Humbja 2-0 ndaj Austrisë përfundoi 2022 për ekipin kombëtar të Roberto Mancinit. Një vit që do të mbahet mend për dështimin për t’u kualifikuar në Botërorin e Katarit, të cilin Azurrët do ta shikojnë nga shtëpia për të dytën herë radhazi në historine e tyre, pas Rusisë 2018.
Trajneri Roberto Mancini foli për këtë në një intervistë të gjatë me Corriere della Sera: “Unë kurrë nuk kam besuar plotësisht në futjen ne Boteror pertej fjaleve qe thuheshin se mund te zinim vendin e Ekuadorit ose edhe Iranit! Gjithmonë më është dukur një rrugë jo shumë e zbatueshme.
Por unë mendoj se kushdo që fiton Kampionatin Evropian duhet të pranohet menjëherë në Botërorin e ardhshëm. Jo vetëm kampionët e Europës, por ata të të gjitha kontinenteve. E them këtë në interes të futbollit dhe të vetë Kupës së Botës. Ashtu si ata që fituan edicionin e mëparshëm duhet të jenë të sigurt se mund të marrin pjesë: më parë ishte kështu, tani nuk është më. Futbolli nuk merr gjithmonë vendimet e duhura për veten e tij”.
Si do të jetë të shikosh Kupën e Botës dhe të mos luash: “Do të jenë ditë të vështira sepse jemi jashtë Kupës së Botës edhe nëse duhet ta pranojmë. Dhemb, shumë keq. Do të shikoj disa ndeshje, jo të gjitha. Më interesantet, më te bukurat”.
Roberto Mancini kthehet disa muaj mbrapa dhe kujton momentet para ndeshjes kundër Maqedonisë së Veriut që sanksionoi zyrtarisht përjashtimin e kombëtares nga Kupa e Botës: “Kam parë çdo ndeshje të kualifikueseve. Dhe kur them se e meritonim të shkonim në Katar, nuk e kam fjalën aq shumë për të mbrojtur ekipin.
Kemi bërë disa gabime teknike, disa edhe të rënda, por jo të tilla që të justifikojnë moskualifikimin. Në short e ndjeja Zvicra do të na shkaktonte probleme. Dhe për fat të keq kisha të drejtë. Pas vendit të dytë, kishte një ndjenjë të pamundësisë për të kaluar.
Sidomos pas barazimit ndaj Bullgarisë në Firence dhe barazimit 0-0 ndaj Zvicrës në Bazel në një ndeshje që duhej ta kishim fituar 3-0. Por isha i bindur se në Olimpico do t’i rregullonim gjërat me rivalët tanë. Nuk ndodhi! Ndjej të njëjtin zhgënjim që ndjeva kur humba finalen e Ligës së Kampionëve me Sampdorian: e dija që nuk do ta luaja më”.
Pavarësisht golit të dështuar, Mancini nuk dëshiron të largohet nga kombëtarja, me të cilën është i lidhur deri në vitin 2026, viti i Kupës së Botës në Kanada, SHBA dhe Meksikë: “Të jesh trajner i kombëtares është një gjë e bukur, të mbush me krenari. Zgjodha të qëndroj për të provuar sërish për të ndjekur një Kupë Bote”.
