Pavarësisht dhunës dhe momenteve të tmerrit që ka kaluar, gazetari Eduart Ilnica thotë se nuk do ta braktisë Shqipërinë. Në një rrëfim për Telesport, televizionin ku punon, Ilnica tregon me detaje gjithë ngjarjen tronditëse që mund të kishte përfunduar edhe me eliminimin e tij.
Ilnica pohon se gjithçka erdhi pas një shkrimi që ai kishte publikuar për dhunën e ndodhur pak ditë më parë në stadiumin e Peshkopisë mes tifozëve të Korabit dhe Kastriotit.
“Mendoj se shkaku ka lidhje pas ndeshjes me Peshkopinë ku unë isha prezent, si gazetar dhe si skuadër e vendit tim. Atje dënova dhunën e tifozëve. Ndaj në këtë sens ndoshta kam shkelur në kallo të ndonjë njeriu. Kam publikuar një shkrim në Telesport, e ndoshta kjo ka ngjallur reagim. Nuk jam sulmuar si tifozë, por si gazetar që kam nxjerr të vërtetën. Do takoja dikë për një intervistë parë vendit ku ndodhi ngjarja. Ai kishte ikur. Kthehem me telefon në dorë dhe po i drejtohesha makinës, dhe në atë momente kam parë një grup personash, të udhëhequr nga Alban Vogli, emrin e të cilit e mësova në stadiumin e Peshkopisë. Nuk e kisha dëgjuar kurrë më parë. Thjesht e kam njohur nëpërmjet kësaj ndeshje dhe citimi im në shkrimin që publikova, ai e ka futur në kanalin personal. Nuk pata kohë që të reagoja. Kërkuan që të më tërhiqnin zvarrë, të më fusnin në makinën e tyre ‘Fuoristradë’. Mendova se po të më fusnin aty do më eliminonin fizikisht, duke ditur që çfarë personash ishin ata, pasi e mësova këto ditë. Dy minuta më kanë goditur pa fund, dhe shyqyr Zotit arrita të shpëtoja. Ndoshta mund të kenë qenë 6-7 grushta, se di, se mbaj mend”, tregon ai.
Agresorët i kanë marrë celularin, çelësat e makinës dhe e kanë lë në mes të rrugës. Ilnica falënderon personelin mjekësor dhe jep edhe një mesazh kundër dhunës në stadium. “Më pas në tentativën e parë që ata patën të më fusnin në makinë, më morën celularin, çelësat e makinës, ikën më lanë. Jam ngritur dhe kam shkuar tek lokali ku isha dhe jam larë, pasi isha i gjakosur. Më pas vjen policia, e më çojnë në spital. Dua të falënderoj mjekët e Spitalit të Traumës dhe opinionin publik. Falë Zotit jam jashtë rrezikut për jetën. Le të jetë ky rasti i fundit. Shpresoj që dhe si gazetar, por dhe si individ, nuk duhet të ketë raste të tilla. Nuk dua të goditet askush për futboll. Është ngjarje e turpshme, jo se më goditën mua, por duhet jemi më të kujdesshëm. Ndoshta ka ardhur koha që sportin tua lemë njerëzve që janë sportiv, dhe jo atyre që nuk kanë lidhje me sportin.”, tha Ilnica.
Ilnica deklaroi se pavarësisht gjithçkaje nuk e braktis Shqipërinë dhe profesionin e tij. “Shumë njerëz thonë se këtu nuk jetohet më. Është e vërtetë, ne shqiptarët duhet të jemi më tolerantë. Bota ka hapësirat e veta. S’ka qenë kurrë një opsion dhe s’do të jetë kurrë. Do të vazhdoj profesionin tim si gazetar sportiv”, tha ai.
