Lorik Cana ka folur rreth sfidave të emigrimit që ka hasur vite më parë teksa ishte i ftuar në “Wake UP”.
Për shkak të luftës në Kosovë, Loriku dhe familja e tij u larguan për të shkuar në Lausanne, ku qëndruan për nëntë vite. Ai u shpreh se ka qenë një nga periudhat më ekstreme sepse duhet të nisnin gjithçka nga fillimi.
Loriku zbuloi se ka emigruar që kur ishte 7 vjeç dhe pjesa më e vështirë ishte sepse duhet të linte një pjesë të familjes, shoqërinë e gjithçka për tu larguar për arsye sigurie në një vend ku duhet të ndërtonte gjithçka nga zero.
“Është një temë që gjatë karrierës dhe duke treguar pak eksperiencën personale e kemi rrëfyer. Ne vijmë nga Kosova kemi pak patur emigracionin shpeshherë të detyrueshëm për shkak të gjendjes në të cilën kemi qenë në trojet tona, qoftë në Kosovë, qoftë në Maqdoninë e Veriut.
E kemi provuar në vitet ’70, ’80 dhe pastaj në momente më të vështira siç ishte fundi i viteve ’90 kur jam larguar unë me familjen time. E mbaj mend shumë mirë sepse kam kujtimet e para në Kosovë dhe kujtimet e një fëmijë i cili duhet të lija një pjesë të familjes, shoqërinë e gjithçka për tu larguar për arsye sigurie në një vend ku duhet të ndërtoje gjithçka nga zero. Asokohe sapo kisha mbaruar klasën e parë dhe kam qenë rreth 7 vjeç. Pastaj ne ishim në një pjesë tjetër të historisë sonë.
Kemi patur mundësinë si shumë komunitete të tjera shqiptare që ishin të shpërngulura në Zvicër ku nuk na kanë braktisur dhe gjetëm një mbështetje ku mundëm të rifillonim jetën nga e para. Nuk kishim shumë njohje dhe informacion se çfarë ndodh në Shqipëri dhe pastaj duke mësuar realitetin që ka kaluar Shqipëria, tranzicionin e viteve ’90… Kanë qenë kapituj të historisë që kanë qenë ekstreme, deri tek lufta e Kosovës, apo lufta civile në Shqipëri. Pastaj ti rrëfen historinë tënde dhe sheh si kanë shkuar gjërat pas 20-30 vitesh dhe shumë gjëra kanë shkuar për mirë, të tjera kanë mbetur në vështirësi.”
