Për shkak të Covid-19, këtë vit, çdo italian do të humbasë mesatarisht pothuajse 2,500 euro (saktësisht 2,484), me pikun që mund të arrijë në 3,456 euro në Firence, 3,603 euro në Bolonjë, 3,645 në Modena, 4,058 në Bolzano dhe madje 5,575 euro në Milano.
Ky është vlerësimi i tkurrjes së vlerës së shtuar për banor në nivelin krahinor të bërë nga CGIA (Shoqata e Zejtarëve dhe Ndërmarrjeve të Vogla). Për më tepër, PBB-ja e Italisë Jugore (Prodhimi i Brendshëm Bruto), do të rrëshqasë në të njëjtin nivel si në 1989, me një tkurrje të barabartë me 9%.
Mbi baza rajonale, Molise, Campania dhe Kalabria do të kthehen në të njëjtin nivel të PBB-së reale të arritur në 1988 (32 vjet më parë) dhe në Siçili si asnjëherë tjetër, përveç atij të 1986 (34 vjet më parë).
Zejtarët nga Mestre janë të etur të tregojnë se të dhënat që dolën në këtë shtjellim, sigurisht janë të nënvlerësuara. Të azhornuara që nga 13 tetori, ato nuk marrin parasysh efektet negative ekonomike që do të vijnë nga akti i ri normativ, që është prezantuar në dy javët e fundit dhe ka hyrë në fuqi prej pak ditësh për Covid 19.
Për më tepër, ata specifikojnë që në këtë shtjellim, parashikimi i rënies së PBB-së kombëtare duhet të prekë 10 përqind këtë vit, pothuajse një pikë më shumë sesa parashikimet e komunikuara muajin e kaluar nga qeveria përmes Nadef (Shënimi i azhornimit të dokumentit ekonomik dhe Financave).
“Me më pak para në xhepat tanë, më shumë njerëz të papunë dhe shumë biznese që do të mbyllin dyert e tyre deri në fund të vitit, – deklaron koordinatori i Zyrës së Studimeve, Paolo Zabeo, – ne rrezikojmë që vështirësia shumë serioze ekonomike që po përjetojmë në këtë moment të çojë në një rrezik të madh drejt krizave sociale. Sidomos në Jug, i cili është zona e vendit më në vështirësi, ekziston rreziku që organizatat kriminale të tipit mafioz ta kalojnë këtë vështirësi dhe të nxjerrin një avantazh të madh për sa i përket konsensusit. Në këtë fazë emergjence, pra, e gjithë kjo duhet të shmanget absolutisht, duke mbështetur me grante jo vetëm aktivitetet që do të detyrohen të mbyllen me dekret, por edhe një pjesë të mirë të të tjerave, veçanërisht ato artizanale dhe tregtare, të cilat, megjithëse kanë mundësinë të punojnë, janë ankuar se vështirë se dikush hyn më në dyqanin e tyre. Në fakt, vetëm nëse arrijmë të mbajmë gjallë kompanitë, do të jemi në gjendje të mbrojmë vendet e punës, përndryshe do të thirremi të përballemi me muaj shumë të vështirë “.