Nga Boldnews.al
Kryebashkiaku i Tiranës Erion Veliaj nuk e harron zakonin e vjetër të përdorimit të fëmijëve të mitur në çerdhe dhe kopshte për politikën e tij të vogël, meskine dhe jo etike në shërbim të një qëllimi: pushtetin e tij, duke përdorur çdo formë të keqpërdorimit të propagandës. Në ditët e fundit ka nisur mbarë vizitat në kopshte dhe çerdhe të Tiranës, ku më e fundit është tek kopshti “Kei” në zonën e ish-kompleksit Partizani.
Edhe pse prindërve u është kërkuar të plotësojnë një formular që të deklarojnë se janë dakord që pamjet filmike dhe fotot të behen publike në “faqen kopshtit”, në të nuk përmendet se do jenë pjesë e vizitës së Veliajt, ku të miturit në fakt shërbejnë si dekor për të rregulluar imazhin e shprishur të kryekullaxhiut të kryeqytetit.
Me formularin e firmosur, kopshtet dhe çerdhet në fakt nuk i përdorin fotot dhe videot nga aktivitetet e përditshme për “faqen e tyre”, por në shërbim të propagandës së kryebashkiakut. Kudo shihen fëmijë të mitur që as që e kanë idenë se po filmohen nga një “xhaxh, apo teta e Rilindjes”, që si qëllim kryesor ka të nxjerrin shefin e tyre si të dhënë pas qytetit dhe që mendon për të mirën e fëmijëve, nga çerdhja, në kopësht, shkollë dhe gjimnaz.
Një shkelje e hapur etike, për të mos thënë edhe ligjore, pasi asnjë institucion shtetëror, përfshi edhe një kryepushtetar lokal që sillet si Sulltani i Tiranës nuk ka të drejta të keqpërdorimit të imazhit të fëmijëve kur ndodhen në një institucion shtetëror. Gjithnjë me vete Veliaj merr edhe një klloun, për të gëzuar fëmijët, por janë aq të mitur sa nuk e kuptojnë që në fakt po përdoren nga “kllouni politik”.
Shumë nga fëmijët kanë moshën e djalit të kryebashkiakut të Tiranës. Po kush qytetar i Tiranës thotë se e ka parë me video dhe me foto djalin e Veliajt? Askush! Vetë kreu i bashkisë tregohet i kujdesshëm që në ato pak raste ku shfaqet si një qytetar i zakonshëm, baba i një fëmije, ia mbulon fytyrën djalit të tij. Ndërsa për qytetarët e thjesht ka një tjetër “kod”.
Këto pamje do të mbesin në arkivat e ndyrë të politikës dhe kur ai brez i pafajshëm dhe engjëllor që sot është në çerhde apo kopësht do të rriten, minimalisht do ndjejnë keqrdhje se dikur u përdorën për një grusht votash më shumë, ndërsa mund të gjykojnë prindërit se përse i lanë të bëheshin fasadë e një individi që për qëllimin pushtet nuk kursen askënd në mbushjen e propandës së tij.
Në sfond diku do shohin edhe kllonin, me të cilët ata qeshën instiktivisht, e madje shënjuan disa çastë gëzimi, duke kuptuar qartësisht se klloini i vërtetë ishte dikush tjetër me një pseudonim e njohur si: “Lali”.
