Natalia Usmanova ndjeu bunkerin të dridhej ndërsa bombat ruse ranë si “shi”. E strukur në labirintin e bunkerëve të epokës sovjetike shumë poshtë fabrikës së madhe të çelikut Azovstal, Natalia Usmanova ndjeu sikur zemra e saj do i ndalonte teksa bombat ruse binin mbi Mariupol, duke e spërkatur me pluhur betoni. Usmanova, 37 vjeç, foli të dielën pasi u evakuua nga uzina, e projektuar me një rrjet nëntokësor bunkerësh dhe tunelesh për t’i bërë ballë sulmit.
“Kisha frikë se bunkeri nuk do ta përballonte sulmin– kisha frikë të tmerrshme. Kur bunkeri filloi të dridhej, isha histerike, burri im mund të garantojë këtë gjë. Isha shumë i shqetësuar se bunkeri do të shembej. Ne nuk e pamë diellin për kaq shumë kohë. Ju thjesht nuk mund ta imagjinoni se çfarë kemi kaluar – terror. Kam jetuar atje, kam punuar atje gjithë jetën time, por ajo që pamë atje ishte thjesht e tmerrshme,”-tregoi ajo.
Usmanova ishte mes dhjetëra civilëve të evakuuar nga uzina në Mariupol, një qytet-port që është rrethuar nga forcat ruse për javë të tëra, ndërsa tani mendohet se rreth 100,000 njerëz mund të jenë ende në Mariupolin e pushtuar nga rusët, duke përfshirë deri në 1,000 civilë të grumbulluar me rreth 2,000 luftëtarë ukrainas nën fabrikën e çelikut të epokës sovjetike – e vetmja pjesë e qytetit që nuk pushtohet nga rusët.
Mariupol ka qenë një objektiv kyç për Vladimir Putin për shkak të vendndodhjes së tij strategjike pranë Gadishullit të Krimesë, të cilin Rusia e aneksoi nga Ukraina në vitin 2014.
