Më 15 tetor, Këshilli i Çështjeve të Përgjithshme mund të vendosë nëse do të lëshojë një datë fillestare për negociatat e anëtarësimit në BE me Shqipërinë – e para në linjë për t’u bashkuar – dhe Maqedonia e Veriut, e cila është në radhë të dytë, dhe e fundit për momentin.
Serbia, e cila deri më tani ka regjistruar performancën më të mirë në përshtatjen me standardet e BE-së në çështjet e praktikave dhe legjislacionit të BE-së dhe vendi i vetëm në zonë me një strukturë të vërtetë shtetërore, nuk po merret në konsideratë tani.
Komisioneri për Zgjerimin nuk e ka përfshirë Serbinë në listën e kandidatëve të mundshëm edhe pse duhet të jetë e pari që filloi bisedimet për negociata jozyrtarisht, BE është nervoze për marrëdhëniet e saj të mira me Rusinë.
Ndërsa kjo është e vërtetë, kjo marrëdhënie duket se ka të bëjë kryesisht me marrëdhëniet tregtare, të cilat do t’i jepnin mundësinë bllokut të hapte një kanal të dytë dialogu me Rusinë, paralelisht me Gjermaninë. Sigurisht që Berlini nuk i pëlqen të humbasë potencialisht ekskluzivitetin e tij për këtë çështje.
Të fillosh negociatat me Shqipërinë është si Shtetet e Bashkuara të fillojnë negociatat me Kolumbinë (Medellin) për tu bërë ylli i 51-të në flamurin Amerikan.
Sigurisht, kartelet evropiane të drogës përmes ndikimit të tyre dhe ‘ndikuesve’ (dhe parave të tyre të pafund) janë në gjendje të ushtrojnë presion të konsiderueshëm në qendrat e vendimmarrjes së Evropës. Sepse ne duhet të jemi realistë, Shqipëria është ndër ato që prodhon, por të tjerët po bëjnë marketingun e produkteve në Evropë.
Prandaj, ne mezi presim më 15 tetor, për të parë nëse shtetet anëtare i lejojnë Brukselit të fillojë bisedimet e hyrjes me Tiranën në të ardhmen e afërt.
Qeveria aktuale e Maqedonisë së Veriut, dëshpërimisht duhet të marrë një datë për negociatat e pranimit pasi qeveria e saj mendon se kjo është mënyra e vetme për të mbijetuar politikisht, ashtu si dhjetëra OJQ që e mbështesin atë.
Kjo nuk do të thotë që duke marrë datën, qeveria e kryeministrit Zoran Zaev do të mbijetojë për aq kohë sa mbijetesa e saj varet shumë nga fqinjët e saj Grekë. Sipas Marrëveshjes së Prespes, Greqia u zotua të mos pengojë rrugën e Maqedonisë së Veriut drejt NATO-s, por ka polemikë në atë marrëveshje që Athina, herët a vonë, duhet të zgjidhte.
Në të vërtetë, ndërsa emri zyrtar i vendit është ‘Maqedonia e Veriut’ qytetarët e saj janë ‘maqedonas’ dhe gjuha është ‘maqedonase’, e cila nuk ka shumë kuptim.
Që kjo anomali të zgjidhet, një konfuzion që mund të rezultojë në polemika të ardhshme afatgjata, të dy vendet duhet së pari të bien dakord për çaktivizimin e nenit 28 të Marrëveshjes së Prespës i cili nuk lejon modifikimin e marrëveshjes.
Atëherë të dy vendet duhet të bien dakord të ndryshojnë kombësinë dhe gjuhën në ‘Maqedoninë e Veriut’. Përndryshe, situata për Maqedoninë e Veriut do të mbetet potencialisht e paqëndrueshme përballë bllokut, pasi qeveria e tanishme ose e ardhshme greke do të ketë fuqinë të bllokojë ose vonojë çdo bisedim, për ndonjë arsye, dhe nëse dikush kërkon arsye mund të gjejë shumë, duke filluar nga aspektet e ndryshme të “sundimit të ligjit”.
Disa e shohin lëvizjen aktuale për zgjerim si një devijim të qëllimshëm nga çështjet reale në Bruksel.
Realiteti është që Bashkimi Evropian tani nuk është në gjendje të shohë ndonjë zgjerim të mëtejshëm, përveç nëse ai vendos verifikimet dhe ekuilibrat në shtëpinë e vet pas çështjes së Brexit.
Për më tepër, nuk mund të konsiderohet seriozisht ndonjë zgjerim i ri para se BE të thithë tronditjen e zgjerimeve që filluan nga viti 2004. Dhe ky është vetëm fillimi. Mendoni që të dy anëtarët e Komisionit të propozuar nga Von der Leyen ishin refuzuar nga Parlamenti Evropian (deri më tani) vijnë nga ish-vendet komuniste (Hungaria dhe Rumania).
Për momentin, ne mezi presim mbledhjen e Këshillit me 15 tetor, me një vëmendje për Shqipërinë.
Përfundimi i takimit do të varet shumë nga efektiviteti i ‘ndikuesve’ të ndryshëm , të cilët do të kundërshtojnë përcaktimin e disa shteteve anëtare, siç është Franca dhe Hollanda, që kanë qenë negative për caktimin e një date për fillimin e bisedimeve të pranimit. /neweurope.eu/
