Nga Andi Bushati
Yuri Kimi arriti një fitore të vogël, ndonëse krejtësisht të pamjaftueshme, për të mos i lënë Edi Ramës mundësinë që të kapte krejtësisht SPAK. Askush nuk mund ta mohojë se me 1 votë më shumë (5 gjithësej), kandidati i preferuar i amerikanëve, Dumani, fitoi kundrejt atij që donte qeveria, ndonëse ky sukses pati një çmim të lartë.
Ambasadorja përveshi llërët dhe shkoi vetë para votimit në sallën e Këshillit të Lartë të Prokurorisë, e shoqëruar nga një tabor imponues shoqëruesish dhe gazetarësh. Truprojet e saj u vendosën që prej mengjesit poshtë kolonave të pallatit të ri të drejtësisë, si për të përçuar, përmes kamerave, mesazhin se gjithçka po monitorohej në mënyrë të rreptë. Këtyre veprimeve simbolike i’u paraprinë disa deklarata publike, nga më të fortat që janë bërë ndonjëherë kundër partisë në pushtet prej diplomatëve amerikanë.
Ambasadorja foli për skenar që synonte manipulimin e votimit, për një përpjekje për të penguar përmes kreut të ri të SPAK-ut, hetimet e çështjeve sensitive, ndërsa sot shkoi edhe më larg, duke përmendur “favoret apo kërcënimet”, që u ishin adresuar atyre që do të votonin. Ajo vendosi ti bënte publike qëndrimet e saj, pasi kërkesat në takime të mbyllura qoftë me ministrin e drejtësisë Manja, qoftë me kryeministrin, për të mos futur duart tek SPAK, ranë fatkeqësisht në vesh të shurdhër.
Tani, kur gara ka përfunduar, ne mund të ngrejmë pikpyetje se cilët janë ata që paskëshin pasur pushtetin dhe fuqinë për ta manipuluar atë, qoftë përmes joshjes, qoftë përmes kërcënimeve?
Përgjigjja nuk është e vështirë të zbulohet. Ajo vërtitet rreth një trekëndëshi, që kontrollon lejet e ndërtimit në Tiranë, që ka ministrinë me buxhetin më të madh të qeverisë, që ka kontrollin politik mbi grupin parlamentar dhe lidhjen me botën e errët. Ata vetë, apo tentakulat e tyre kontaktuan drejtpërdrejt me 11 njerëzit që gëzojnë të drejtën e votës. Këtij trinomi i’u bashkua njëkohësisht ministrja e jashtme, që me deklarimin se Yuri Kim-it po i mbaronte mandati, u çoi mesazh anëtarëve të KLP-së që të mos dëgjonin një diplomate në largim, por ti bindeshin njerëzve të pushtetit që do të qëndronin këtu, qoftë për ti shantazhuar, apo qoftë për ti shpërblyer.
Si rrallë herë në këtë garë, Edi Rama nuk u mjaftua me rolin e atij që hedh gurin e fsheh dorën, por i vuri gjoksin skuadrës që kishte futur në betejë. Ai e mbrojti prononcimin skandaloz, në thyerje të çdo konfidencialiteti diplomatik të ministrisë së jashtme. Ai pranoi të kapërcejë ylberin nga shprehja: “Unë firmos në letër të bardhë çdo gjë që aleatët më kërkojnë për reformën në drejtësi”, tek direktiva se “ambasada, jo e jo”, nuk ka punë me zgjedhjen e shefit të ri të SPAK.
E pra, ky grup i strukturuar që kërkonte ta kishte me ç’do kusht nën hyqëm shefin e ri të Prokurorisë së Posaçme nuk i’a doli dot. Duke dashur të ruajë fytyrën e njollosur të reformës në drejtësi nga përbaltja përfundimtare, Yuri Kim i’u bë pengesë për këtë. Paçka se për një kohë të gjatë ajo e ka pranuar bashkëjetesën me ndikimin e kësaj bande në gjirin e drejtësisë, me sa duket e konsideroi të papranueshëm triumfin përfundimtar të saj, duke nxjerrë jashtë loje edhe vetë amerikanët.
Por, ndonëse ajo arriti të imponojë Dumanin, fitorja e këtij të fundit i ngjan më tepër asaj të Pirros. Sepse sado epike të kenë qenë ato pesë vota, beteja për ti siguruar me çdo kusht, e detyroi Yuri Kimin të nxirrte në pah bandën manipuluese në pushtet, që ka në njërën anë, forcën kriminale për të shantazhuar apo frikësuar dhe në anën tjetër, fuqinë monetare për të joshur apo shpërblyer. Pra, kryesisht përmes leximit të qëndrimit të atyre që votuan si pjestarë të shoqërisë civile, ne mund të kuptojmë se influenca e këtij grupi të strukturuar ka kapur në rastin më të mirë gjysmën e sistemit.
E në këtë pikë; ç’kuptim ka reforma në drejtësi, e cila pretendohet se u bë për të mbajtur politikën larg prokurorëve dhe gjykatësve; sa duhet ti besojmë një KLP-je anëtarët e së cilës qenkëshin të manipulueshëm; sa shpresë mund të nga ngjallë një SPAK, në gjirin e të cilit vegjetokan njerëz që mund të pengokan hetimet?
Zgjedhja me 5 vota e Altin Dumanit u arrit me koston e lartë të daljes në sipërfaqe të të gjitha këtyre anëve të errëta, për të cilat Yuri Kim nuk do të kishte dashur të fliste asnjëherë. Prandaj ajo i ngjan atyre fitoreve që nuk arrin tu gëzohesh dot, pasi i tregojnë gjithë botës gjendjen e mjerueshme të një ushtrie të telendisur./Lapsi.al
