Diego Maradona, i konsideruar si një nga futbollistët më të mirë të të gjitha kohërave, ka vdekur në moshën 60 vjeçare.
Argjentinasi, i cili bëri një operacion në tru këtë muaj, vdiq nga një sulm në zemër, konfirmuan mediat argjentinase. Vendi shpalli tre ditë zie kombëtare.
Maradona frymëzoi Argjentinën në lavdinë e Kupës së Botës në 1986 kur si kapiten ai shfaqi një nivel aftësie, kreativiteti, force dhe dëshire të pazakontë.
Në fitoren 2-1 në çerekfinalee ndaj Anglisë ai gjithashtu shënoi golin më të famshëm në historinë e futbollit, një ndeshje në të cilën sulmuesi gjithashtu tregoi anën e tij më të errët, djallëzore me famëkeqen “Dora e Zotit“.
Maradona gjithashtu arriti sukses të madh edhe në niveli klubi, veçanërisht me Napolin, të cilin ai e udhëhoqi në titullin e tyre të parë në Serie A në 1987. Një i dytë pasoi në 1990, së bashku me një Kupë të Italisë në 1987 dhe një Kupë UEFA në 1991, dhe i tillë ishte ndikimi i lojtarit në një klub i cili më parë kishte jetuar në hijen e klubeve si Juventus, Milan dhe Inter.
Sidoqoftë ishte gjatë shtatë viteve të tij te Napoli, ku varësia e Maradona-s ndaj kokainës doli jashtë kontrollit. Ai u dënua me një pezullim 15-mujor për shkelje të ligjit të drogës në 1991 – vitin kur ai u largua nga Napoli – dhe, tre vjet më vonë, u përjashtua nga Kupa e Botës në SH.B.A. pasi doli pozitiv për ephedrine.
Prej atij momenti jeta personale e Maradonës doli jashtë kontrollit dhe në vitet 2000 dhe 2004 ai u shtrua në spital për probleme të zemrës, hera e dytë që kërkonte përdorimin e një aparati respirator për të marrë frymë siç duhet.
Vitin pasues ai iu nënshtrua një operacioni “bypas gastrik” për të ndihmuar në parandalimin e mbipeshës.
Lindur në Buenos Aires në 30 Tetor 1960, Diego Armando Maradona ishte një fëmijë i mrekullueshëm dhe që ishte bashkuar me Los Cebollitas, një ekip i të rinjve të Argentinos Juniors. Në moshën 10 vjeçare ai luajti një rol kryesor në këtë ekip duke mbajtur një seri të pabesueshme fitoresh me 136 ndeshje, gjë që e lejoi atë të bënte debutimin për ekipin e të rriturve pa mbushur akoma 16 vjeç.
Pak më vonë – më 27 shkurt 1977 – Maradona bëri debutimin e tij për Argjentinën, duke ardhur si zëvendësues në minutën e 65-të në një miqësore kundër Hungarisë në “La Bombonera”, shtëpia e Boca Juniors ‘, të cilit Maradona iu bashkua në 1981. Ai kaloi vetëm një sezon në klub por në atë kohë shënoi një gol solo mahnitës kundër rivalëve të tij River Plate dhe ndihmoi Boca të fitonte titullin.
Duke pasur parasysh zhvillimin e tij të shpejtë dhe performancat mahnitëse, nuk ishte befasi që Maradona u kërkua shpejt nga klubet më të mëdha të Evropës dhe në 1982, pasi ishte paraqitur në Kupën e tij të parë Botërore, në Spanjë, ai u bashkua me Barcelonën për 5 milion £, askokohe një rekord botëror.
Ai u përpoq të tregonte formën e tij më të mirë për katalanasit, megjithatë, pjesërisht për shkak të një dëmtimi në kyçin e këmbës që pësoi në shtator 1983 pas një ndërhyrje të rëndë nga “Kasapi” i Bilbaos, Andoni Goicoechea. Gjithsesi Maradona u shërua përfundimisht dhe në 1984 u bashkua me Napolin. Dy vjet më vonë erdhi Kupa e Botës në Meksikë dhe momenti që ai e konsolidoi veten një gjeni të futbollit.
Kapiteni i Argjentinës luajti çdo minutë të çdo ndeshjeje, duke shënuar pesë gola dhe duke dhënë asistime për pesë të tjerë. Ai ishte suprem në të gjithë kohën, lojtari më dinamik dhe emocionues në turne dhe shokoi botën me golin e tij të dytë kundër Anglisë në “Azteca Stadium”. Ishte një shfaqje mahnitëse e talentit të ndërthurur me guximin dhe nuk ishte çudi që konsiderohet si “goli i shekullit”.
Maradona mori pjesë në dy Kupa Botërore të tjera – Itali 1990, kur ai drejtoi Argjentinën si nënkampionë të turneut dhe SHBA 1994, kur ai u dërgua në shtëpi pasi luajti ndaj Nigerisë, e cila rezultoi të ishte paraqitja e tij e fundit për vendin e tij. Në total Maradona e përfaqësoi vendin e tij 91 herë, duke shënuar 34 gola, i fundit ndaj Greqisë në Kupën e Botës 1994.
Në nivel klubi, Maradona u bashkua me Sevilla pas largimit të tij nga Napoli para se të kthehej në atdheun e tij për të luajtur për Newell’s Old Boys dhe Boca, ku doli në pension në 1997.
Pas betejave të tij personale si lojtar, ai e udhëhoqi Argjentinën për dy vjet si trajner duke i çuar në Kupën e Botës 2010 në Afrikën e Jugut, ku ekipi i cili përbëhej nga lojtarë si Juan Sebastian Verón, Carlos Tevez dhe Lionel Messi arriti në çerekfinale.
Një vit më vonë, dhe pasi u largua nga posti i ekipit kombëtar, ai mori drejtimin e klubit me qendër në Dubai Al-Ëasl përpara se të vazhdonte të mbante një numër pozicionesh, së fundmi menaxher i ekipit të divizionit të parë argjentinas, Gimnasia y Esgrima.
Por një gjë është e sigurt që Maradona do të mbahet mend më së miri për “bëmat” e tij në fushën e lojës. Pasi u emërua Futbollisti i Vitit i Amerikës së Jugut në pesë raste, ai u emërua në vitin 2000 “Lojtari i Shekullit i FIFA-s së bashku me Pelé-n pas një kombinimi të një sondazhi në internet dhe nominimeve nga zyrtarë, trajnerë dhe lojtarë të FIFA-s. Maradona fitoi votën popullore.
