Nga Boldnews.al
Vota doli në treg, për ta marrë kishte një pazar në vlerë monetare; joshje; shkëmbim votë-punësim; shkëmbim votë-legalizim dhe kur nuk ecte asnjë prej tyre, faza e fundit mbeti kërcënimi. Të gjithë format u përdorën.
Rama arriti të merrte 74 mandate, identik si në zgjedhjet e vitit 2017, ku masivisht dhe me prova hetimore u vërtetua shitblerja e votës dhe përdorimi i grupeve kriminale. Këtë herë ndryshoi mjeti, por jo qëllimi që ishte sigurimi me çdo kusht i mandatit të tretë të Ramës.
Kryeministri nuk është i lumtur. Diçka çedoi. Çunat e terrenit e tepruan ca. Rama, për të pasur një lloj justifikimi, kërkonte një mandat të tretë pak mbi limitet që e kërkon Kushtetuta për të formuar qeverinë, me 71-72 mandate, por makutëria dhe frika se mund të humbisnin bëri që makineria shtetërore, e gërshetuar me oligarkinë dhe botën e errët të krimit “grabitën” më shumë nga çfarë nevojitej.
Është e ngjashme si me bandat që futën në një “bankë ari” dhe marrin më tepër nga çfarë mund të mbajnë. Kjo mund tu kushtojë zbulimin dhe kapjen, edhe pse “arratia” mund tu zgjasë, qoftë edhe katër vite… Gjurmët që kanë lënë pas janë të qarta për tu identifikuar.
Çunat dhe gocat e Rilindjes nuk kanë dallim nga ajo “banda e grabitësve”. Shkuan të hambarin votë dhe rrëmbyen më shumë nga tepër nga se u duhej dhe e bënë baltë fare këtë herë, duke lënë pas shumë “prova hetimore” të cilat qëllimisht nuk po shihen nga “drejtësia e re”, por pati shumë dëshmitarë nga kjo grabitje e shekullit.
Shumë denocime dhe dosje hetimore janë të bëra mal në prokuroritë e rretheve apo në SPAK. Kjo e fundit po tregon një kujdes për ti mbajtur pezull çështjet, por e kanë edhe vetë të qartë që nën trysni do të detyrohen ti hetojnë, qoftë edhe duke mbuluar një pjesë.
Rama këtë e di dhe pas delirimit të fitores së “arit” që i jep pushtet për katër vite, do i duhet të jetë gjithnjë nën frikën e zbulimit. Për të mbuluar batërdinë ka hedhur në tregun publik hi propaganda për një “bashkëqeverisje me opozitën”. Kjo është forma e amnistisë, për të kërkuar një dorëzim të butë me marrëveshje.
Fatkeqësisht, pjesë e dëshmitarëve janë edhe ajo pjesë e faktorit ndërkombëtar me seli në Tiranë. E dinë çfarë ka ndodhur, por nuk duan që ta pranojnë, sepse banda është shumë e fuqishme dhe po tentohet “negociatë për dorëzim” sesa zbatim me përpikmëri i ligjit për ti kapur dhe drejtuar bashkë me “arin” e grabitur në qeli, aty ku duhet ta kishin vendin edhe katër vite më parë. Sot janë të lirë, madje dukshëm nën ekstazë, por a do zgjasë shumë?