Thuhet shpesh se jeta shkruan skenarët më të pabesueshëm. Dhe kur lexon historinë e Francesco Acerbi-t, nuk mund të mos pajtohesh me këtë.
Në moshën 37-vjeçare, në minutën e 95-të të sfidës kundër Barcelonës, ai shënoi golin e tij të parë në Evropë. Dhe çfarë goli! Një gol që barazoi shifrat në 3-3 dhe e dërgoi ndeshjen në shtesa, aty ku Interi siguroi kualifikimin për në finalen e Champions League.
Interi do të synojë rikthimin në majat e Evropës pas suksesit të vitit 2010, dhe në skuadër ka një nga më të fortët, jo vetëm në fushë, por edhe në jetë. Historia e jetës së Acerbit nuk është thjesht futboll, por një histori e denjë për film.
Është një sfidë me humbjen, dhimbjen, përballjen me vetveten dhe mbi të gjitha, Nga fillimet e tij modeste në Pavia, tek huazimet në skuadra të vogla si Renate dhe Spezia, rrugëtimi i tij kaloi nga Regina, Genoa e më pas Chievo, ku debutoi në Serinë A. Ëndrra dukej se u bë realitet kur u transferua te Milani.
Por, jeta kishte përgatitur një rrugë të vështirë për mbrojtësin. Humbja e babait e zhyti në depresion dhe i krijoi varësi nga alkooli.
Në një rrëfim prekës, Acerbi u shpreh: “Më dukej sikur kisha harruar si luhej futboll. Alkooli ishte shpëtimi im. Kanceri më shpëtoi. Më dha një arsye të fortë për të luftuar.”
Po, ai u përball me kancerin e testikujve në vitin 2013, pak kohë pas transferimit te Sassuolo. U rikthye pas operacionit, por një test antidoping zbuloi rikthimin e sëmundjes. Pavarësisht se i nënshtrohej kimioterapisë, ai vazhdoi të stërvitej. Vullneti i tij e ktheu në simbol për tifozët dhe më gjerë.
Sot, Francesco është më shumë se një futbollist. Ai është zëri i atyre që luftojnë në heshtje. Ai viziton spitale, flet me fëmijë, jep intervista ku thekson se futbolli është vetëm një pjesë e jetës.
Në një vizitë të kombëtares italiane në një spital pediatrik në Romë, ndërsa të gjithë shokët u larguan, Acerbi qëndroi aty duke thënë: “Nuk largohem pa e përfunduar vizitën time. Le të ikin, unë do marr një taksi.”
Pasi gjeti forcën që dëshironte dhe që i nevojitej, nga Tetori 2015 deri në Janar 2019, ai regjistroi 149 paraqitje radhazi në të gjitha garat, duke humbur vetëm për shkak të një përjashtimi të diskutueshëm.
Në vitin 2017, ai luajti më shumë minuta se çdo lojtar tjetër në Serinë A.
Në verën e vitit 2018, Lazio e bleu atë për të mbushur boshllëkun e lënë nga Stefan de Vrij. Me një prani udhëheqëse dhe aftësi për të ndërtuar lojën nga mbrojtja, ai u integrua në mënyrë të përkryer në sistemin 3-5-2 të Simone Inzaghit, përkrah Radu dhe Luiz Felipes.
Lazio atë vit vendosi rekord në mbrojtje, me 16 gola të pësuar. Pas dëmtimit të Chiellinit, Roberto Mancini i besoi Acerbit në ndeshjet kualifikuese të Euro 2020. Ai nuk e zhgënjeu trajnerin e ekipit kombëtar, madje shënoi golin e tij të parë me ekipin kombëtar në fitoren 3-0 ndaj Bosnjës.
