Nga Bislim Ahmetaj
Mbrëmë natën Tirana më ngjau me Rripin e Gazës. Qindra fëmijë, gra dhe të moshuar mbetën të helmuar nga gazi lotsjellës, brenda banesave të tyre. Në perimetrin nga shtëpia e vjetër e Edi Ramës pas gjykatës së Tiranës deri tek Brryli ku KM merr kthesën për tu ngjitur në bunkerin e tij në Surrel. Dhjetra demonstrues të plagosur dhe të asfiksuar nga gazi nga frika që do të përfundonin të arrestuar nëpër komisariatet e policisë së lleshit nuk u paraqitën nëpër ambulanca apo në urgjencë por morën mjekim ambulator nëpër banesa dhe klinika private.
Gazi lotsjellës dhe uji që shpërndahej nga blindat e policisë zevëndësoj shiun që dje pasdite i mungoj kryeqytetit. Drejtimin e policisë së shtetit në kundërshtim të hapur me ligjin ka kohë që e ka marrë në dorë Ministri Lleshi dhe jo drejtori i Përgjithshëm i Policisë së Shtetit. Policia e rendit i lëshoj vendin FNSH një repart i krijuar nga Ramiz Alia në kohën e ndryshimeve të mëdha për të ruajtur bythën e vet dhe jo rendin kushtetues. Demostrimi i tyre i mbrëmshëm gjatë dhunimit të një drejtuesi të lartë të OPOZITËS, ne që e kemi jetuar atë kohë na kujtoj dhunën e sampistëve ndaj demostruesve natën e 2 Korrikut të 1990 nëpër rrugën e Durrësit dhe të Kavajës, rrugë që të çonin drejt bllokut të amabasadave ku kishte mbetur shpresa e vetme e shqiptarëve.
E njëjta ngjarje u përsërit mbrëmë kur forcat speciale u derdhën nëpër rrugicat e lagjeve duke shprehur mllefin, vrerin dhe urrejtjen e kryeministrit dhe të lleshit të zi që i zbaton porositë e shefit si ai qeni i kufirit për të cilin pat shkruar një poezi dikur shkrimtari që e futi Lleshin në politikë.
Pas dhunës së verbër të natës shpërtheu arroganca dhe cinizmi i deklaratave dhe qëndrimeve perverse , nga njëra anë të shkaktarëve të natës së tmerrit nga dhuna policore të përfaqësuara nga KM-ja, Lleshi i tij, spiropalja e llapaqenët e pushtetit. Në mes qëndrimet hermafrodite të zyrës së OSBE-së dhe zëri armik i Avokatit te Popullit e cila u shfaq pas gati dy vitesh për herë të parë në publik si një rrobë e ronitur pa u përdorur kurrë. Dhe në kampin tjetër qëndrimet e radikalizuara të krerëve të OPOZITËS të cilët kësaj radhe janë në të drejtën e Zotit, në krah të demostruesve nga e gjithë Shqipëria.
Qytetarët kanë hyrë në një rrugë pa kthim, ata janë shpallur armiq të pushtetit. Ata kanë ra në “gjak” me pushtetarët e tyre. Nëqoftëse do të kthehen mbrapshtë do ta pranojnë nënshtrimin, do ta pranojnë dhunën, do ta pranojnë instalimin e shtetit policor , as më.pak as më shumë se diktaturën e një njeriu pervers, mazokist dhe hedonist psiqik.
Në rast se do të rezistojnë do të mund ta çlirojnë vetën dhe vendin nga kjo Shqipëri që se don askush veç një kaste njerëzish të lidhur me krimin, paranë e pistë të korrupsionit dhe karrigeve të pushtetit. Rruga e tretë është ajo që ka praktikuar kjo qeveri që ditën që u instalua si pjesë e mashtrimit dhe blerjes së votës; eksodi masiv i qytetarëve duke braktisur pa kthim vendin e tyre. Pushtetarët kanë kohë që e kanë braktisur rrugën e ligjit dhe kushtetutshmërisë, opozita akoma se ka gjetur rrugën, populli ka dalë e ka mbetur në rrugë të madhe.
Zot i madh ndihmoje popullin tim që të mund të jetojë edhe ai me dinjitet mes popujve të tjerë në këtë tokë të begatë që ti na e dhe, e të parët tanë na e lanë trashëgim duke u flijuar për të.
