Nëse jeni në të 40-at dhe ende besoni në gjithçka që keni besuar kur ishit 20-vjeçare, atëherë nuk jeni rritur.
Ndërsa përparojmë përmes jetës, ne fitojmë njohuri dhe grumbullojmë përvoja. Nëse jemi të rritur e të pjekur, ne e transformojmë atë njohuri dhe përvojë në mençuri.
Si pjesë e këtij transformimi, do t’ju duhet të vini në dyshim dhe shpesh të modifikoni bindjet tuaja – po, madje edhe ato të shenjta.
Kjo ka kuptim për shumicën prej nesh, në teori. Në praktikë, presionet kulturore dhe shoqërore luftojnë kundër nesh, duke na shtyrë të shtrembërojmë njohuritë dhe përvojën për t’iu përshtatur në vend se sa të modifikojmë besimet tona ekzistuese, të njohura zakonisht si paragjykim i konfirmimit. Rrjedh nga një mani – nevoja për të patur gjithmonë të drejtë.
Siç shkruan Kathryn Shulz në “Ta kesh gabim”, karakteristika më shkatërruese e sigurisë është se është “toksike për një ndryshim në perspektivë”. Ju ngulit fort pas një besimi, pa marrë parasysh se ku të çojnë provat.
Jini të hapur për të qenë i gabuar. Përqafoni pasigurinë sikur të ishte superfuqia juaj. Mbjell përulësi, inkurajon ndjeshmërinë dhe nxit mendjen e hapur.