Republika e absurdit

Nga Boldnews.al

Në ditët e pas-tërmetit, ku kryepiktori me çitjane menaxhon ekonominë e katastrofës si jo më mirë, duke lëvizur parreshtur në efektin e mbulimit mediatik 24 me 7, KÇK-ja nuk merret fort mirë vesh për mallin stok ndër vite apo për të ndërtuar mega-projekte që sjellin mega-përfitime për kostumet e pushtetit?

Për të kullundrisur punët janë varg një sërë ministrish dhe drejtorish që i japin hazër xhevap kryetarit të kudogjendur të ERTV-së që lëvron sa “diplomacinë e atleteve”, sa speedy gonzalezin e terrenit.

Ndër vargun e ministrive të vënë në radhë si koçi misri, veçojmë Ministrinë e Punëve të Kota nga e cila varet dhe Drejtoria e Përgjithshme e Punëve të Papërfunduara. Kjo bashkërendon me Ministrinë e Qeses së Shpuar e cila është në koordinim të vazhdueshëm me atë të Kalasë së Rozafës dhe Fillit të Penelopës.

Si Komisar shërben Kapteri i Ushtrisë me Brekë nëpër Këmbë ndërsa paratë i mbledh Ali Baba me 40 hajdutë. Për t’i vënë kapak historisë është dhe Tagrambledhësi me prokurë i Fytyrës së Vrerosur ndërsa me lobimin jashtë ndihmon qumështori i çilimi-diplomacisë.

Me skenar dhe regji të Fugsit, kapiteni aktron si jo më mirë, madje duke e kthyer në bojaxhi faqeziun e bashkisë që nuk përton të përulet më tepër se Uriah Hipi, duke u thyer në mes nga pesha e sevilizmit të pakërkuar, madje duke e parë gishtin e mesit të kapitenit tërë epsh dhe zili.

LEXO EDHE  “Të mbyti virusi moj nëno”, hajduti i “sjellshëm” i këput varësen e floririt të moshuarës

Kapiteni i Disfatave të Merituara vërtitet si sëpatë pa bisht në kërkim të gurit filozofik që do i jap pushtetin e përjetshëm në përpjekje për t’ia hedhur opozitës së vjetër dhe përcarë atë të re. Ndihmojnë jo pak këtu kocka të shpërndara aty-këtu, si hashishi i para-gjumit të kalamajva në Shqipërinë mesjetare, apo diversione me fund të hidhët për të cilat gjen kohë dhe nge të englendiset natë e ditë.

Në epokën e Rilindjes së Iluzionit, ku fasadë-politika luan me optikën dhe xhaketat e vjetra duhen kthyer nga astari për të mbijetuar krizën e bukës, sallami është shpesh ç’ngelet në dorë pas tymit skenik. Kush kupton ç’luhet në prapaskenën e pushtetit dhe nuk ngopet me lugë të zbrazët, shërben si zë i ndëgjegjes publike dhe denoncon lojën me kungulleshka të liderëve me kungull të zbrazët, i shërben shoqërisë shumë më tepër se matrioshkat e renditura pa radhë në skenën e dominuar nga aktori-regjisor.