Myzejen Roko nga Pogradeci, është një grua pjesë e komunitetit rom, e divorcuar që mes sakrificash ka rritur e vetme një djalë, të cilit shpresonte që të paktën t’i linte diçka, e pakta një banesë që ajo e kishte trashëgimi nga babai i ndjerë. Por disa plane të bashkisë për rikonstruksionin e zonës ku ndodhet banesa, i kanë shuar këto shpresa.
Këtu do të niste dhe një betejë e kësaj familjeje me Bashkinë e Pogradecit, e cila është dhe zbatuesja e këtij projekti. Kushdo do të donte që shtëpia e Kutelit dhe zona përreth saj të rikonstruktohej, por jo duke cënuar pronën e fqinjëve. As vetë shkrimari i madh nëse do të ishte gjallë nuk do ta pranonte diçka të tillë.
Djali i zonjës Myzejen, Ledi, shprehet se kanë shkuar disa herë në Bashkinë e Pogradecit për të kërkuar një zgjidhje për problemin e tyre, por nuk janë pritur as nga kryetari, por edhe nga drejtues të tjerë të bashkisë. Ndërkohë, urbanistët e Bashkisë së Pogradecit, ndoshta duke shpresuar se do kishin përballë persona që nuk njohin ligjet, kryen një akt absurd, duke e cilësuar pronën, si shtëpi dhe dyqan, kur aty nuk ka pasur kurrë dyqan.
Ndërsa ka dhe gabime të tjera në letrat e bashkisë, pasi e cilësojnë pronën, si një ndërtesë të viteve 2000, kur në fakt prona është blerë që në vitin 1954 nga Xheladin Roko, babai i Myzejinit.
Pasi dëgjuam pretendimet e familjes Roko, u nisëm drejt bashkisë për të takuar, personat përgjegjës, në këtë rast, nënkryetarin e bashkisë, Paskalino Ziko, i cili është dhe personi kompetent që ndjek zbatimin e projektit.
Ai u shpreh se familja nuk do të lëvizë nga shtëpia e tyre pa u gjetur më parë një banesë. Fakti që familja Roko disponon certifikatë të rregullt pronësie, e detyron bashkinë që t’i sistemojë në një banesë të re./Piranjat
