Mafia shqiptare shpreh një nga aftësitë më të larta kriminogjene në nivelin ndërkombëtar, pasi ato janë në gjendje të bashkojnë karakteret “tradicionale” (disiplinë e brendshme e ngurtë, mbyllja ndaj palëve të treta, papërshkueshmëria, besueshmëria dhe potenciali i lartë frikësues) me elemente “moderne” (transnacionaliteti, etj. ngulitje ekonomike dhe kontakte të ngushta me politikën).
Kështu shkruan Vincenzo Musacchio në një artikull të botuar në antimafiaduemila.com
Në artikull thuhet se fuqia e tyre ekonomike dhe ushtarake vjen pothuajse tërësisht nga trafiku i drogës me Evropën dhe veçanërisht nga krimi i organizuar italian.
Në dekadën e fundit mafiozët shqiptarë kanë arritur një nivel të qëndrueshëm integrimi bazuar në supozimin fiziologjik të modeleve organizative “sui generis”. Struktura e tyre organizative është e ngjashme me ‘ndrangheta’ dhe gjithmonë është e përbërë nga një grup i familjeve të lidhura nga lidhja e gjakut.
Trafikimi i drogës
Krimi i organizuar shqiptar mbetet një nga organizatat e huaja më aktive dhe të degëzuara në Itali (DIA Report, 2018) përtej operacioneve të ndryshme dhe të rëndësishme policore (pothuajse të gjitha antidrogat) të përfunduara në 2018 me arrestime dhe rrëmbime. Nuk ka asnjë rajon që, drejtpërdrejt ose indirekt, është imun nga prania e krimit të organizuar shqiptar. Në këtë pikë ne duhet të pyesim veten pse kjo mafie në të njëjtën kohë e papërpunuar dhe moderne është kaq e fuqishme?
Shqipëria është një rast unik në Evropë, pasi shumë trafikantë nuk janë të jashtëligjshëm në kufijtë e shoqërisë, por kanë lidhje me klasën politike dhe shpesh janë në marrëveshje të fshehta me policinë dhe gjyqësorin që në teori duhet t’i kundërveprojnë ata. Nuk është rastësi që IT i cilëson Shqipërinë si vendi më i korruptuar në të gjithë zonën e Ballkanit.
Parlamenti dhe Qeveria do të ndoteshin nga mafia, ndërsa të ardhurat nga trafiku i drogës janë një pjesë thelbësore e sistemit ekonomik dhe politik: mënyra më e mirë për të siguruar votat e njerëzve, dhe burimi më i mirë i prodhimit të parave vjen nga tregu i drogës.
Shembulli më i përshtatshëm i supozimit tonë që dëshmon, në fakt, afërsinë midis politikës shqiptare dhe bosëve të trafikut të drogës është Klement Balili, një ish-zyrtar publik, i njohur nga shumë si “Pablo Escobar e Ballkanit”.
Policia greke në bashkëpunim me atë të SH.B.A.-së, rindërtoi në detaje perandorinë e tij që do të vlente rreth një miliard dollarë dhe që shtrihet ndërmjet Italisë, Greqisë, Hollandës, Gjermanisë dhe Mbretërisë së Bashkuar. Ngjitja e Balilit përkoi me krizën ekonomike të Shqipërisë në vitet ’90. Bosi mafioz ka ndërtuar një seri hotelesh luksoze në Sarandë në bregdetin e bukur të Shqipërisë.
Në vitin 2015, Ilir Meta, presidenti aktual i Shqipërisë, preu shiritin në hapjen e një prej shumë hoteleve me pesë yje të Balilit. Së bashku me Metën dhe Balilin, në ceremoninë e hapjes ishin ministri i atëhershëm i financave Arben Ahmetaj dhe deputeti i Partisë Socialiste Koço Kokëdhima.
Vetë Balili fliste shpesh për lidhjet e tij me disa parti politike shqiptare. Policia greke dhe amerikane kanë gjurmuar Balilin për më shumë se dhjetë vjet. Kur dukej se mund të arrinim në arrestimin e tij, autoritetet shqiptare penguan hetimin.
Në maj të vitit 2016, për shembull, grekët, në bashkëpunim me Goddess, kishin arrestuar disa anëtarë të fisit Balili dhe kishin sekuestruar disa ton marijuanë. Sidoqoftë, policia shqiptare nuk e ekzekutoi urdhrin e arrestit, sepse sipas tyre, Balili ishte zhdukur në territorin shqiptar.
Si një demonstrim i lidhjeve të ngushta midis mafies dhe politikës, vetëm tre muaj më vonë, Balili ishte fotografuar me një oficer të lartë policie në një jaht jashtë bregdetit shqiptar.
Për të frenuar një margjinalizim të mundshëm të Shqipërisë nga tabela e shahut evropian, në mënyrë magjike, në janar të këtij viti, policia shqiptare arrestoi më në fund Balilin. Ekspertët e konsiderojnë arrestimin e tij, një veprim për të vazhduar marrëdhëniet e mira të qeverisë shqiptare me Bashkimin Evropian. Balili në të vërtetë diktoi kushtet e kapjes së tij: ai e dorëzoi veten drejtpërdrejt, dhe avokatët e tij ia komunikuan kohën e mbërritjes së tij, ministrit të Brendshëm dhe gjyqësorit.
Për shkak të një ndryshimi në Kushtetutë ai nuk u ekstradua në Greqi, dhe do të gjykohet në Shqipëri. Një muaj më vonë, Gjykata, për krimet e rënda që ai bëri, pranoi kërkesën e tij për qasje në procedurën e shkurtuar, e cila zvogëlon dënimin me 1/3.
Më 7 maj ai u dënua me dhjetë vjet burg për trafik ndërkombëtar droge, organizatë kriminale dhe pastrim parash. Avokati i tij tashmë ka njoftuar se ai do të apelojë vendimin, i cili mund të ulet edhe më tej dënimi i shqiptuar në shkallë të parë dhe disa thonë se ai madje mund të lirohet.
Një gjë është e sigurt, Balili ka investuar shuma të mëdha parash në ekonominë shqiptare. Ai filloi shumë projekte ndërtimi dhe u dha punë shumë familjeve, kështu që në Shqipëri ai shihet si një përfitues dhe jo si një mafioz.
Për të frenuar këto fenomene jashtëzakonisht të rrezikshme që po shumohen dita ditës në Shqipëri, qeveria do të duhet të zbatojë në të ardhmen e afërt ndryshime serioze në kodin e procedurës penale dhe penale, për të forcuar masat shtypëse kundër anëtarëve të organizatave mafioze.
Modeli për t’u frymëzuar është padyshim ai i luftës kundër mafies italiane. Prandaj do të jetë e nevojshme të forcohet siguria e burgjeve; luftoni krimin e organizuar dhe lidhjet me politikën dhe botën ekonomike; lufta ndaj korrupsionit në mënyrë efektive; të përdorin izolimin total të të burgosurve të rrezikshëm, për të parandaluar komunikimin e tyre me organizatat kriminale jashtë; ta bëjnë sistemin më të efektshëm ndaj konfiskimeve dhe pasurive të mafiozëve. /BN/
