Nga Boldnews.al
Në daljen e fundit në rrjetet sociale, kryeministri Edi Rama ishte dukshëm i çartur. Dikush mund të mendojë se po bënte lojën e tij të përhershme aktoriale të cilën e ka si “profesion”, por ka momente që e tradhton vetja. Kryeministri kur është në hall dy gjëra përdor: bën viktimën duke përmendur dhe përdorur familjen (sikur është i prekur), dhe betohet se nuk është ashtu si e konsiderojnë.
“Unë nuk vras” – tha Rama. Po, ai mund ti ketë zët armët, por vrasja bëhet edhe nga politikat që ai ndjek, madje një krim i madh ndaj qytetarëve. Janë shumë raste ku qytetarë të mirë nuk kanë përballuar dot terrorin shtetëror kur i kanë marrë dhunshëm dhe përplasur në një qeli burgu. Dikush rilidhi energjinë elektrike pasi nuk kishte të paguante, pushteti i Ramës e rrëmbeu si kriminel dhe e degdisi në qeli. Vari veten nga gjendjea e rënduar psikologjike dhe nga mendimet e thella se familja po vuante. Për shetin e Rilindjes ajo është një vetëvrasje, por në fakt është vrasje, madje edhe e rëndë.
Sa kryefamiljarë apo kryefamiljare i kanë dhënë fund vetes se nuk kanë punë, që edhe nëse ka pasur ndonjë copëz pronë ja ka rrëmbyer i forti, një politikan i ndyrë apo një pushtetar i shpifur. Edhe kjo vetëvrasje e quan ai, por është vrasje. Vrasje është edhe ti marrësh jetën ndadalë një fëmije apo një të moshuari, si kategorie më e riskuar nga ndotja. Ajo ndotje që vjen nga makutëria për të ndërtuar sa më shumë, kudo që gjendet një copë truall. Për kryeministrin një vdekje nga ndotja e rëndë futet thjesht si statistikë rutinë, por ajo është vrasje, madje me paramendim, këtë e di më mirë edhe Lali Eri, kanakari i kryeministrit.
“Unë nuk vjedh” – tha Rama. Këtu duhet ndalur, bërë një pauz e madhe, të merret frymë thellë dhe më pas të ruash ritmet e zemrës që të rreh fort. Tallje më e madhe dhe cinizëm më malinj nuk ka. Vjedhja sot është kthyer në sistem, madje si normë dhe vlerë për pushtetin makut të Rilindjes. Koncepti i kryeministrit për vjedhjen mund të jetë se i tillë quhet ai që të grabit portofolin në autobus, ai xhepisti i rëndomtë.
Vjedhje, madje e rëndë është dhënia me konçesion e gjithë vendit, në shendetësi apo infrastrukturë. Vjedhje është edhe të përdorësh familjarët e afërt që futen si sekserët e shpifur në zyrat e shtetit. Vjedhje është të rrëmbesh milina euro në tendera publik. Vjedhje dhe çfgarë vjedhje është edhe shitblerja e votave. Madje ajo i kalon të gjitha grabitjes, pasi është faza e parë e një batërdie që lajmëron se çdo të ndodhë me një vend.
Korrupsioni qeveritar është kryefjala që përmendet në çdo raport ndërkombëtar. Për kohën e qeverisjes së Ramës, ai është thelluar aq shumë sa edhe bota është lodhur. Të bëhet korrupsion masiv nuk quhet vjedhje? Nuk dihet se çfarë fjalori shqip-shqip përdor në verbin e tij të përroit psiqik kryeministri Rama, por korrupsioni quhet vjedhje dhe çfarë vjedhje! Tek e fundit, dyshim i madh për vjedhje është edhe të marrësh një pagë mujore 1.6 milionë lekë dhe të bësh një jetë superloksoze në kështjellën personale në kodrat e Surrelit.
“Unë nuk shantazhoj” – tha Rama. Ai sot është shantazhuesi më i madh, pas sistemit komunist do të futet në librat e historisë si shantazhues jo i disa individëve, por i një populli. Shantazh dhe krim është që të përdorësh policinë për të bërë raprezalje. Ku ka shantazh më të madh sesa të hedhësh brenda banesave gaz lotsjellës dhe t’i hapësh rrugë kanakarit Lali Eri për të fshirë me rruspën e tij shtëpiza të të varfërve, në gjoja zhvillimin e qytetit? Ku ka shantazh dhe batërdi më të madhe që të nxjerrësh nga shtëpitë me leje banorët e vjetër të Yiranës nën preteksin se do të bënte “investim publik” dhe bash e në atë truall të ndërtoje një kullë të tmerrshme pas “Hotel Tirana”?
Shantazh është që ti dërgosh medias taksidarë dhe lloj lloj mosntrash inspektorë që të kërcënojnë me mbyllje. Shantazh është që të përdorësh edhe fëmijën e gruas për të hedhur në gjyq mediat. Shantazh është që të bësh një ligj special për të zhdukur fjalën e lirë. Shantazh është ti dërgosh mbi shpinë studentëve protestues FRESSH-istëtt. Shantazh është që të urdhërosh pegadogë që të kërcënojnë studentët me humbje të vitit nëse nuk kthehen në auditore. Shantazh, shantazh, shantazh për gjithçka, pasi vetëm në atë formë ka mbajtur pushtetin; mashtrim dhe kërcënim!
