Nga Luçiano Boçi
Arben Ahmetaj me shfaqet e tij të herëpashershme në ekrane mban pezull shumë frymë.
Disa i kap frika dhe disa entuziazmohen nga të vërtetat e tij.
Shumica kërkojnë që ai të bëhet “pentito-ja” klasik që shkatërron përfundimisht Mafian në pushtet ose më mirë të themi Narkoshtetin. Një lloj Tommaso Buscetta i cili me “hakmarrjen” zbërtheu strukturën e organizatës e tij e dërgoi në qeli një varg drejtuesish të Cosa Nostrës, si dhe zbardhi shumë ngjarje kriminale e personazhe të errët përfshirë vrasjen e Falcone-s e Borselilno-s.
Personazh karizmitik i dekadës së fundit, Ahmetaj ishte një “mjeshtër” i financave dhe i protagonizmave politikë.
Socialist “par exellence”, ai ka meritë të padiskutueshme në mbajtjen e pushtetit nga PS me të gjitha format e mundshme.
Sepse Beni ishte qendra e shumë lojrave. I kudondodhur, sidomos afër Ramës, gjatë këtyre viteve ai ka qenë mbajtës i debateve politike të ditës dhe njëherazi i besuari i arkës së shtetit personal të Edi Ramës, por dhe negociatori i shkathët i shumë lidhjeve dhe fijeve midis pushtetit dhe botës së errët.
Beni i dikurshëm i Ramës di kaq shumë për Ramën sa Rama ndjehet “i qetë” që ai ka nxjerrë në shesh kaq pak.
10 vitet e marrëdhënies së tyre kanë qenë intensive dhe të imta, derisa midis tyre hyri SPAK.
Dhe Rama me nuhatjen e tij instiktive e kuptoi mirë se kurbani që i vendoste kapak pusetës së korrupsionit të tij, ishte bashkëpunëtori i ngushtë.
Rama ishte i sigurtë se Beni do ishte i gatshëm të bënte ca ditë burg për partinë e atë vetë.
Por kjo nuk përputhej me natyrën libertine të Ahmetajt, i cili nuk ngurroi të nxjerri thonjtë.
Pasi nuhati kurthin e artë të Ramës, Ahmetaj u arratis.
Ky ishte momenti i parë i pendesës së tij.
Mbrojtës kampion i Reformës në drejtësi, Beni ishte bërë pishman për panegjerizmin e thurur dhe besimin tek drejtësia.
Ai nuk besoi më tek ajo që kishte bërë e thënë, sepse më shumë se kushdo ai dinte dorën e zgjatur të Ramës tek SPAK.
Ky lloj pendimi i tij ka transmetuar mesazhe të forta për këtë lloj drejtësie. Arratia u duk se do pajtonte gjakrat, por Rama avancoi në goditje duke e prekur Ahmetajt tek pika e dobët, familja.
Veprimi i Ramës ishte tipik mafioz. Shantazho familjen që ta mbash viktimën në kontroll. Buschettës, Toto Riina i vrau dy djemtë.
Dhe normal kjo zemëroi Ahmetjan i cili realizoi dhe pendesën e dytë me dëshirën e tij: intervistën me Çim Pekën si vazhdim i asaj të Opinion, ku ai qartazi, ndonëse me gjuhë të rrumbullakosur e vuri fajin e aferës së inceneratorëve tek Veliaj e Rama.
Sinjalet e Ahmetajt, Rama i dekodoi keq e me shumë panik dhe tmerr “e trashi” gjuhën, mendimin dhe veprimjn ndaj tij.
Pas kësaj erdhi dhe pendimi i tretë i Ahmetajt.
Me gazetarët e RAI3 në një bisedë të lirë ai dha fakte tronditëse për Narkoshtetin dhe Ramën.
Rama qeras botën e krimit ndërkombëtar me favore, koordinon bandat, i përdor për vota, korrupton faktorin ndërkombëtar.
Tërbimi e destabiliteti mental i Ramës kaloi në zenith dhe shpërtheu në një lumë sharjesh e mallkimesh pa fund.
Pas kësaj të gjithë që e dinë raportin e dikurshëm të tyre, presin me padurim se çfarë do nxjerrë tjetër Ahmetaj që mund të jetë vdekjeprurëse për Ramën.
Po SPAK çfarë bën në të gjithë këtë histori?
A e konsideron dhe a e dëshiron Ahmetajn, megjithëse në arrati, si një pentito?!
SPAK nuk ka reaguar në asnjë rast të deklaratave të Ahmetjat dhe nuk ka bërë asnjë tentativë negocimi me të.
Thënë troç SPAK nuk do që Ahmetaj të dëshmojë, ose të pendohet, apo konsiderohet si i tillë.
SPAK nuk dëshiron të dëgjojë asgjë nga ato që i thotë Ahmetaj, përndryshe do kishte vepruar sipas asaj që duhet. Një gjë e tillë i rrezikon SPAK-ut “shefin e madh”.
Ahmetaj e di këtë dhe me stilin e tij po gërric pak pak pak SPAK-un dhe Ramën.
Mendja e hollë e tij e njeh mirë ankthin që i shkakton Ramës dhe po luan me të si macja me miun.
Ndonëse me SPAK në krah Rama s’ka më qetësi.
Një i penduar në kontrollin e SPAK për Ramën do ishte më pak i dëmshëm.
Një “i penduar” i lirë nga SPAK, si ç’është
Ahmetaj është rrezik permanent.
Prandaj ai nuk ka nevojë për SPAK.
Beni pendohet vetë (kur do).
Ai ka kaq shumë gjëra për të thënë sa Rama vetëm sa e mendon dhe shfazohet.
Perdet sapo janë hapur….
