Nga Ilir Levonja
Në fakt Shqipërinë e ka mundur banaliteti jo tërmeti. Kjo është evidente sapo shikon Edi Ramën që përlotet në Thumanë përsipër arkivoleve dhe një orë më pas shkon me shallvare krah Ilir Metës për të festuar 29 nëntorin. Me energjitë financiare që ka harxhuar këto 12 muaj karshi presidentit, për të rrëzuar presidentin etj., ta dini që Thumana do kish një stacion perfekt zjarrëfikësesh dhe pallate fringo të reja.
Ta dini që mund të mos kishim edhe viktima etj.
Po Shqipërinë e ka mbytur banaliteti, bataku kur shikon që Edi Rama u mban leksion dy fëmijëve në spitalin e traumës për Ipade-in apo për Fb dhe vet rri gjithë ditën si gorilla në Fb. Madje i këshillon që të rrinë larg televizorit dhe portaleve pasi gazetarët janë tmerri i shoqërisë por me përjashtim të rastit kur intervistojnë atë.
Megjithëse në një botë normale është një absurditet social të transmetosh mbi gjysëm ore bisedën më idjote të një kryeministri idjot me dy fëmijë, ku njëri nga këta sipas gjasave është hedhur nga kati i pestë. Dhe kryeministri a gorilla a gogoli që i thotë që ti duhet të jesh me mua që të më mësosh se si të hidhem.
Shqipërinë e ka mundur banaliteti jo tërmeti, mjafton të dëgjosh Edi Ramën e pa rruar kur del e u thotë shqiptarëve që miqtë e tij Erdogani, princi i Arabisë etj., do japin lekë për shqiptarët etj., se ai i ka miq, i njeh të gjithë, madje do shkoj deri në Nato për këtë. Do i shkruaj edhe Kongresit amerikan, se Donaldit presidentit aktual të Amerikës që edhe këtë e ka shok për kokë, i ka shkruar që para dy ditëve. Donaldin tani e ka mik për kokë ta marrin vesh mirë shqiptarët.
Para se të zgjidhej e konsideronte një rrezik jo amerikan, por botëror, tani e ka mik. Në fakt Shqipërinë nuk e ka goditur tërmeti, por banaliteti, mjafton të kujtosh që Edi Rama drejtpërdrejtë i thotë një gazetareje në studio se çfarë po bëni, po këputeni në bythë duke llomotitur, megjithëse plot syresh kanë nga tre ditë rresht që transmetojnë ku të jenë e ku të munden, në shi e në gërmadha.
Eshtë një banalitet më i keq se tërmeti kur Edi Rama urdhëron me gisht të arrestojnë një qytetare, e re në moshë, vetëm pse ka frikë nga ca çisterna gjigande karburanti diku aty në rrethinat e qytetit të saj, në Fb e saj personal flet për frikë e panik, ai shkon e arreston.
Ndërkohë që vet ka shantazhuar me video të fshehta, ka nxjerrë një popull të tërë në rrugë, ka djegur institucionet, ka vrarë njerëz e nuk është arrestuar. Nuk i është prekur një qime nga arsenali i tij me shumicë prej zhuli…, nuk i është prekur një qime megjithëse rruga më e fundit, koncesioni më i fundit ai Unazës së Tiranës, i Thumanës së gjorë etj., këto emërimet e kandidatëve për poste kryebashkiakësh që po dalin kryekrimenelë etj., as një qime nuk i është prekur gorillës. Gorilla del 24 orë live kudo dhe zgërdhihet dhe flet për solidaritet, jo për politikë.
Dhe ka të drejtë se, shqiptarët po japin, po japin deri qindarkat nga fundi i sirtarëve, do i ndihmojnë vëllezërit, fisnikët po japin diçka për dikënd, po e japin nga shpirti dhe me shpirt nga streha ku janë. Megjithëse në vendin e gorillës kane plasur portalet abuzuese, deri sheqerin vjedhin gorillejtë me status partie. Gorilla nuk i kap dot, shkon arreston një qytetare për Fb, mbyll një Blog etj., se është qeveri e fortë gorilla.
Gorilla veç del në televizor dhe fërkon duart, po mbushet arka. Gorilla ka miq, ë, dakort, ka miq gorilla. Ky është një banalitet më i keq se tërmeti, po kujt ja shohin sytë? Në televizor duhej të ishte ajo autokolona model e ushtrisë së Kosovës që Shqipëria jonë e shkërdhyer nga gorillat nuk e ka, ka Oltën me dhe pa makiazh. Ka ”lotët” e Oltës…, ka gorillën 24 orë në tv.
Edhe Enver Hoxha nuk dilte kaq shumë, madje në kohën e tërmetit të 1979 e mbyti vendin me parulla, si 7 ballë tërmeti 7 ballë uniteti etj.,kaq. Gorilla e mbyti me surratin e tij. Duhet të ishin ata heronj gërmadhash që nxirrnin trupat, qofshin kudo nga vinin, Greqia, Kroacia, Rumania, Italia, Serbia, Maqedonia fisnike, Mali i Zi modest etj.
Duhet të ishin ata që ofronin gotën e ujit, hapnin dyert, strehonin të pastrehët, ata që rrinë pranë shtëpisë së plasaritur roje për një divan, që rrinë mbi shtëpinë gërmadhë duke mos i besuar kohës së mbrapshtë që ua rrafshoi mundin në 10 sekonda.
Por jo, del gorilla, gorilla nuk të lë vend. Madje ka kurajon dhe kërcënon. Eshtë një banalitet social që mjerë atyre që janë aty se gjithçka tjetër ta ha gorilla me lesh e me shallvare, por kush ka sy ta shikoj?
Gorilla të verbon, gorilla të mbyt nga sipër, gorilla dhe banaliteti. Gorilla kryeinspektor, gorilla sizmollog, gorilla drejtor i emergjencave civile, gorilla zjarrëfikës, gorilla kudo. Të tjerët nuk bëjnë asgjë, madje as që ekzistojnë.
