Jargavitja është kur pështyma e tepërt del nga goja e një personi dhe ne të gjithë e bëjmë këtë herë pas herë. Por a e dini se kur ky fenomen ndodh rregullisht dhe për më tepër, mund të jetë një shenjë e një sëmundjeje në zhvillim apo ndonjë mosfunksionimi që ndodh në trup?
Ne vendosëm të kuptojmë se cilat janë arsyet që qëndrojnë pas jargavitjes dhe se si ne mund ta zvogëlojmë atë ose ta ndalojmë që të ndodhë.
Pse ne jargavitemi?
Kur flemë muskujt e fytyrës, si dhe reflekset tona të gëlltitjes, janë plotësisht të relaksuara. Meqë pështyma grumbullohet në gojë ndërsa ne flemë, ngadalë mund të fillojmë të jargëzojmë sepse muskujt e relaksuar të fytyrës mund të çojnë në një gojë pak të hapur. Prandaj, ne përfundojmë me një jastëk të lagur që nuk është shumë e rehatshme për të fjetur.
Jargëzimi i tepërt ose hiperjargëzimi mund të jetë një shenjë e një sëmundje neurologjike ose rezultat i kongjestionit hundor. Gjithashtu, njerëzit që tashmë kanë probleme me shëndetin, si një goditje në tru, tentojnë të jargëzojnë më shpesh dhe më tepër.
Si të zvogëlohet ose të ndalohet jargëzimi?
Pastroni sinuset tuaja
Një nga arsyet kryesore përse jargaviteni është një hundë e bllokuar, e cila e bën një person të marrë frymë përmes gojës. Pastrimi dhe zhbllokimi i sinuseve të hundës mund të jetë një mënyrë e mirë për të mos pasur një jastëk të lagur çdo natë. Këtu janë disa mënyra që mund të ndihmojnë në zhbllokimin e sinuseve tuaja:
një dush i nxehtë do të pastrojë hundët dhe do të lejojë të merrni frymë normalisht gjatë natës, vajrat esenciale, veçanërisht ato që përmbajnë eukalipt, do t’ju ndihmojnë të merrni frymë më lirshëm dhe gjithashtu t’ju ndihmojnë të bëni gjumë më të mirë, përdorimi i produkteve që ndihmojnë në pastrimin e sinusit si Vaporub i Vick-i që do të zhbllokojë hundët dhe do të lejojë rrjedhjen më të mirë të ajrit.
Gjithashtu, sigurohuni që të trajtoni ndonjë infeksion hundës sapo të shfaqet. Përndryshe, mund të përfundoni duke marrë komplikime të ndryshme, si p.sh. një hundë e bllokuar e përhershme.
Ndryshoni pozicionin tuaj të gjumit
Kjo mund të duket shumë e qartë, por fjetja në shpinë është një pozicion ku e gjithë pështyma e prodhuar nga trupi juaj qëndron në gojën tuaj dhe nuk del jashtë. Ndërsa nëse flini në anë ose në bark, pështyma e grumbulluar ka të ngjarë të dalë nga goja juaj dhe të bjerë në jastëk.
Kontrolloni apnenë e gjumit
Apnea e gjumit është një çrregullim i madh kur frymëmarrja e një personi ka probleme. Ajo, nga ana tjetër, çon në një gjumë vazhdimisht të ndërprerë, zgjim gjatë natës, një ndjenjë lodhje në mëngjes dhe një ndjenjë përgjumje gjatë gjithë ditës.
Jargavitja dhe gërhitja janë treguesit kryesorë të apnesë së gjumit. Nëse keni ndonjë dyshim se mund ta keni këtë çrregullim, kontaktoni mjekun tuaj për të diskutuar më thellësisht.
Mos harroni se faktorët si pirja e duhanit rrisin rrezikun e çrregullimit dhe të problemeve me frymëmarrjen në përgjithësi.
Humbja e peshës shtesë
Pesha e tepërt luan një rol vendimtar në procesin e gjumit. Më shumë se gjysma e popullsisë në SHBA që vuajnë nga apnea e gjumit janë mbipeshë.
Përdorni pajisje speciale
Konsultimi me një mjek mund t’ju ndihmojë të merrni pajisjen e duhur për gojën tuaj që do të ndihmojë në reduktimin e jargavitjes. Këto mund të jenë pajisje të ndryshme për dhëmbët që sigurojnë mbylljen më të mirë të gojës ose ndihmojnë në gëlltitje dhe, për rrjedhojë, ju ndihmojnë të bëni gjumë më të mirë.
Sigurohuni që të merrni ilaçin e duhur
Nëse jeni duke marrë ndonjë mjekim, sigurohuni që mos të shkaktojë prodhim të pështymës së tepërt. Disa antibiotikë, për shembull, mund të shkaktojnë hiperjargëzim.
Mbajeni kokën lart
Mbajtja e kokës në një jastëk më të lartë ndërsa jeni duke fjetur mund të zvogëlojë jargavitjen. Pra, mos harroni të fryni paksa jastëkun tuaj para se të shkoni në shtrat dhe sigurohuni që ju të ndiheni rehat të shtrirë në të.
Merrni parasysh një operacion
Ndonjëherë mjekët mund të rekomandojnë të bëni një operacion për heqjen e gjëndrave. Zakonisht ndodh kur ka probleme serioze neurologjike që fshihen pas hiperjargëzimit.
Natyrisht, para se të bëhet kjo, çdo mjek do të dëshirojë të provojë metodat jo-kirurgjikale dhe ofrojë kirurgji vetëm në rastet kur të parat nuk ndihmojnë.
