Nga Boldnews.al
“Lindje e sforcuar, por trenjakët gëzojnë shëndet të plotë, Partia me në krye shoku Enver do të kujdeset veçanërisht për ta”… Ky do ishte lajmi diku në gazëtën “Zëri i Popullit” në vitin 1979, për këtë ngjarje të rrallë në lindjen e trenjakëve…
Dhe nuk është trillim, por një dëshirë që e shprehu këngëtarja Eneda Tarifa, gjatë hapjes së fushatës për zgjedhjet lokale të 30 qershorit. Duke iu referuar Madhërisë së tij, kryebashkiakut të Tiranës Erion Veliaj, Eneda donte të paktën edhe nja dy të tjerë “vëllezër” të Erionit që me politikat e tyre, me propagandën, dhënien e lejeve të ndërtimit, do e kishin kthyer Shqipërinë në një vend të begatë të hekurit dhe betonit…
“Sikur të kishte bërë nëna nja tre si Erion Veliaj, pale se si do të ishte Shqipëria. Sepse mjafton të shikojmë ndryshimet rrënjësore për të kuptuar se cila është zgjedhja e duhur për këtë vend. Nuk jam ndonjë simpatizante partie, por falë punës së Erion Veliajt ka lezet të dalësh shëtitje më vajzën nëpër qytet”, është shprehur Tarifa.
Po çfarë do ishte Shqipëria me tre Veliaj? Së pari, që të tre “vellëzër të një gjaku” do kishin konkurrencë të fortë, se cili do gënjente më shumë. Që të tre do shisnin fiq në adoleshencë, por në zona të ndryshme. Njëri tek Rruga e Elbasanit, tjetri tek tregu i Rrugës Bardhyl dhe i treti tek Pazari i Ri. Me “lekët e fiqve”, ata do shkolloheshin, do merrnin udhën jashtë vendit e prej andej do vinin me diploma të sajuara, por që këtu do i shisnin si studentë gjeni.
Ama njëri prej tyre do shkëlqente më shumë, Erioni ynë…! Në fillim ai do krijonte organizatën “Mjaft”, diku mes viteve 2003-2004, për tu katapultuar në politikë me ndihmën e Edi Ramës, në atë kohë kryetar i Bashkisë së Tiranës.
Imagjinoni vëllain tjetër të Erionit, i cili për të mos rivalizuar me Lalin e tij, do zinte vend diku në ndonjë skutë të qeverisë, qoftë edhe me në krye Fatos Nanon. Njëri që e sulmonte dhe tjetri që e mbron. Po kjo është demokracia… Ata janë tre, edhe ai i fundit do synonte të ishte i pari…
Me një Erion dhe kemi arritur kaq mrekulli në kryeqytet. “Ka lezet të dalësh shëtitje”-thotë këngëtarja për punën e kryetarit. Po është e vërtetë. Që në momentin e parë që merr një fëmijë përdore, e mira është t’i vesh një maskë ndër hundë, për të shmangur ndotjen e madhe që ka Tirana.
Më fëmijën përdore, duhet gjendur ndonjë rrugicë e humbur për të mos u përballur me pallatet dhe kullat që mbinë në epokën e Lali Erit. Shmangia nga betonieret dhe kamionët e mëdhenj është këshilla më e mirë. Kulla dhe pallate kudo e në çdo qoshëze të vendit. Por mund edhe tia dalësh, për të shkuar në ndonjë park të investuar nga bashkia, poshtë një pishe të vogël të mbjellë nga ky “Deli djalë” mund të bësh piknik, edhe pse një pishëzë ka kushtuar 5500 euro copa. Ah moj nënë, si nuk bëre nja tre Veliaj…? Kushedi sa do ishte abuzimi dhe mashtrimi.
Rekordin botëror do e kapnim. Imagjinoni edicionet e lajmëve. Veliaj 1, Veliaj 2 dhe Veliaj 3… Afër 25 minuta do ishin lajme propagandistike të “trenjakëve të famshëm”. Një në bashki, një tjetër në qeveri dhe i treti në diplomaci… Do kishim një Shqipëri të epokës surreale. Të vetmin rivalitet do e kishin me veten, në maninë e mashtrimeve dhe shitjen e vlerave të stisura, për të manipuluar një popull të tërë.
Por më e bukura është se që të tre do të bënin nga dy dasma secili, sigurisht me kursimet e kahershme nga shitja e fiqve dhe pensioni i nënës. Nëse ndonjë ditë, kushedi ngjan ndonjë “apokalips” dhe drejtësia do funksionojë, Lali Eri i bashkisë do na nxjerrë perla të vërteta në dosjet e tenderave të oligarkëve, zënien e çdo hapësire publike në ngritjen e pallateve dhe kullave dhe shpenzimin e taksave qytetare për çështje luksi. Po sikur të ishin tre Veliaj?!