Nga Kastriot Myftaraj
Një nga pesë gjyqtarët e kolegjit zgjedhor, të cilët votuan unanimisht për të legalizuar mendimin juridik të Idajet Beqirit, me synim zhvlerësimin e dekretit të Presidentit për anulimin e datës së zgjedhjeve, është z. Ridvan Hado.
Ridvani është djali i Eqrem Hados, një prej anëtarëve të plejadës historike të juristëve shqiptarë, i cili studio dhe u diplomua për jurist në Universitetin e Montpellier, në Francë, në kohën që atje ishte për studime Enver Hoxha. Ky i fundit e përmend Eqremin në kujtimet e tij, si një njeri bujar që e kishte ndihmuar, por harron të thotë se kur ai erdhi në pushtet, Eqremi përfundoi në burg politik.
Në 1947 Enver Hoxha kishte ideuar gjyqin ndaj deputetëve të Opozitës, të cilën e lejoi përkohësisht në përmasa të vogla, si fasadë demokracie e regjimit të tij. Regjimi komunist kishte dështuar në 1945 me gjyqin e parë të madh, të quajtur Gjyqi Special, për të cilin shtypi i huaj kishte thënë me tallje se drejtohej nga një teneqexhi, çka nuk ishte e vërtetë, pasi kryetari i trupit gjykues Koçi Xoxe ishte vetëm ndihmësteneqexhi, ndërsa teneqexhi ishte i ati, Kosta.
Prandaj Enver Hoxha donte që gjyqin ndaj deputetëve të opozitës ta kryesonte një jurist i vërtetë me diplomë nga një vend i njohur për drejtësinë e tij. Për këtë rol Enver Hoxha zgjodhi Eqrem Hadon, të cilin e thirri në zyrë. Pasi diktatori luajti rolin e shokut të përmalluar, siç e kishte zakon, hyri në temë duke i thënë Eqremit se kishin zbuluar një komplot të madh ku pjestarë ishin deputetët e opozitës, të cilët në bashkëpunim me britanikët dhe amerikanët donin të përmbysnin “pushtetin popullor”. Prandaj do të bëhej një gjyq të cilin duhej ta kryesonte Eqremi. Ky ishte një nder i madh që po ia bënte populli, i cili fliste me anë të Enverit. Partia nuk përmendej, se ishte ende ilegale.
Eqremi nuk pranoi dhe Enveri bëri sikur nuk u mërzit, madje bëri edhe disa shaka me të duke kujtuar kohën studentore, pastaj e përcolli duke e përqafuar, buzagaz, si dhe duke i thënë që të mos nguronte të vinte sa herë të kishte ndonjë hall. Në ndërkohë që thoshte këto, në mendjen e Enverit ishte ideuar tashmë halli që do ta zinte së shpejti Eqremin, i cili pak kohë më vonë u arrestua dhe u dënua me burg si armik i popullit. Për shkak të vuajtjeve në burg, Eqremi vdiq para kohe në vitin 1968, në moshën 60 vjeç. Mund të thuhet se diktatura e vrau Eqremin në moshën 60 vjeç.
72 vjet më vonë, në 2019, një neodiktator do t’ i kërkonte djalit të Eqremit, Ridvanit, jo me takt dhe me sjellje të ëmbël si Enveri, por me një telefonatë me fjalë brutale, një shërbim të ngjashëm. Neodiktatori, Edi Rama, i kërkoi Ridvanit që të legalizonte me një vendim gjyqësor të kolegjit zgjedhor mendimin juridik të Idajet Beqirit, që sipas fantazisë së tyre, rrëzonte dekretin presidencial për anulimin e datës së zgjedhjeve vendore.
Neodiktatura e vrau djalin e Eqremit, Ridvanin profesionalisht dhe moralisht në moshën 58 vjeç, në vitin 2019.
Mund të thuhet se Eqremi ishte njeri i kohës heroike, ndërsa i biri Ridvani i përket kohës burokratike dhe të dy reaguan sipas kohës së cilës i përkasin ata. Ndoshta ky shfajësim i vlen Ridvanit kur shikon fotografinë e babait të tij dhe duhet t’ i japë një shpjegim vështrimit pyetës të zotit Eqrem.