Vendosja e memorialit turk në Parkun e Liqenit ka shkaktuar reagime të shumta.
Memoriali u inaugurua me një ceremoni, që pothuajse u mbajt e fshehtë, dhe publikimi i saj ndodhi 1 muaj më pas.
Zëri i Amerikës ka raportuar disa herë mbi vendosjen e memorialit duke vënë theksin në mungesën e transparencës, ndërsa interpretimet janë të shumta.
Një prej tyre është fakti se memoriali është vendosur si formë presioni nga Rilindja në prag të vendimit për hapjen ose jo të negociatave me BE-në, ndërsa Erjon Veliaj ka deklaruar se Tirana ka vend për të gjithë, duke kërkuar që të vdekurit të lihen të qetë.
Por, Veliaj nuk ka dhënë një arsye bindëse se përse u vendos memoriali turk në Tiranë, përderisa nuk ka një lidhje të drejtpërsëdrejtë të rënies së ushtarëve turq në grushtin e shtetit të dështuar, me Shqipërinë.
Vendosja e memorialit u pasua me mbledhjen e firmave në një peticion që kërkon heqjen e tij.
“Mbi 7500 firma, deri tani, për heqjen e emërtimeve dhe përkujtimores turke, të cilat duan të përjetësojnë një ngjarje që nuk ka domethënie, rëndësi dhe lidhje me shqiptarët dhe kombin shqiptar, as për sot dhe as për neser, pa asnjë paragjykim për rëndësinë që ato mund të kenë për Turqinë”, raporton Neritam Sejami, i Exit.al.