Pas humbjes në Oslo ndaj Norvegjisë, FIGC vendosi të shkarkojë Luciano Spallettin dhe më pas zgjodhi Gennaro Gattuson si pasuesin e tij.
Trajnerit kalabrez, kampion bote në vitin 2006, i është besuar misioni për ta çuar Italinë në Botërorin e ardhshëm. Në fjalën hyrëse, gjatë prezantimit, ai nënvizoi:
“Është një ëndërr që bëhet realitet, shpresoj të jem në lartësinë e duhur. E di që detyra nuk është e lehtë, por në jetë asgjë nuk është e lehtë. Unë dhe stafi im e dimë që ka shumë për të punuar, por jemi të bindur se mund të bëjmë një punë të madhe.
Duhet të punojmë, të shkojmë të flasim me lojtarët, të hyjmë në mendjen e tyre. Kam dëgjuar prej vitesh që thuhet se nuk ka më talent në Itali, por unë besoj se lojtarët ekzistojnë. Duhet vetëm t’i vendosim në kushtet e duhura për t’u shprehur në maksimum. Objektivi është ta rikthejmë Italinë në Botëror. Kjo është thelbësore për ne dhe futbollin tonë”.
Çfarë duhet të bëjmë?
“Duhet të rigjejmë entuziazmin, të mos mendojmë negativisht. Kush vjen në Coverciano duhet të vijë me entuziazëm, duhet të krijojmë një familje. Përveç aspektit teknik dhe taktik, duhet të rindërtojmë atë frymë grupi që na ka karakterizuar për vite me radhë”.
Çfarë të shtyu ta pranosh këtë detyrë delikate?
Bindja se kemi lojtarë të rëndësishëm. 4-5 prej tyre janë ndër më të mirët në botë në rolet e tyre. Sidoqoftë, e theksoj: rëndësi ka grupi, jo individët. Kur më telefonuan Buffon dhe Gravina, nuk hezitova asnjë çast.
Çfarë identiteti duhet të rikthejmë?
Ka shumë të huaj në Serie A dhe ky është problem. Në moshat e reja po bëhet punë e mirë, por më pas lojtarët humbasin rrugës. Te Hajduku kam luajtur me të rinj të lindur më 2005, 2006, 2007… Duhet t’u japim hapësirë të rinjve. Të mos shkojmë dy herë radhazi në Botëror, është e papranueshme.
Çfarë Gattuso do të shohim?
Të gjithë kujtojnë Gattuson luftarak, por sot një lojtar si vetja nuk do ta fusja në formacion, sepse dua që skuadra ime të luajë futboll. Sot futbolli ka ndryshuar, çdo lojtar ka karakterin e vet, nuk janë të gjithë njësoj.
Na thoni më shumë për stafin dhe eksperiencën tuaj si trajner…
Kam Bonuccin në staf dhe pesë të tjerë, që punojnë me mua prej vitesh. Do të na ndihmojnë edhe Prandelli, Zambrotta dhe Perrotta. Me Napolin humba Champions-in me 77 pikë, me Milanin dështova për një pikë. Me Hajdukun luftuam për titull pas 19 vitesh. Nuk vlerësohet vetëm kush fiton, por si punohet dhe si rritet skuadra.
Sa do të ndryshojë puna si trajner i kombëtares?
Do të jem shpesh në udhëtime, në trena, avionë, për të parë stërvitje dhe ndeshje, për të biseduar me lojtarët.
Çfarë këshille ke marrë nga Lippi?
Nuk mund ta them gjithçka… Ai më tha: Tani je ti trajner i kombëtares, kuptove… Të tjerat ishin batuta. Dua të rikrijoj atmosferën që kishte Italia e Lippit. Dua të krijoj përkatësi, një grup që vjen me buzëqeshje në “Coverciano”.
Mesazhi që të ka emocionuar më shumë…
Zëri i prindërve të mi që emocionoheshin kur e mësuan lajmin. Ishte një moment i bukur për mua.
Çfarë skeme do të përdorësh?
Nuk ka rëndësi moduli, rëndësi ka mënyra si qëndrojmë në fushë. Duhet të jemi skuadër që luan në gjysmën e fushës së kundërshtarit.
Çfarë mendon për ata që refuzojnë kombëtaren?
Kush vjen në kombëtare duhet të qëndrojë edhe nëse ka ndonjë shqetësim, këtu kemi gjithçka për t’i kuruar. Nuk dua justifikime. Kush vjen këtu, rri këtu.
Çfarë do t’iu thuash lojtarëve në takimin e parë?
Duhet t’ia themi gjërat njëri-tjetrit në sy, si një familje. Nuk dua justifikime. Kush nuk jep maksimumin, e ka të vështirë këtu.
A ke folur me lojtarë që Spalletti nuk i ka thirrur?
Kam telefonuar 35 lojtarë. Ka lojtarë që nuk janë thirrur, por mund të na ndihmojnë. Edhe me Chiesa kam folur, i kam thënë që duhet të gjejë vazhdimësinë.
Çfarë mendove duke parë ndeshjen me Norvegjinë?
Norvegjia vraponte më shumë. Disa nga tanët kishin humbur në Champions, ishin të rrënuar psikologjikisht. Ishte e vështirë ndeshja.
Çfarë shpëton nga puna e Spallettit?
Kam respekt të madh për Spallettin. Është një mjeshtër i futbollit, por tani duhet të shohim si të ecim përpara me kohën e pakët që kemi në dispozicion.
Për çfarë do të jesh i patolerueshëm?
Nëse lojtarët nuk japin 100% në stërvitje. Në stërvitje nuk duhet të ecësh, por të japësh gjithçka.
Një mesazh për bashkëqytetarët e tu?
Kalabria është një vend i mrekullueshëm, iu them të rinjve të ndjekin rrugën e drejtë, të studiojnë, të jenë njerëz të mirë. Shpresoj që të flitet për Kalabrinë për gjëra të bukura.
A ke pasur kohë të emocionohesh?
Jo, menjëherë kam hyrë në mendime, sepse kam marrë përsipër përgjegjësi të mëdha. Vetëm mund të premtoj përkushtim dhe pasion.
A është Acerbi mes lojtarëve që ke kontaktuar?
Jo, nuk kam folur me të. Ekziston respekti maksimal, por kam thirrur lojtarë më të rinj, që mund të na ndihmojnë më shumë tani.
