Emisioni “Fiks Fare” denoncoi një skandal brenda institucioneve të drejtësisë, ku një oficere e policisë gjyqësore pranë Prokurorisë së Elbasanit merr një ryshfet prej 1 mijë eurosh.
Ngjarja zhvillohet në zyrën e oficeres Anila Dushku, e cila pasi i merr ryshfetin i premton të moshuarës se do “të mbaronte punë”. Disa ditë pas kryerjes së pagesës, në adresën e denoncueses shkon një zarf i prokurorisë ku e njofton se ky organ i ka kërkuar gjykatës të pushojë hetimet, për shkak se vepra penale ndërtim pa leje është amnistuar nga Kuvendi i Shqipërisë.
Në redaksinë e emisionit Fiks Fare u ankua 68-vjeçarja Hava Lloga, e cila para disa vitesh u procedua dhe u dënua për ndërtim pa leje, për shkak se ndërtoi një banesë për vete dhe djalin në fshatin Qendër Librazhd. Më pas filloi ndërtimin e një banesë për djalin tjetër dhe sërish u procedua. “Problemi im është me këto shtëpitë se mua më kanë dënuar 2 muaj arrest shtëpie. Ka nja 3 vjet kur unë ndërtova shtëpinë si gjithë të tjerët pa leje dhe më pas e legalizova. Më pas fillova të ndërtoj banesën e djalit tjetër. Punimet i ndoqa unë bashkë me ustallarët, pasi djali është në Greqi” thotë e moshuara.
Më tej sqaron se punimet kanë filluar 3 vite më parë. “Erdhi policia dhe mbushi letrat. Më thirri një oficere që quhet Anila, është oficere në Prokurorinë e Elbasanit. Ajo e ndoqi të gjithë procedurën. Tani më thotë dua 1 milionë lekë që të mbyll çështjen e djalit. Më tha e do djalin, e dua i thashë. Po e deshe më tha, që ta mbyll çështjen, më jep 1 mijë euro. E kam takuar dje te zyra në Prokurorinë e Elbasanit. Tani unë nuk e di se për ça e mbyll, letrat e tokës i kam unë dhe çuni s’ka asnjë letër, s’ka asnjë pëllëmbë tokë”, pohon 68 vjeçarja.
Ajo thotë se në Policinë e Librazhdit ka dëshmuar se po e ndërtonte për djalin. “Unë për ato po i ndërtoj, se s’kam për t’i marrë me vete se unë jam e vjetër. Çuni i vogël në Vlorë me fëmijët dhe ky tjetri në Greqi dhe punimet i kam ndjekur unë. Mua më thoshte kryetari ndërtojë dhe më mbrapa më sillte policinë. Këta të policisë i çuan letrat në prokurori dhe unë e takova këtë Anilën në katin e parë, brenda prokurorisë. I thashë ma thuaj copë ça halli ka. Më tha më jep 1 mijë euro ta mbyll çështjen”, pohon Havaja.
Fiksi e pyeti se nëse nuk i jep këtë shumë, çfarë ndodh me çështjen. “Më dha një afat. Deri në këtë datë pret. Unë ku t’i gjej, unë 200 mijë lekë marr. E sëmurë jam. S’më dalin të ha. Më tha m’i prure ta mbyllim çështjen, s’m’i prure … Nuk e di se çfarë i ndodh djalit, se ai ka ikur maleve me fëmijët për në Greqi”, thotë e moshuara. Më pas tregon se, para se të ndërtonte shtëpitë, ka jetuar në një kasolle. “Jetoja në kasolle, me gjarpërinjtë. Këtë kasollen e kam ndërtuar në vitet 1997-1998 kur kemi ardhur te ky vend. Jetë e zezë. Këtu kam jetuar para se të bëja shtëpinë. Mirë që s’na ndihmojnë, por s’na lënë të qetë”, vijon ajo, ndërsa pohon se s’ka mundësi që të bëjë këtë pagesë. “Unë s’kam të ha bukë, 200 mijë lekë marr. Ça të bëj, të paguaj drita, të paguaj ujë, të marr ilaçe apo të ha! Llogarit muajin”, përfundon ajo.
Pas ankesës, e moshuara telefonon oficeren Anila Dushku për ta takuar. OPGJ-ja i thotë se hajde të hënën dhe takohemi. E moshuara shkon në afërsi të Prokurorisë së Elbasanit dhe pasi takon OPGj, shkojnë në një byrektore. Në këtë vend, oficerja i thotë se “me 1 mijë euro mbyllet çështja”. Dhe “kur të vish e ti sjellësh, mbyll gojën”. “(1 mijë euro) dhe asnjë gjë tjetër. S’ke punë me asnjë. Dakord? Mos fol me njeri. Ti, ti kishe sjell sot dhe nuk kishe për të ardhur më. Mos u bëni pishman pra. Se unë i prish punë djalit. Është ndërtuar gjithë ajo shtëpi dhe me 1 milion lekë nuk është asnjë gjë. Kështu që sa të mbaroj ajo puna, ato do ti mbaj te xhepi im. Tani do vish dhe do më bësh telefon para se të vish”, i thotë oficerja të moshuarës.
E moshuara shkon në Elbasan ditën që oficerja e prokurorisë i la takim. Para takimit, ajo fut në një qesë shumën prej 1 mijë eurosh dhe 10 mijë lekë të vjetra. Oficerja e merr brenda Prokurorisë së Elbasanit. Zyra e saj është në katin e parë të godinës. E fut brenda zyrës dhe direk i kërkon shumën. E moshuara nxjerr qesen dhe i kërkon OPGj-së që t’i numërojë. “I ke numëruar ti nëna”, i përgjigjet, teksa e fut qesen në sirtarin e saj. E moshuara i thotë se ka edhe një 10 mijë lekësh për rrugë. Ajo nxjerr 10 mijë lekëshin dhe i thotë fute në xhep. Më pas i thotë se tani vendimi do të vijë me postë.
Disa ditë pas pagesës, në banesën e të moshuarës në Librazhd, shkon një zarf nga Prokuroria e Elbasanit. Është një vendim pushimi për procedimin penal për ndërtim pa leje. Vendimi është marrë në datën 15 korrik 2024, nga prokurori Xhelian Seferi. Prokurori shkruan se procedimi penal është me numër 359, i datës 30 mars 2023, ditë në të cilën Policia e Librazhdit ka shkuar në banesën e të moshuarës Hava Lloga dhe e kanë proceduar për ndërtim pa leje.
Në vendim, prokurori shkruan se ndërtimet janë pa leje, por ato ndërtime janë bërë para datës 31 mars 2024 dhe vepra penale “ndërtim i paligjshëm” është amnistuar nga Kuvendi i Shqipërisë. Pra, qytetarja i ka paguar OPGj-së shumën prej 1 mijë eurosh, megjithëse vepra penale është amnistuar dhe prokuroria duhet të kishte marrë vendim shumë kohë më përpara!
QYTETARJA HAVA LLOGA TAKOHET ME OFICEREN E POLICISË GJYQËSORE NË PROKURORINË E ELBASANIT ANILA DUSHKU
Oficerja – Na mbyti vapa, hajde ulemi këtu poshtë. Hë fole me djalin?
Qytetarja – Kam folur me të, më tha merruni vesh.
Oficerja – Po pra.
Qytetarja – Dëgjo këtu, unë e di se do merremi vesh.
Oficerja – Unë shkova i thashë prokurorit për ty, se unë fola si për nënën time se po ashtu thosha shko bëj çfarë të duash dhe mirupafshim. Është kështu?
Qytetarja – Po, ëëë.
Oficerja – Se ai është larguar, ka shumë gjëra që ndikojnë, a e kupton? Është gjithë ai ndërtim.
Ulen në një byrektore!
Oficerja – Si qenka dhalli.
Qytetarja – Bjer çik ujë! Atë Etlevën ta takoj çik sot?
Oficerja – Çe do?
Qytetarja – Të takoj të flas me atë.
Oficerja – Për çfarë e do?
Qytetarja – Për punën e lekëve, ajo ekspertja.
Oficerja – Të ka mbaruar punë ajo.
Qytetarja – Ëëë?
Oficerja – Të ka mbaruar punë.
Qytetarja – Dua që emri i çunit të hiqet?! Se atë e kam unë, çuni ska asnjë gjë.
Oficerja – Tani puna është kështu, djali ka bërë ndërtim pa leje.
Qytetarja – S’e ka bërë djali, e kam bërë unë.
Oficerja – A do më dëgjosh mua.
Qytetarja – Hë?
Oficerja – Se do më lutesh pastaj ë.
Qytetarja – Jo po merremi vesh, thuaj ti të mbyllet.
Oficerja – Dëgjo, më dëgjo një sekondë. Tani unë do të bëj kërkesë për pushim se më lutet. Etleva (ekspertja) ta ka bërë aktin ashtu siç e donte djali jot, në rregull? Është shumë në rregull. Tani siç të thashë unë, në rregull?
Qytetarja – Po.
Oficerja – Kërkesë për pushim, dakord?!
Qytetarja – Po, unë e dua që kur të bëj ashtu letrën që është heq.
Oficerja – Po pra, kërkesë për pushim. Do e pushojë gjykata.
Qytetarja – Bravo.
Oficerja – Bëhet kërkesë nga prokurori dhe e pushon gjykata.
Qytetarja – Ti i di tani këto punë, unë nuk di gjë s’marr vesh. Kur të më thuash ti filan datë do vish, filan datë do të vij që të mbaroj punë me ty.
Oficerja – Po pra po, ti do të vish, do të vish ditën e enjte.
Qytetarja – Mirë ti e di.
Oficerja – Të enjten?
Qytetarja – Të enjten dhe s’vij më unë.
Oficerja – E nuk do vish më.
Qytetarja – Ëëë.
Oficerja – Ditën e enjte do të bëhet kërkesë për pushim dhe dot ë shkoj … Do të vij kërkesa për pushim, vjen në postë atje ku jeni juve. Dhe pastaj e pushon gjykata. Në rregull, që djali jot mos të ketë më probleme.
Qytetarja – Unë jam e pafuqishme, unë erdha sot dhe do vij njëherë të enjten dhe nuk vij më!
Oficerja – Po pra. Prandaj të thashë hajde sot dhe mos hajde më.
Qytetarja – E po nuk ishim marrë vesh tamam unë. Se qesh sëmurë, e di sa e sëmurë kam qenë atë ditë?!
Oficerja – O Hava, unë ti kam bërë veprimet tamam se po të ishte ashtu të thosha shko bëj çfarë të duash me ata avokatë rrenacak që rrinë natë e ditë, në rregull? Kuptove?
Qytetarja – Kuptova, kuptova, kuptova!
Oficerja – Dhe njëherë të enjten dhe mos hajde më. Po ti të kishe ardhur sot, po ti s’kishe e ke fajin vetë! Ëëë?
Qytetarja – Se s’më ka ashtu çuni i vogël, s’kam mbaruar punë.
Oficerja – S’ta kam fajin unë.
Qytetarja – Se duhen 1 milionë e 300 mijë lekë.
Oficerja – A më dëgjon mua?
Qytetarja – Do edhe 300 ajo (ekspertja).
Oficerja – Jo, jo! Kush?
Qytetarja – Ajo që ishte aty poshtë.
Oficerja – Kush?
Qytetarja – Ajo ekspertja.
Oficerja – Jo, jo s’ke për ti dhënë asnjë gjë.
Qytetarja – S’kam për ti dhënë gjë?
Oficerja – Jo absolutisht.
Qytetarja – Ëëë, mirë.
Oficerja – Atë që të thashë unë. E kam mbyllur, 1 mijë euro.
Qytetarja – Në rregull, në rregull.
Oficerja – Mos fol me njeri!
Qytetarja – Jo nuk flas unë.
Oficerja – E kupton, po ta bëj për ty. Dakord?
Qytetarja – 1 mijë euro?!
Oficerja – 1 mijë euro, asnjë gjë s’do të kesh. Në rregull. S’ke punë as me eksperte dhe as me njeri. Dakord?
Qytetarja – Dakord!
Oficerja – Më kuptove?
Qytetarja – Të kuptova! Vetëm 1 mijë euro të tuajat?
Oficerja – Asnjë gjë tjetër.
Qytetarja – Në rregull.
Oficerja – S’ke punë me asnjë njeri. Mos fol me njeri. Ti të kishe mbaruar punë sot dhe s’kishe për të ardhur. Pse s’më more dje në telefon?
Qytetarja – E po s’më kanë ardhur akoma!
Oficerja – Pse s’më more dje në telefon dhe të më thoje që Anila s’vij dot!
Qytetarja – Po thashë të vij të flas dhe njëherë me ty.
Oficerja – Po ç’do të flisje 1000 herë. Mos u bëj pishman prapë.
Qytetarja – Unë s’bëhem pishman, ditën e enjte. Siç më the, ditën e enjte të vij.
Oficerja – Zëre se je motra ime, se unë i prish punë dhe djalit më kupton?
Qytetarja – E di që i prish punë.
Oficerja – E pra, e pra kjo është dhe 1 milionë lekë nëna s’është asnjë gjë. Janë për 1 pije alkoolike. Kështu që ato deri sa të mbaroj unë punë, do ti mbaj unë në xhepin tim. Në rregull?
Qytetarja – Po do ti mbash te xhepi jot.
Oficerja – Te xhepi im, dakord? Pastaj për çdo gjë do të flasësh me mua.
Qytetarja – Po unë 200 mijë lekë marr vetë dhe s’kam mundësi.
Oficerja – E takon vetë djalin …
Qytetarja – Nuk kanë mundësi fëmijët me më ndihmu, se duan të më ndihmojnë të shkretët po nuk kanë.
Oficerja – O nëna nuk janë asnjë gjë, po ta them edhe njëherë. Dakord? Tani do të vish dhe do të më bësh telefon para se të futesh në prokurori.
Qytetarja – Ditën e enjte.
Oficerja – Po, ditën e enjte kur të arrish, mirë? S’ke punë me asnjë. Avash-avash, ki kujdes rrugën.
Qytetarja – Rrofsh, të fala.
Oficerja – Dhe mbyll gojën ëë. Hajt!
Qytetarja – Po ça flet moj.
TAKIMI I DYTË NË AMBIENTET E PROKURORISË SË ELBASANIT
Oficerja – Vapë e madhe, hajde futemi te zyra.
Qytetarja – Në zyrë!
Oficerja – U lodhe?
Qytetarja – Shumë.
Oficerja – Shumë vapë.
Qytetarja – Shumë.
Futen në Prokurorinë e Elbasanit!
Oficerja – Ulu merr frymë njëherë.
Qytetarja – Imën, e ke bërë atë letrën?
Oficerja – Do të mbyllësh gojën.
Qytetarja – Jo, jo.
Oficerja – Të kam mbajtur si nënën time, kaq!
Qytetarja – Unë e mbyll gojën.
Oficerja – Po pra. Ja një sekondë ta mbyll (derën). Prit.
E moshuara nxjerr paratë, oficerja kyç derën!
Qytetarja – (I jep qesen me 1 mijë euro e 1 mijë lekë të reja) Numëroji!
Oficerja – I ke numëruar ti nëna.
Qytetarja – Numëroji se kam futur një 10-çe aty për rrugë.
Oficerja – Ëëë?
Qytetarja – Kam futur një 10-çe aty për rrugë prandaj them numëroji.
Oficerja – (Hap qesen) Po lërë ça të numëroj unë tani.
Qytetarja – Po numëroji se e hutuar.
Oficerja – Po jo tani nëna.
Qytetarja – E dëgjon, s’dua nesër a pasnesër.
Oficerja – Të lutem, të lutem. Tani mbyll gojën, veçse fute në xhep atë (10-çen).
Qytetarja – Po.
Oficerja – Në rregull?
Qytetarja – Po.
Oficerja – Do të vijë me shkresë.
Qytetarja – Je e mirë.
Oficerja – Mbyll gojën. Dakord?
Qytetarja – Po.
Oficerja – Të kam mbajtur si nënën time.
Qytetarja – Po.
Oficerja – Në rregull?
Qytetarja – Në rregull!
Oficerja – Do të kishe ngrënë dynjanë. Do të bëhet kërkesë për pushim, do të vij me shkresë dhe e miraton gjykata. Në rregull?
Qytetarja – Në rregull!
Oficerja – Se do të kishe 100 siklete. Ok?
Qytetarja – Uffff.
Oficerja – Do më puthësh po do më puthësh këtu. Mbyll gojën dhe mos fol me asnji. Në rregull?
Qytetarja – Në rregull!
Oficerja – Dakord?
Qytetarja – Dakord!
Oficerja – Besoj je e qartë?!
Qytetarja – Çfarë të them unë, duhet të jem.
Oficerja – Ëë?
Qytetarja – Dua të jem.
Oficerja – Ë pra.
Qytetarja – Se kam 4-5 herë që vij këtu.
Oficerja – Jo 5 herë ke vetë ti, 2 herë ke ardhur te unë.
Qytetarja – Në rregull ça të them unë. Ma ashtu kot se çuni s’ka asnjë gjë prandaj. I kam unë me letra.
Oficerja – Tani nëna i mbyllëm?
Qytetarja – Po, po u mbyll tani puna.
Oficerja – Hajde, mbyll gojën! Mirë?
Qytetarja – Po, po, po.
Dalin nga Prokuroria e Elbasani!
Oficerja – Siç të thashë mos fol me njeri, të kam mbajtur si nënën time dhe do të marr për qejf ndonjë ditë kur të freskoj koha.
Qytetarja – Rrofsh, rrofsh. Unë prandaj të thashë numëroji se janë apo s’janë.
Oficerja – Shttt, hajt. Ik avash-avash mos të kapi vapa. Shëndet.
Qytetarja – Shëndet!
