Në një seancë ndërmjetësimi te rubrika “Shihemi në Gjyq” në “E diela shqiptare” këtë ditë feste ishte një vëlla me të motrën.
Ata të dy u përballën me njëri-tjetrin për shkak të një konflikti që ka ardhur si pasojë e një aksidenti i cili i ka sjellë dëmtime shumë të rënda Arturit.
Arturi pretendon se vëllai dhe motra e tij kanë marrë para nga i ati i djalit që i shkaktoi aksidentin dhe pretendon që ata t’i kthejnë këto para.
Nga ana tjetër, Jonida thotë se ajo ka bërë ç’është e mundur për ta ndihmuar, por ajo nuk ka marrë asnjë lek.
Pjesë nga debati
Eni Çobani: Në këto kushte, ju dolët nga gjendja e komës, çfarë ndodhi me gjendjen tuaj shëndetësore, sepse sapo u tha që ju vini në një situatë familjare të rënduar.
Arturi: Zonja Eni këta sikur sa nxorën atë nga burgu, sikur rregulluan atë e më shkatërruan mua. Më kthyen kurrizin të tërë. Asnjëri nuk vinte të pyeste, ore si je, si dukesh, çfarë shqetësimi ndien.
Jonida: Ore të keqen motra, po ti nuk hap as telefonin dhe as në shtëpi s’na pranon.
Arturi: Nuk të hap asgjë më unë ty.
Jonida: Po çfarë të ka bërë motra?!
Arturi: Deri sa të ndreqësh gabimin që ke bërë.
Eni Çobani: Po si ta ndreqë gabimin? Ti kërkon para mbrapsht tani?
Arturi: Po i kërkoj paratë mbrapsht të m’i kthejë.
Eni Çobani: Jeni i bindur që ajo i ka marrë?
Arturi: Po, po, lekët i ka marrë ajo se nuk shkonte kot atje ajo të nxjerri birin e atij nga burgu e të më lërë në kma mua.
Jonida: Çfarë parash kërkon më nga mua? Çfarë parash?! Zonja Eni, nëse ky më ka thirrur për të më kërkuar lekë, unë lë studion dhe dal.
Eni Çobani: Si lë studion dhe del?!
Jonida: Lë studion dhe dal, unë nuk kam ardhur këtu të dëmshpërblej vëllain, nuk i kam asnjë borxh vëllait.
Arturi: Mos e bëje gabimin pastaj.
Jonida: Unë nuk kam bërë asnjë gabim.
Arturi: Si nuk ke bërë gabim, kur unë isha atje, jetë a vdekje ti s’ke bërë gabim.
