Nga Tritan Kalo
Mjeku i zot, ai që merr përsipër të bëjë “ZOTIN” për të shpëtuar jetën e një njeriu tjetër, nuk duhet të jete vetëm “lëçitës” librash si dhe “ripërtypës” i dijeve të marra prej tyre, POR në rradhë të parë sipas mendimit tim, dhe shpresoj te mos jem i vetëm, ai duhet të jetë një qenie sociale, një individ në pararojë të problemeve të një shoqërie në të cilën ai vetë jeton dhe në të cilën përpiqet të prosperoje si profesionalisht, po ashtu edhe financiarisht.
Në ditët e sotme këtij vendi i nevojiten intelektualë, me stof të vërtetë intelektuali, jo të vetëshpallur si te tille, pra njerëz të plotësuar jo vetëm me dije të fushës së tyre, apo edhe me dije të shumta rreth saj, POR në radhë të parë njerëz me ndjesinë e të qenurit qytetarë të këtij vendi, njerëz të guximshëm e luftëtarë për progresin e shoqërisë sonë, në të kundërt historia do ti rreshtojë ata në grupin e madh te “anonimateve”, të kalimtarëve të rastësishëm ndër vitet dhe shekujt e saj.
KEMI 25 vite që e kemi futur këtë vend, Shëndetin e saj Publik në qorrsokak, edhe për fajin tim, edhe për fajin “tënd”, edhe për fajin e të gjithë atyre që bëjnë te diturin, por shumë dije nuk shpërndajnë, që përkujdesen për t’u ngjitur në majën e hierarkie profesionale, por pak përpiqen horizontalisht të rrethohen nga profesionalistë të zote e kolegë me ndjesi të holla sociale, që përkujdesen të mos “fërkohen” me mangësitëe një sistemi të kalbur e të korruptuar ne themel, sepse krijohen hatërmbetje me organizuesit dhe drejtuesit e këtij sistemi
…Kjo indiference dhe ky pragmatizëm ekstrem “intelektualist” dhe shume pak social, na ka asfiksuar dhe po vijon të na asfiksoje jo vetëm individualisht, POR ajo që është edhe më rëndësishmja është fakti se, ato po asfiksojnë një sektor jetik sikundër është Shëndetësia Publike shqiptare….
Është koha për reflektime të thella dhe veprime të matura!
