Gati për një udhëtim të këndshëm me GPS? Megjithatë, nuk thuhet saktësisht se varësia nga një navigator është një zakon i mirë, sepse duke lëvizur në mënyrë të pavarur ne e bëjmë sistemin tonë të navigimit të trurit më efikas.
Me fjalë të tjera, përdorimi i GPS më pak shërben për të trajnuar ndjenjën tonë të drejtimit dhe për të përmirësuar kujtesën hapësinore, d.m.th. aftësinë për të rregulluar informacionin në lidhje me mjedisin dhe për të krijuar një hartë mendore të hapësirës.
Këtë teori e vërteton një studim i Universitetit McMaster (Kanada) i cili krahasoi njerëzit e moshës 18 deri në 87 vjeç me shkallë të ndryshme aftësie në orientim: një sport në të cilin njeriu lëviz në një pyll ose në një qytet pa një shteg të paracaktuar, por duke kaluar nëpër një seri pikash derisa të arrini në pikën e mbërritjes, duke përdorur vetëm një busull dhe një hartë.
Doli se pjesëmarrësit më me përvojë mund të mbështeten në një përfaqësim më të mirë mendor të hapësirës dhe një memorie hapësinore më të zhvilluar.
Pra, për t’u orientuar duhet trajnim. Një studim i Universitetit të Lionit dhe i Kolegjit Universitar të Londrës e konfirmon gjithashtu: të rritesh në fshat ose në një qytet që ka një hartë komplekse zhvillon një ndjenjë drejtimi në vend që të lindësh në qendrat urbane ku rrugët formojnë një rrjet të thjeshtë, me degët në kënde të drejta.
