Nga Boldnews.al
Kryeprokurori i SPAK-ut, Altin Dumani, deklaroi në mes të kësaj jave se ai dhe e gjithë trupa e prokurorëve të posaçëm nuk intimidohet nga politika.
“Retorika politike apo presioni mediatik tek unë si drejtues nuk ka asnjë lloj ndikimi. Jam imun nga retorika politike e përditshme dhe ragimet mediatike. Këtë përpiqem të përcjell tek trupa e prokurëve të SPAK”, deklaroi shefi i Strukturës së Posaçme Anti-Korrupsion.
Ky është një sinjal me të vërtetë pozitiv, por nuk është aspak i ri. Të njëjtin mesazh kanë dhënë thuajse të gjithë paraardhësit e tij, të cilët nuk kanë drejtuar të njëjtën strukturë si Dumani, por që kanë pasur pushtet institucional të ngjashëm.
Ish-Prokurori i Përgjithshëm, Theodhori Sollaku, në një intervistë për “TV Klan” në Dhjetor të vitit 2002, deklaronte se “Ne as nxitemi dhe as stepemi nga politika, ne zbatojmë ligjin”.
Ina Rama, e cila drejtoi Prokurorinë e Përgjithshme në periudhën 2007-2012, deklaronte në një intervistë për “Zërin e Amerikës” në Shkurt të vitit 2010.
“Vizioni im lidhur me presionin apo ndikimin që mund të ketë politika mbi këtë institucion i vetmi i tolerueshëm do të thoja është deviza e përbashkët për një luftë kundër kriminalitetit”, deklaronte Ina Rama.
Pasardhësi i saj, Adriatik Llalla, gjithashtu mbajti një qëndrim të ngjashëm në raport me politikën, në një intervistë për “Top Story”.
“Unë kam bindjen se nëse drejtuesi i një institucioni nuk i afrohet politikës, nuk bën pakt me politikën, politika nuk guxon t’i afrohet atij”, deklaroi ai në Janar 2013.
Parë në këtë këndvështrim, deklaratat e fundit të Dumanit nuk përbëjnë as gjë të re dhe as gjë origjinale.
Ndryshe nga ish-prokurorët e Përgjithshëm, mbi të cilët ndikimi politik ishte i pranishëm, si në emërimin e kreut të Akuzës, ashtu edhe në procesin e emërimit dhe transferimit të prokurorëve, në rastin e SPAK-ut, teorikisht, presioni politik duhet të jetë afër zeros.
Ndaj, edhe pritshmëritë ndaj këtij institucioni të ri të Akuzës janë shumë të larta. E, më së pari, kërkohen standarde të larta hetimi.
Të dhënat e deritanishme, sidomos për dosjet e profilit të lartë politik, dëshmojnë se standardet e ndryshme që po ndjek Prokuroria e Posaçme janë një pikë shumë e dobët, e cila vë në dyshim të gjithë veprimtarinë e institucionit.
Berisha-Rama, standardi për hetimin e VKM-ve
Në dosjen e privatizimit të ish-kompleksit “Partizani”, prokurorët Arben Kraja dhe Enkelejda Millonai kanë kanë ngritur dyshimet për kryerjen e veprave penale ndaj ish-kryeministrit Sali Berisha, duke analizuar dy Vendimeve të Këshillit të Ministrave, të miratuara nga qeverisja e Partisë Demokratike, në vitet 2007-2008.
Duke shqyrtuar ato vendime kolegjiale qeveritare dhe me natyrë të përgjithshme, prokurorët e posaçëm kanë krijuar dyshimin e arsyeshëm se Berisha ka favorizuar interesat financiare të dhëndrit të tij, Jamarbër Malltezi, megjithëse me ato VKM që lidhen me kthimin dhe kompensimin e pronave përllogariten rreth 100 mijë përfitues.
Nga ana tjetër, i njëjti prokuror, Kraja, kësaj radhe i shoqëruar nga kolegu i tij, Dritan Prençi, nuk kanë marrë në analizë dhe, rrjedhimisht, as nuk kanë ngritur dyshimet, mbi kryeministrin Edi Rama dhe të tjerë zyrtarë të lartë, të cilët kanë miratuar “me urgjencë” vendimin e Këshillit të Ministrave për miratimin e bonusit prej 8 përqindësh për një kompani “inekzistente”, “Integrated Energy bv”, e cila fitoi kontratën me kosto koncesionare 128 milionë euro për ndërtimin e landfillit dhe inceneratorit të Sharrës.
Vendimi i Ramës dhe i qeverisë së tij ishte “nominative”, pra për një emër të përveçëm, i cili fitoi kontratën e paligjshme, siç është zbuluar nga vetë SPAK-u.
Në hetimin e inceneratorit të Tiranës, prokurorët e SPAK-ut jo vetëm që nuk kanë shqyrtuar vendimmarrjen qeveritare, por, as nuk kanë guxuar që të përmendin emrin e kryeministrit Rama.
Pra, duket qartë që standardi i ndjekur nga SPAK-u, madje edhe nga i njëjti prokuror, ndryshon nga Rama tek Berisha.
“Shënimet” e drejtuesit
Kur prokurorët Edvin Kondili dhe Ened Nakuçi dorëzuan në gjykatë kërkesën për “detyrim paraqitje” dhe “ndalje jashtë shtetit” ndaj ish-ministrit të Shëndetësisë, Ilir Beqja, u shkaktua një ilaritet i madh në opinionin publik.
Beqja dyshohet si një prej organizatorëve kryesorë të koncesioneve të dyshimta në Shëndetësi, të cilat përllogariten në total në qindra milionë euro.
Ndaj, masa “e butë” ndaj tij nuk u përkrah aspak nga opinioni publik. Nën frymën reaguese të opinionit, në media u raportua se drejtuesi i SPAK-ut, Altin Dumani, nuk kishte qenë dakord me këtë masë të butë.
Për shkak se kompetencat e tij nuk e lejojnë të ndërhyjë në hetimin e prokurorëve të pavarur, titullari ka përdorur të vetmin mjet që ka, duke lënë “shënim” në dosje se nuk ishte dakord me “butësinë” e prokurorëve të strukturës së tij ndaj Ilir Beqjas.
Ky qëndrim, natyrisht, i jep pikë drejtuesit, i cili bëhet njësh me qëndrimin e opinionit të gjerë publik. Madje, ai qëndrim ka një vlerë më të madhe, pasi, ndryshe nga qytetarët, titullari i SPAK-ut ka shumë të dhëna mbi dosjen hetimore.
Por, të paktën deri më tani, nuk është raportuar asnjë “shënim” i Dumanit për dosjen e inceneratorit të Tiranës, ku prokurorët e çështjes kanë anashkaluar në mënyrë flagrante hetimet, ose më së paku, verifikimet, për Vendimet e Këshillit të Ministrave të Edi Ramës dhe shkresat “parimisht dakord” të kryetarit të Bashkisë së Tiranës, Erion Veliaj.
Madje, për Dumanin, duket se nuk ka qenë aspak problem që prokurorët e çështjes as nuk kanë guxuar të përmendin emrat e Ramës dhe Veliajt në dosjen hetimore.
Ndaj, e parë nën dritën e standardeve të ndryshme, ku prokurorët tregohen shumë kurajoz me ish-kryeministrin dhe aspak të tillë ndaj pushtetarëve të fuqishëm, Rama-Veliaj, edhe ajo deklarata e Altin Dumanit se “nuk ndihet i intimiduar apo i ndikuar nga politika”, duhet marrë me shumë rezervë.
