Nga Boldnews.al
Shumë njerëz, çdo qytetar i vendit, e ka fiksuar atë moment kur ruspa e Bashkisë Tiranë shemb ballinën e Teatrit Kombëtar. Cekani i fuqishëm rrëzon një objekt mit, ndërsa para këtij aksioni, në orën 04.30 të 17 Majit, policia kishte larguar me forcë dhe duke shoqëruar në komisariat artistë dhe qytetarë që gjendeshin në godinë në mbrojtje të saj.
Zelli i Lali Erit për të rrënuar një objekt hostorik ka një tjetër detaj, në dukje fare i vogël, por me shumë domethënie. Flamuri kombëtar i vendosur në godinë, bie dhe mbulohet nën rrënoja, duke u përçudnuar nga zinxhirët e trashë të ruspës së Veliaj, që ishte kthyer jo në një fadromë, por tankun e pushtetit.
Gjithçka e dukshme në atë moment, kur si për të treguar një të vërtetë të hidhur, flamuri kombëtar shkëputet veçmas pirgjeve dhe bie mbi ta, për tu mbuluar nga një fadromë pushteti. E dhimbshme për këdo qytetar, që deri më tani është shokuar nga ato skena të rënda, por po aq e dhimbshme sa prishja e një objekti 81-vjeçar është edhe dhunimi i flamurit kombëtar.
Më idhtarët e këtij pushteti, mund të gjykojnë se kjo është diçka krejt pa vlerë, por në asnjë rast dhe në asnjë operacion që mban vulën e shtetit, simbolet kombëtare nuk duhet të përdhosen. Nuk është vetëm një moment “moral”, pasi ai (morali) ka kohë që ka vdekur) te pushtetarët e sotëm, por është edhe penal.
Në nenin 229 të Kodit Penal thuhet shprehimisht se: “Përdorimi i fjalëve ose kryerja e veprimeve që botërisht fyejnë flamurin, stemën, himnin e shteteve të huaja apo organizmave të njohur ndërkombëtarë, si dhe heqja, prishja, apo bërja e papërdorshme e flamurit, e stemës së ekspozuar në institucionet zyrtare, përbëjnë kundravajtje penale dhe dënohen me gjobë ose më burgim deri në 1 vit”.
Ky nen është shkelur! Flamuri ynë kombëtar i vendosur në një institucion zyrtar publik si Teatri Kombëtar, u bë i papërdorshëm, u përdhos, u mbulua me pirgje inertesh dhe me siguri ka përfunduar si “mbetje urbane”, në zonën ku Lali Eri vendosi të hedhë inertet e dala nga prishja e godinës së Teatrit Kombëtar.
Po ky ligj, ky nen specifik, as nuk shihet nga prokurorët e sotëm, qofshin ata edhe “elita” e SPAK (Strukturës së Posaçme Anti Korrupsion). Është frika më e vogël, madje pa frikë fare nga Veliaj dhe organizatorët e tjerë që shkatërruar Teatrin Kombëtar.
Dikush mund të gjykojë se urdhi nuk ishte për të përdhosur një flamur, por për të rrënuar një godinë. Edhe në këto raste ka procedura. Së pari hiqen simbolet kombëtare, vendosen në një vend të sigurt dhe mbahet një procesverbal për gjendjen e tyre fizike, për tu dorëzuar në institucionet përkatëse.
Po një përgjegjësi të madhe morale ka Lali Eri. A e di Veliaj se për atë flamur sot dergjen nën tokë, ku u kanë mbetur vetëm eshtrat, mijëra shqiptarë? A e di Veliaj se për flamur janë vrarë edhe emigrantë fatkeqë të cilët kanë reaguar kur shihnin se simboli i tyre i kombit përdhosej?
Veliaj ndoshta nuk ka si ta dijë, edhe kur ka qenë emigrant, ai nuk e ka vuajtur këtë pjesë, pasi i shkolluar nga finacimet e miliarderit Xhorxh Soros, kombi për Veliaj ka një tjetër flamur… Dhe sjellja vret shumë. Pikërisht në atë ditë kur simboli ynë i kombit u përdhos nga ruspa që prishi teatrin, Erion Veliaj urdhëroi dhe sugjeroi që ballina e bashkisë të vishej me disa flamuj, ai që përfaqëson komunitetin LGBT, (lezbikë, gei, biseksualë dhe transeksualë).
Për të ka më shumë rëndësi ai “flamuri me ngjyrat e ylberit” sesa ai kuq e zi, i cili simbolizon jo vetëm Shqipërinë, por çdo vend ku ka shqiptarë!
