisur ta fshehë keq pasigurinë e tij para zgjedhjeve të 25 prillit (çuditërisht numri 25 na çon te numri 7, sepse 2 + 5 = 7, pra na kujton proverbin “shtatë hile, një trimëri”).

Siç e përmendëm në krye të paragrafit të mësipërm, ndonëse e ka të njëzetin vit në pushtet, kryeministri Rama kërkon të qëndrojë edhe një mandat tjetër në të njëjtin post, pra sërish 4 vjet, çka çuditërisht shpreh edhe datëlindja e tij 4. 7. 64 (pra jo vetëm një, por dy 4 njëherësh!), kurse numri 7 (korrik) na kthen sërish e pashmangësisht tek i njëjti proverbi i frikshëm “shtatë hile, një trimëri”.

Oh, për pak, harrova, prandaj ju kërkoj ndjesë, o të respektuara lexuese dhe lexues të respektuar të kësaj rubrike të përjavshme: Pak më lart përmenda faktin që Edi Rama është në krye të pushtetit që nga viti 2013! Trembëdhjeta! Numër ndjellakeq për disa, por ndjellamirë për të tjerë! Për sa i përket Edin Ramës, duket se i ka sjellë fat ngaqë iu bënë dy mandate kryeministrore rresht. A bën vaki t’i sjellë fat edhe për një mandat të tretë? Apo ta largojë përfundimisht nga pushteti ku është kapur me thonj e me dhëmbë, sepse, siç thuhet, çdo fillim ka edhe një fund?

Oh, pa shikoni, pa shikoni! Juve që po më lexoni në këtë çast… a nuk ju bën përshtypje data e sotme: 13 shtator 2020? Përsëri numri 13!

Së fundi, por jo më së paku, më lini të bëj komentin që vijon: Para disa kohësh portali amerikan “Foxy Lady New” e renditi kryeministrin tonë të parin në listën e 20 liderëve më të gjatë në botë; kurse për “Hottest Heads” ai zuri vendin e 22-të në listën e liderëve më të bukur në botë. Tani, për rastin e parë, le të shumëzojmë 20-tën e listës me 4 (vjet) dhe na del 80; për rastin e dytë le të shumëzojmë 22-shin e listës po me 4 (vjet) dhe na del 88! Gjithë këto teta, gjithë këta dysha…

Por, o mrekulli e numerologjisë: Shumica e shqiptarëve pa dyshim e njohin dhe përdorin shpesh shprehjen “t’ia bësh dikujt tetë me dy”, d.m.th. ‘t’ia mbledhësh”, “t’ia futësh të dyja këmbët në një këpucë” (ose, pse jo, edhe në një kuti votimi!). Nuk e di, por kam një si parandjenjë të keqe për zgjedhjet kuvendore të 25 prillit: Po sikur shqiptarët t’ia bëjnë tetë me dy Partisë Socialiste të Edi Ramës dhe ta nxjerrin në opozitë duke votuar kundër kandidatëve të saj? Po sikur, rrjedhimisht e për pasojë të pashmangshme, Edi Rama të pushojë automatikisht së qeni kryeministër? Me gjasë për atë do të jetë diçka e ngjashme me fundin e botës, sepse, siç e ka shkruar Fitim Zekthi, po e përsëris: “Rama është aq i plakur sa nuk mund të humbë kurrë me rezultat të ngushtë”!