Edhe pse Botërori sapo ka nisur, ka një “ekip përfaqësues” që e ka fituar trofeun e tij. Bëhet fjalë për trofeun e jetës!
Janë të shumtë emigrantët që bëjnë pjesë në 11-she të ndryshme, e që kanë pasur fatin të afirmohen nëpërmjet futbollit.
11 meshkuj, mes miliona e miliona të përzgjedhur, të larguar nga luftërat që e kishin përfshirë globin nga fillimi i viteve ‘90 deri në vitet 2000.
E nëse u hedh një sy ekipeve pjesëmarrëse në këtë Botëror do të arrish të bësh edhe më shumë se një formacion.
Në atë më kryesorin mund ta fillosh me portierin Steve Mandanda i Francës, për të kaluar në mbrojtje me nigerianin Victor Moses, kroatët Dejan Lovren e Vedran Corluka, dhe Milos Degenek i Australisë.
Në mesfushë, Granit Xhaka i Zvicrës, Luka Modric dhe Ivan Rakitic të Kroacisë.
Për ta mbyllur në sulm me Adnan Januzajn e Belgjikës, Drmic të Zvicrës dhe Sisto të Danimarkës.
Një formacion që drejtohet nga Vladimir Petkovic, trajner i Zvicrës. Ky i fundit nuk është një emigrant, por punonte në fondacionin “Caritas” në vitet e luftës në shpërbërjen e ish-Jugosllavisë.
Sot, këta futbollistë janë të famshëm, të pasur dhe arrijnë t’u sigurojnë familjeve të tyre mirëqenie.
Historia e mbrojtësit australian, Milos Degenek është e ngjashme me lojtarët me origjinë shqiptare të Kosovës që luajnë me Zvicrën.
Milos u lind në Kroaci, në një komunitet që i përkiste Serbisë. Në vitin 1999, kur filloi lufta edhe ai vend u bombardua nga NATO.
Një vit më pas, familja e tij udhëtoi për në Sidnei dhe kjo është arsyeja që ai aktivizohet si lojtar i Kombëtares australiane.
“Kam parë gjëra që as nuk i imagjinoni dot; dy luftëra, uri dhe frikë. Isha 18-muajsh kur familja ime udhëtoi me traktor nga Knini për në Serbi, një udhëtim që zgjati 9 ditë. Gjatë kohës së luftës ishim të detyruar të futeshim nëpër bunkerë, mund të qëndronim edhe dy ditë në errësirë pa ushqim. Por, gjëja më e tmerrshme ishte pasiguria. Nuk e dinim nëse të nesërmen do të ishim gjallë apo nëse e nesërmja do të ishte dita e fundit e jetës. Babai im kishte një mik te ‘Kryqi i Kuq’ dhe ai i tregoi për një projekt që do të çonte emigrantë në Australi. Ai ishte shpëtimi ynë”, thotë Degenek.
