Motra e studentes që i dha fund jetës duke u vetëhelmuar me fostoksinë akuzon mjekët dhe ambulancën se nuk ndërhynë në kohë, çka solli edhe vdekjen e 21-vjeçares. Ajo ka thënë gjithashtu se ka mbështetur rilindjen por tani i jep një mallkim kryeministrit Edi Rama.
Ngjarja ndodhi pasditen e djeshme në Qytetin Studenti dhe nga dëshmitë e para pati akuza se ambulanca erdhi më vonë se prindërit e 21-vjeçares A.D. nga Fieri. Këtë gjë e përforcon edhe dëshmia e motrës së viktimës.
Ajo ka treguar për Jeta Osh Qef momentet tronditëse që po përjeton familja e saj, si dhe fajëson shëndetësinë, pasi nëse ambulanca do të vinte vetëm 5 minuta më shpejt motra e saj do të ishte gjallë dhe 4 tetori për të do ishte ditëlindja e saj dhe jo ditë morti për të gjithë familjen.
“Me 4 tetor do përkujtoj mortin e sime motre. Urim kam vetëm një, uroj shoferit të ambulancës një ditë t’i vdesë fëmija në duar; doktorit të urgjencës, t’i vdesë motra në ditëlindje. Më parë mbështesja rilindjen, por sot uroj që Rama të ndjejë të njëjtën dhimbje që po ndjejmë prindërit e mi dhe unë”.
Gjithashtu vonesën e ambulancës tej limiteve e konfirmoi mbrëmjen e një dite më parë edhe dëshmitarja okulare e ngjarjes, e cila tha për Jetaoshqef, se ambulanca vonoi, pasi nuk gjendej shoferi edhe pse qendra shëndetësore ndodhej vetëm 50 metra larg nga konvikti ku jetonte 20vjeçarja.
Por përveç ambulancës motra e A.D, tregon disa momente rrënqethëse të vajit të mamasë së saj ku del në pah edhe sjellja jo njerëzore e mjekëve ndaj prindërve të vajzës. Ajo i drejtohet bijës së vdekur duke treguar se mjekët i kishin gënjyer, i kishin nxjerrë përjashta duke i bërë te besonin se ajo ishte gjallë, por jo ajo kishte vdekur.
“Unë thirra ambulancën A….. Unë s’i haja gënjeshtrat A…. Si më gënjyen doktorët më thanë është gjallë, më nxorën zvarrë nga spitali kur ti kishe mbaruar o bijë, e genjyen babin doktorët…” Kjo papërgjegjshmëri e madhe e sistemit tonë shëndetësor, po i lë njerëzit të vdesin atëherë ku vërtetë mund t’i shpëtojnë. Rastet e neglizhencës në shëndetësi po shtohen ditaditës, ashtu siç shtohen viktimat që sot mund të ishin gjallë. Por, përsëri askush nuk e merr përgjegjësinë. Ç’po ndodh me shëndetësinë shqiptare që duket si një vorbull që po u merr jetën njerëzve në vend që t’ua shpëtojë atë? Edhe sa persona të tjerë duhet të vdesin, që dikush të dalë e ta pranojë përgjegjësinë…?
