Një shkencëtar kompjuterik amerikan që është kthyer në futurist, Ray Kurzweil ka besuar prej kohësh se njerëzimi po shkon drejt asaj që quhet “singularitet”, momenti kur shpejtësia dhe aftësitë e teknologjisë do të jenë më të mëdha se ato të trurit.
Në vitin 1999, Kurzweil teorizoi se inteligjenca artificiale e përgjithshme (AGI) do të arrihej sapo njerëzimi të krijonte një teknologji të aftë për një trilion llogaritje në sekondë, të cilën ai parashikoi se do të realizohej në vitin 2029.
Ekspertët në atë kohë e tallën idenë, duke menduar se do të duheshin të paktën njëqind vjet ose më shumë, por me afatin kohor të Kurzweil-it që është tashmë vetëm disa vite larg, dhe me diskutimet mbi AGI-në që po përhapen, ajo parashikim dekadash i mëparshëm po bëhet gjithnjë e më domethënës.
Në librin e tij të vitit 2024, The Singularity is Nearer (një lojë fjalësh me librin e tij të vitit 2005, The Singularity is Near, vetëm se tani ka shtesën “-er”), Kurzweil e përforcon edhe më shumë këtë ide në epokën moderne të inteligjencës artificiale. Jo vetëm që ai “qëndron me bindje tek parashikimi i tij për pesë vitet e ardhshme”, siç tha në një fjalim në TED, por ai gjithashtu beson se njerëzit do të arrijnë një inteligjencë një milion herë më të madhe deri në vitin 2045, falë ndërfaqeve tru-makineri të formuara nga nanorobotë të futur në mënyrë jo-invazive në kapilarët tanë.
“Ne do të jemi një kombinim i inteligjencës sonë natyrore dhe asaj kibernetike,” tha Kurzweil në një intervistë për The Guardian, “dhe të gjitha do të shkrihen në një. Do ta zgjerojmë inteligjencën një milionfish deri në vitin 2045, dhe kjo do të thellojë vetëdijen dhe ndërgjegjen tonë.”
Ndërsa kjo ide bazohet në një bashkim më fizik për të kapërcyer hendekun mes njeriut dhe makinës, filozofë të tjerë dhe ekspertë të AI-së pajtohen se një formë e tillë bashkimi është e pashmangshme, dhe në disa mënyra, ka tashmë filluar. Në korrik 2024, Marcus du Sautoy dhe Nick Bostrom nga Universiteti i Oksfordit shprehën të dy mundësitë shpresëdhënëse dhe shqetësuese të së ardhmes së IA-së, dhe për të dy, një lloj sinteze dukej e pashmangshme.
“Mendoj se po shkojmë drejt një të ardhmeje hibride,” i tha Sautoy revistës Popular Mechanics. “Ne ende besojmë se jemi qeniet e vetme me një nivel të lartë të vetëdijes. Kjo është pjesë e udhëtimit kopernikian: që ne nuk jemi unikë. Nuk jemi në qendër.”
Sigurisht, kjo “Botë e re e guximshme” e një ekzistence hibride njeri-IA sjell me vete një mori çështjesh si politike ashtu edhe personale. Çfarë do të bëjnë njerëzit për punë? A do të mund të jetojmë përjetë? A do ta ndryshonte kjo vetë kuptimin e të qenit njeri?
Kurzweil, si shumë futuristë të tjerë, është relativisht optimist për këtë drejtim. Në të njëjtën intervistë për The Guardian, Kurzweil thekson se Ideja e një të Ardhure me të Ardhura Universale Bazë (UBI) do të jetë një domosdoshmëri dhe jo më një koncept i majtë radikal, dhe IA do të sjellë përparime të papara në mjekësi, duke bërë që vetë ideja e pavdekësisë të mos jetë më e paarritshme.
“Në fillim të viteve 2030 mund të presim të arrijmë shpejtësinë e arratisjes së jetëgjatësisë, ku çdo vit jetë që humbim për shkak të plakjes, do ta fitojmë përsëri nga përparimet shkencore,” tha Kurzweil. “Dhe pasi ta kalojmë këtë pikë, do të fitojmë edhe më shumë vite. Nuk është një garanci e plotë për të jetuar përjetë, aksidentet ende ndodhin, por gjasat për të vdekur nuk do të rriten nga viti në vit.”
Ashtu si Back to the Future Part II parashikoi makina fluturuese, edhe këto utopi të nxitura nga teknologjia mund të shemben sapo afatet t’u afrohen. Por 25 vite më parë, Kurzweil parashikoi se do të ishim duke iu afruar me shpejtësi një momenti të madh në historinë teknologjike të njerëzimit në fund të kësaj dekade. Deri tani, nuk ka asnjë provë që të sugjerojë të kundërtën. / Popular Mechanics
