NGA ARTAN FUGA
Ishim lajmëruar sot për mbledhje në akademinë e shkencave.
Nga të ftuarit isha paraqitur vetëm unë. Të tjerët si gjithmonë i presin te përfaqësohen me zarfe.
Tema e mbledhjes shumë e rëndësishme: ecuria e revistës Studia Albanica që lëngon prej vitesh si dikur revistat sovjetike të Akademisë.
Mbledhja u anulua. Unë nuk mund të mblidhesha me veten time. As mbledhja e redaksisë nuk u bë.
Shefat u larguan qetësisht pa carë kokë për të pirë kafe në ndonjë mejhane aty rrotull siç bëhet zakonisht në orarin zyrtar.
Vapa është acaruese në Tiranë.
Ajo ndjehet edhe në hijen e plepave a rrapeve të akademisë së shkencave.
Ndërkaq gjithçka kalbëzohet nën vapë, frutat, perimet, edhe qumështi prishet te tregu fshatar -punëtor – inteligjencë popullore.
Në korridorin e akademisë, nga fotografitë e varura në mure më shohin me qesëndi ish-kryetarët.
Të vdekurit kanë një vështrim tallës madje. Shyqyr që nuk kanë gojë të bërtasin.
Na lini rehat o portrete!
Qytetarët vazhdojnë të paguajnë taksa për punë që nuk bëhet, për revista që as shiten as lexohen, për kërkim shkencor që raportohet fiktivisht, kërkon por nuk gjen asgjë, për emra institucionesh si dikur ku në dyqanet shkruhej tabela “mish”, dhe brenda nuk kishte veçse rafte bosh.
Vapa vazhdon pa e prishur terezinë…
Shqipëria vazhdonte sabotohet…
Nuk e di se përse mes vape më duket sikur endem brenda një filmi: Koncert në Vitin 1936.
Vetëm buzëqeshja e ushtarit të gardës që ruan oborrin mes akademisë dhe parlamentit më qetëson disi. Po sikur të çmendet dhe ai? – pyes veten.
Rri se je mirë!
Një pensionist te trotuari më ndalon duke më uruar për esenë time: budallai i lindur ..
