Projekti për qendrën e kryeqytetit të Tiranës, bëri të ishte prezent për herë të parë në një prezantim nga Bashkia e Tiranës, Kryeministri Edi Rama.
Madje, Rama e justifikoi prezencën e tij në projektin e sheshit “Skënderbej” si më të rëndësishmin në qëndrën e kryeqytetit.
Ai nuk ka hezituar që ta krahasoj veten me Ahmet Zogun dhe kryebashkiakun Veliaj, me Armando Brazinin, projektuesin rregullues të aso kohe të qendrës së Tiranës.
“Ajo çka Ahemt Zogu në atë botën e tij të ngushtë kulturalisht por mjaftueshmërisht të pasur për nga instinkti i përparimit i vuri detyrë Armando Brazinit ishte se donte një miniaturë të Shën Pjetrit në Vatikan”, tha Rama në fjalën e tij.
Më herët Rama në fjalën e tij theksoi se sheshi “Skënderbej” është një domosdoshmëri pasi Tirana nuk ka një shesh dhe projekti duhet të zbatohet.
Kryeministri Rama tha se sheshi do shtrohet si mozaikët, me gurë dhe aty do të ketë gurë nga trojet e Shqipërisë. Gjithashtu ai deklaroi se sheshi do të jetë një skenë e hapur për aktivitete.
“Bëhet fjalë për një ndërhyrje të jashtëzakonshme dhe për një transformim të jashtëzakonshëm për zemrën e Tiranës, zëmrën e Shqipërisë, por është edhe zemra e shqiptarëve.
Bëhet fjalë për një projekt të nisur vite më parë dhe për përmbushjen e një ambicie legjitime që Tirana të ketë një shesh, që në hapësirën e trashëguar në shesin e periudhë totalitare t’u ofrojë të gjithë banorëve një pikë referimi të palëvizshme.
Historia e njerëzimit njeh vetëm një rast kur qeveria dhe vendimmarrja për të financuar zhvillimin e komuniteteve, nuk u fokusua te qendra, por u fokusua të asfalti elektoral dhe ky është rasti i Shqipërisë së tranzicionit, mendësia e të cilit kulmoi për keq në qeverinë e mëparshme”. u shpreh Rama.
Fjala e Ramës:
“Ky ndoshta është i pari aktivitet i bashkisë së Tiranës ku unë jam i pranishëm. Jo se nuk kam dëshiruar të jem i pranishëm herë të tjera por se këtë herë bëhet fjalë për një projekt të jashtëzakonshëm. Bëhet fjalë për një transformim të jashtëzakonshëm në zemër të Tiranës, që është zemra e Shqipërisë dhe shqiptarëve. Bëhet fjalë për vazhdimin krijues të një projekti të nisur vite më parë dhe për përmbushjen e një ambicie legjitime që Tiranë të ketë një shesh i cili në hapësirën e trashëguar të sheshit në periudhën totalitare t’u afrojë banorëve dhe vizitorëve një pikë referimi të palëvizshëm.
Një shesh për qytetarët, shtruar me gurë dekorative nga gjithë trojet shqiptare, lule, pemë, shkurre dekorative nga gjithë vendi, ndriçuar nga panele diellore dhe me shatërvanë që do të furnizohen nga uji i shiut.
Ky është me fare pak fjalë ajo që do të shohin kryeqytetasit dhe vizitorët në përfundim të projektit të prezantuar sot nga bashkia e Tiranës. Kreu i Bashkisë, Erion Veliaj theksoi se nga projekti fillestar janë përshtatur ndryshimet klimaterike, duke shtuar gjelbërimin.
Rama: “Ky ndoshta është i pari aktivitet i bashkisë së Tiranës ku unë jam i pranishëm. Jo se nuk kam dëshiruar të jem i pranishëm herë të tjera por se këtë herë bëhet fjalë për një projekt të jashtëzakonshëm. Bëhet fjalë për një transformim të jashtëzakonshëm në zemër të Tiranës, që është zemra e Shqipërisë dhe shqiptarëve. Bëhet fjalë për vazhdimin krijues të një projekti të nisur vite më parë dhe për përmbushjen e një ambicie legjitime që Tiranë të ketë një shesh i cili në hapësirën e trashëguar të sheshit në periudhën totalitare t’u afrojë banorëve dhe vizitorëve një pikë referimi të palëvizshëm. Ka ndodhur që projekti ynë i rilindjes urbane të kritikohet përse ne po transformojmë sheshet e qyteteve. Me justifikimin se njerëzit nuk kanë nevojë për sheshet nuk përfitojnë nga sheshet etj. Historia e njerëzimit njeh 1 rast kur vendimmarrja për të financuar zhvillimin e komuniteteve nuk u fokusua tek qendrat por tek asfalti elektoral. Ky rasti unikal është i Shqipërisë së tranzicionit që funksionoi me qeverinë e mëparshme. Aty ku njerëzit janë bashkuar për të jetuar së bashku e kanë filluar nga sheshi. Sheshi është identiteti i një vendbanimi dhe një komunitetit dhe është pika e referimit të individit në raport me të tjerët. Sheshi është vendi që i bën familjet që jetojnë secila brenda mureve të shtëpive të tyre që të ndërveprojnë sëbashku, që i bën fëmijët e një vendbanimi ta perceptojnë njeri-tjetrin si pjesë e jetës së tyre. Një qytet pa shesh si Tirana është një qytet pa komunitet, është goditur në identitet. Ne kemi një zgjidhje shkel e shko për të siguruar qarkullimin e makinave dhe ku njerëzit duhet të vrapojnë për të kaluar rrugën. Në vitin 1929, Ahmet Zogu i kërkoi Armando Brazinit që të hartonte planin rregullues të qendrës së Tiranës dhe i prezantoi një ambicie tërësisht jashtë kohe, ku bulevardi i Armando Brazinit nga kritikët e asaj kohe u akuzuar të ishte një katedrale në mes të shkretëtirës. Ajo çka Ahemt Zogu në atë botën e tij të ngushtë kulturalisht por mjaftueshmërisht të pasur për nga instinkti i përparimit i vuri detyrë Armando Brazinit ishte se donte një miniaturë të Shën Pjetrit në Vatikan”.
