Në fshatin Vllahinë të Vlorës dy bashkëshortët, Klemend dhe Laureta Danaj, me profesion infermierë, nuk i shërbejnë pacientëve dhe punës së shtetit.
Gjatë orarit zyrtar, ata i gjen në bizneset e tyre po në këtë fshat ku banojnë edhe vetë. Emisioni “Stop” shkoi në qendrën shëndetësore ku drejtori tha se cifti Danaj është në punë.
Drejtori: Klemend Danaj është në Rexhepaj.
Gazetari: Aktualisht, ku ndodhet, bashkë me gruan?
Drejtori: Gruaja punon këtu. Është në…
Gazetari: Ku?
Drejtori: Në konsultore.
Gazetari: Është për momentin në punë? Mund ta marrësh pak në telefon?
Drejtori: Po, i marr unë në telefon. Merre një çikë!
Gazetari: U thuaj, ku ndodhen?
Drejtori: Klemend Danaj është në Rexhepaj.
Gazetari: Aktualisht, është në punë thua?
Drejtori: Në Rexhepaj. Në Rexhepaj, është me kontratë, me të gjitha.
Gazetari: Është në vendin e punës? Këtë dua të di!
Drejtori: Është në Rexhepaj.
Punonjësja: Fola unë me Lauretën.
Drejtori: Po të vijë Laureta.
Punonjësja: Po, “jam tek ai fëmija i Betës”, ku di unë.
Gazetari: Te fëmija?
Punonjësja: Po, dhe erdha, tha.
Gazetari: Po, e kuptoj. Nuk është e vërtetë, që X persona, që janë me detyrë infermierë, bëjnë punët e tyre private në një moment, që duhet të jenë në shërbim të komunitetit?
Drejtori: Jo, ashtu nuk kemi ne rast të tillë.
Gazetari: Nuk keni rast?
Drejtori: Ja të vijë këtu ajo, që të…
Gazetari: Vonohet shumë?
Drejtori: Jo, nuk vonohet.
Punonjësja: Është një fëmijë i sëmurë atje.
Drejtori: Ne kemi disa ambulanca. Unë kam Rexhepajn, kam Hadërajn, kam Petën, kam Gërrnecin, kam Mallkeqin.
Por në të njëjtën kohë, ata u filmuan duke bërë pazar për tregtimin e verës e pijeve të tjera alkoolike në marketin e tyre.
Stop: Unë jam agjente shitjeje për verat.Po pyes, kush janë të interesuar. Ju jeni pronarët?
Infermierja: Po, po!
Infermieri: Si quhet?
Stop: Kantina…
Infermieri: Ku është?
Stop: Në Berat. Shitet vera këtu? Konsumohet?
Infermierja: Këtu prodhojmë vetë.
Infermieri: Këtu raki pijnë më shumë.
Stop: E di pak a shumë nëpër fshatra.
Infermieri: Nejse, disa shishe ne mund t’i marrim, por dëgjo mua pak tani! Ti je agjente shitjeje, por po nuk më erdhën dy makina, që t’i shikoj unë njëherë, çfarë syri më jep, ndoshta edhe ta provoj një çikë.
Stop: Po, po, e di.
Infermieri: Nuk është puna se…, hajd’, se po t’i marr për mëshirë unë ty dhjetë shishe verë.
Stop: E di, si është kjo punë.
Infermierja: Ne kemi punuar. E kishim si pak më ndryshe, tani kemi bërë ambient më të ri dhe më të mirë. Kemi kaq vite, që punojmë.
Infermieri: Kam dhe ca të tjera, por këto i kam pasur. Këtë e kam bërë kastile për verë. Ke në makinë ndonjë gjë, ta shikojmë?
Stop: Jo, nuk kam.
E thirrur me telefon nga drejtori, infermierja Laureta Danaj tha se ishte tek një fëmijë, por titullari pasi u njoh me gënjeshtrën tha se ndaj çiftit të infermierëve do të merret masa e paralajmërimit për pushim nga puna.
Drejtori: Këtu ka qenë deri tani ajo (Laureta).
Gazetari: Nuk i ke aty, i dashur doktor. I ke në vendin e tyre te bizneset e tyre, aktualisht.
Drejtori: Tani, unë po të them, që ajo është këtu.
Gazetari: Në këto momente, që jemi duke folur…
Drejtori: Mund të jetë.
Gazetari: Janë, se ne nuk vijmë kot.
Drejtori: Po mirë, është. Do t’u heqim ditën e punës, që nuk janë në vendin e punës. Do t’u bëjmë vërejtje me paralajmërim për pushim nga puna. O Ela! Merre një çikë në telefon Klemendin, të vijë këtu me gjithë Lauretën!
Çifti i infermierëve mbërrin në zyrë. Ata vijojnë të mohojnë se nuk kanë qenë në biznesin e tyre privat.
Infermierja: Se isha te bebi. Si mund të vija me përparëse? Si jeni?
Gazetari: Si je? Tani, ne e dimë, që nuk ishe te bebi, por ishe në biznesin tënd, e dashur.
Infermierja: Mund ta marrësh edhe nënën në telefon, ta pyesësh!
Gazetari: Ishe në biznesin tënd bashkë me bashkëshortin.
Infermierja: Në këto momente, pikërisht tani?
Gazetari: Tani, nuk do bëjmë lojëra fjalësh, se unë kam mbaruar oratori dhe e kam nxjerrë dhjetë.
Infermierja: Mirë, dakord!
Drejtori: Po të ka filmuar atje moj, ça po më kërkon?
Infermierja: Po kam shkuar kam pirë një kafe, nuk po them.
Gazetari: E nderuar, ne e kuptojmë shumë mirë, se ju jeni komunitet i vogël këtu. Kjo nuk është një gjë, që ndodh sot. Kjo është një gjë, që ndodh vazhdimisht. Ti duhet të jesh në vendin e punës dhe duhet t’i shërbesh komunitetit!
Drejtori: Erdhi Klemendi?
Gazetari: Ne jemi shumë të përulur përpara bluzës së bardhë, edhe punës suaj, pa diskutim e vlerësojmë maksimalisht, por duhet të ndani disa gjëra, e nderuar! Duhet të ndani biznesin privat nga puna e shtetit! Ka shumë kandidatë, që po kërkojnë një vend pune dhe nuk po e gjejnë dot këtë hapësirë. Ti je Klemendi?
Infermieri: Po!
Gazetari: Gjatë orarit të punës, ju si bashkëshortë, nuk jeni në orar pune, por jeni në bizneset tuaja private. Jemi të saktë deri këtu, apo jo?
Infermieri: Nuk e di fare këtë gjë. S’e di fare këtë gjë, që…
Gazetari: Nuk ishit në vendin e punës. Gjithë të mirat!
