Nga Refxhei Tola
Përgjimet e djeshme ishin prova faktike që qeveria e sotme s’mund të jetë kurrsesi legjitime. Ishin më shumë se sa kaq, dëshmi reale të varfërisë që nuk i lë shqiptarit kohë e luks të mendojë me dinjitet për dinjitetin e tij, dhe të mos e shesë të drejtën që mezi ka fituar për të zgjedhur drejtuesit e vendit.
Përtej “pazareve” që zhveshën nga kostumet e shtrenjtë disa politikanë dje, për ti ngjyrosur si palaço hapur para syve të miliona shqiptarëve dhe ndërkombëtarëve, ajo që më tronditi më shumë ishte trajtimi çnjerëzor ndaj disa individëve të detyruar të prostituojnë politikisht. Një djalë i ri që po shiste votat e familjes dhe uronte të fitonte ndonjë të ardhur për tu fejuar me të dashurën e zemrës, apo ai drejtori që me shpirt ndër dhëmbë duhet të pranonte hapur se votonte PS për të çuar bukën e përditshme në shtëpi, apo ata djemtë problematikë që duhet të pozicionoheshin gati për sherr në emër të Partisë mëmë, më ndihmuan të kuptoj se gjendja në Shqipëri nuk është aq keq sa duket. Është akoma më keq.
Duke uruar me zemër që Prokuroria të vendosë drejtësi në këtë situatë, duke shpresuar që institucionet e vendit tim të më japin qoftë edhe një arsye për të dëshiruar të luftoj për vendin tim, dhe duke iu lutur Zotit ti shpëtojë shqiptarët më vjen në mendje një pyetje sot…
Po mafia ku është? Pse përgjohen vetëm këto pazare të vogla 200 mijë lekëshe, përtej rëndësisë që kanë?! Ç’refepo ndodh me naftën e vendit tim? Po me energjinë? Çfarë ndodh me burimet natyrore dhe pse shqiptarët nuk po e gëzojnë dot kurrë begatinë e Shqipërisë? Kush fshihet pas koncesioneve miliarda euro? A do hetohen ndonjëherë këto krime?