Talenti kosovar i Lokomotivës së Zagrebit, Lirim Kastrati, ka dhënë së fundmi një intervistë për mediat kroate.
21-vjeçari ndër të tjera ka folur edhe për momentet e fëmijërisë që nga koha kur ruante lopët, te rreziqet që haste me to dhe deri te ndihmesa që bashkëfshatarët e tij i jepnin për të realizuar ëndrrën të bëhej futbollist profesionist.
“Po, e di që Luka Modriçi fëmijë ka ruajtur dhitë, dhe me krenari mund të them se unë kam ruajtur lopët në afërsi të fshatit tim. Çdo ditë ngrihesha në agim dhe shkoja me 12 lopët e mia në livadhet dhe pyjet afër. Familja ime është akoma e angazhuar në prodhimin e qumështit dhe produkteve të qumështit, dhe madje është tash kur shkoj në Kosovë, me kënaqësi marr një tufë lopësh dhe shkoj në shëtitje me to. Unë nuk turpërohem fare nga kjo, dhe gjithmonë me krenari flas për këtë”, deklaroi fillimisht Kastrati.
Si ishte kjo punë për ty?
Unë i dërgoja për të kullotur dhe derisa ato po kullotnin, unë vrapoja përreth. Pra, nuk kam qëndruar ulur tërë ditën pranë tyre. Secila lopë kishte një zile rreth qafës dhe unë i mbaja në sy gjatë tërë kohës.
A kishte situata të rrezikshme?
“E keni fjalën për ujqër? Po, kam pasur disa takime të afërta me ta, por kisha dy qen me vete, të dy me madhësinë e tre ujqërve. Ishte sikur të kisha dhjetë truproja me vete, kështu që kurrë nuk kam pasur frikë. Kështu që, si djalosh mbaja lopë dhe luaja futboll në klubin lokal, KF Kika, në të njëjtën kohë. Por, ishte pa stërvitje, sepse mblidheshim nga argëtimi vetëm për ndeshje. Pastaj kam luajtur për Kamenicën tre vjet derisa u vërejta nga Arsenali i Prishtinës.
Çdo ditë duhet të udhëtoja nga Kamenica në Prishtinë me autobus për tri orë. Duke qenë se kishte vetëm një linjë autobusi, më duhej të humbisja shkollën për dy orët e fundit. Dhe, kur mbaroja stërvitjen në Prishtinë, nuk kisha para për një taksi, kështu që më duhej të vrapoja deri te stacioni i autobusit për të kapur autobusin”.
