“Kupa me kapak, kupa pa kapak “ka qenë një nga lojërat e fëmijërisë për të testuar aftësinë e rrjedhshmërisë gjuhësore. Zakonisht sfidën e kërkonte ai që zotëronte kupën.
Sot e dëgjova nga Kryeministri në variantin “Kazani me kapak, kazani pa kapak”. Po kjo nuk është më lojë fëmijësh politikë por politikë e pisët të rriturish. Sfidën e drejton kazanxhiu. Ai që ne fakt pa këtë kazanin e vet nuk do mund të ishte asnjë ditë sot kryeministër. Ai që e gatoi, që e drejton dhe që njëkohësisht bën si i viktimizuar. E në këtë lojë nuk ka rëndësi ia heq kapakun apo ia vendos kapakun kazanit.
Aroma e qelbur e propagandës së tij të shpon hundët, pavarësisht erëzave moderne e europiane që ai hedh. Duhet hequr ai që e komandon me lugën e tij të madhe e gjuhën e gjatë kazanin që i shërben tash sa vite. Megjithatë aq sa futet minareja ne thes aq futet dhe e vërteta në kazan…Një ditë kazanxhiun do e përpijë kazani i vet.
