Nga Boldnews.al
Naftëtarët e uzinës së Ballshit janë në grevë urie prej disa ditësh, duke kërkuar pagat e prapambetura prej 13 muajsh dhe nisjën e punës në uzinë. Kërkojnë ndërhyrjen e kryeministrit Edi Rama, si një nga shkaktarët që ata sot ndodhen në atë gjendje ku nuk kërkojnë lëmoshë, por vetëm djersën e tyre, e cila u është mohuar nga disa kompani fatntazëm të cilët nën mbikëqyrjen e qeverisë, pinë edhe pikën e fundit të djersës dhe gjakut të naftëtarëve.
Kërkojnë takim me Ramën, por ky i fundit është hakërruar se as mos e mendojnë nëse nuk dalin nga greva, duke u lënë të kuptohet qartësish, se ai “i madhi Ramë” nuk e ha presionin e askujt dhe është ai që vendos rregullat e lojës. Por sot Rama i fyeu edhe një herë për të disatën herë naftëtarët. Nëpërmjet një statusi në rrjetet sociale ai i krahason ata njësoj me topin e futbollit…
“E përshëndes fundin e bojkotit absurd të Ligës Profesioniste të Futbollit dhe rifillimin e kampionatit të dielën! Tani po, gati të flasim me Federatën Shqiptare të Futbollit për të zgjidhur me mirëbesim e mirëkuptim hallet e Ligës! Uroj që naftëtarët të marrin shembull. Unë jam gati”-shkruan Rama.
Pikërisht ky paralelizëm është më shumë se absurd që në çdo rrethanë me plot bindje konsiderohet fyerje dhe cinizëm malinj për shumë fatkeqë në Ballsh që mbanin familjen pikërisht më atë punë të rëndë e cila nuk u është paguar. Jeta e tyre është e sterrosur dhe ata vetë kanë qenë një “top” që shkelmohet si nga pronarë të dyshimtë të lidhur me pushtetin, ashtu edhe vetë Rama që sot i trajton njëlloj me “lojën e futbollit”.
Kërkesat e presidentëve të klubeve të futbollit janë për ulje taksash dhe përdorim të “biznesit futboll”, për të mbuluar të ardhurat të cilat burimi nuk u dihet, ndërsa punëtorët naftëtarë vetëm rrogën e tyre, atë pagë që i mban me bukën e përditshme.
Shenjat janë dhënë që Rama edhe nëse nga ajo grevë dalin me arkivol nuk ka ndërmend të tërhiqet, duke i poshtëruar deri në atë pikë sa nuk pranon jo vetëm të ulet vetë me ta, por nuk ka dërguar as ndonjë zyrtaruc të qeverisë.
Sjellja e Ramës me qytetarët është e dyfyrtë. Dy vjet më parë kur nisi protesta masive e studentëve lutej e përulej që ata ta takonin dhe të flisnin, duke pranuar edhe poshtërimin që u vinte nga të rinjtë sa herë dukej në ndonjë universitet, me shpresën se do e shuante protestën. Ai ia arriti qëllimit duke përdorur frymën e përçarjes mes të rinjve, por më pas për çdo protestë apo reagim ka gjetur një zgjidhje: dhunë dhe kërcënim me burg.
Tashmë ka arritur atë kulm force në cinizëm dhe sjellje sadiste mbi çdo kërkesë që vjen si pasojë e varfërisë. Për të ekziston vetëm një Shqipëri; ajo virtuale që del nga zyrat e propagandës dhe ajo e oligarkisë që sot është në “konkurencë” se kush kap konçesionin e radhës dhe cili ngre kullën më të lartë në mes të kryeqytetit.
