Drejtuesi politik i PD-së në qarkun e Fierit, Gazment Bardhi, ka denoncuar se ministrja e Transporteve, Belinda Ballukut, ka lehtësuar trafikun e drogës përmes Portit të Durrësit.
Teksa ka publikuar një artikull nga mediat amerikane ‘Daily Caller’, Bardhi shkruan se faktet kanë treguar se “Balluku dhe Rama, ndodhen në mes të nje skandali ndërkombëtar për trafikun e drogës në Europë përmes Portit të Durrësit”.
Bardhi shkruan se mediat e huaja dhe ekspertët ndërkombëtarë kanë nisur të hetojnë rolin e Ballukut në lehtësimin e trafikut të drogës, ndërsa shton se në mënyrë të dyshimtë, konçesionari gjerman u zëvendësua papritur me një kompani kroate, e dyshuar për lidhje në trafikun ndërkombëtar të drogës me Amerikën Latine.
“Rrjeta e pistë e përfshirjes së Portit të Durrësit në trafikun ndërkombëtar të drogës, me autorë Belinda Ballukun dhe Edi Ramën, s’i ka ditët e gjata”, thekson ai, ndërsa i kujton Ballukut burgun e Pojskës, që sipas tij, nuk mjafon pas gjithë këtyre aferave.
Por kur të vijë dita, burgu i Pojskës nuk do të mjaftojë”, përfundon ai.
Artikulli i ‘Daily Caller’:
Ndërsa SHBA-të shtojnë përpjekjet për të shkatërruar kartelet e drogës, zbatimi i dobët i ligjit dhe dobësitë strategjike të Evropës mund të jenë duke minuar progresin global.
Shtetet e Bashkuara kanë marrë një rol udhëheqës në përballjen me krizën e fentanilit dhe sfidat më të gjera të trafikimit të drogës, sipas studiuesit të politikës së jashtme dhe sigurisë kombëtare Ivan Sascha Sheehan. Në një artikull të botuar së fundmi në Townhall, Sheehan pohon se qasja agresive e Amerikës ndaj luftës kundër drogës është në kontrast të thellë me atë që ai e përshkruan si qëndrim pasiv dhe nganjëherë pengues të Evropës. Divergjenca në strategji, paralajmëron ai, mund të ketë pasoja të rënda për sigurinë ndërkombëtare dhe shëndetin publik.
Një Strategji Transatlantike e Ndarë
Në zemër të argumentit të Sheehan është një hendek në rritje midis Shteteve të Bashkuara dhe aleatëve të saj evropianë në reagimin ndaj tregtisë globale të narkotikëve. Ndërsa SHBA-të nën administratat e njëpasnjëshme – veçanërisht ato të Donald Trump – kanë zbatuar politika të ashpra si tarifat ndaj Meksikës për të ushtruar presion mbi bashkëpunimin në zbatimin e ligjit kundër narkotikëve, Evropa nuk ka arritur të përmbushë urgjencën, veçanërisht në adresimin e korridoreve të drogës që burojnë nga Amerika e Jugut dhe kalojnë nëpër portet evropiane.
Në rubrikën e tij në Townhall, Sheehan thekson vendimin e administratës Trump për të vendosur një tarifë prej 25% për të gjitha importet meksikane si një moment kyç në përpjekjet e fundit kundër drogës. Kjo politikë u prezantua si një mjet për ta detyruar Meksikën të bëjë më shumë për të ndaluar rrjedhën e fentanilit dhe opioideve të tjera sintetike përtej kufirit të saj verior.
Në të kundërt, Sheehan argumenton se autoritetet evropiane kanë lejuar që rrjetet kryesore të trafikimit të lulëzojnë, veçanërisht duke mbyllur sytë ndaj ndikimit në rritje të krimit të organizuar shqiptar. Sipas analizës së tij, kartelet shqiptare janë bërë lojtarë dominues në tregtinë e kokainës në Evropë, me lidhje të thella në Amerikën e Jugut, veçanërisht në Ekuador – një vend që, ndonëse nuk është vetë prodhues kokaine, është bërë një qendër qendrore eksporti për drogën.
Ekuador: Ura e Pavetëdijshme
Sheehan tërheq vëmendjen te roli gjithnjë e më qendror i Ekuadorit në tregtinë transatlantike të drogës. Afërsisht 70% e kokainës në botë tani lëviz përmes porteve ekuadoriane, kryesisht Guayaquil. Pjesa më e madhe e furnizimit vjen nga Kolumbia dhe Peruja fqinje. Ky fluks narkotikësh koordinohet nga kartele transnacionale me lidhje evropiane, veçanërisht mafia shqiptare, anëtarët e së cilës janë përfshirë në rrjetet logjistike të Amerikës së Jugut.
Autori vëren se sindikatat kriminale shfrytëzojnë mungesën e një sistemi koheziv të zbatimit të ligjit detar dhe kontrollet doganore jokonsistente për të kontrabanduar drogë në sasi të mëdha. Ndërsa SHBA-të kanë investuar në ndalimin detar, ndarjen e inteligjencës dhe përpjekjet kundër korrupsionit në Hemisferën Perëndimore, Sheehan thotë se palët e interesuara evropiane mbeten prapa – si politikisht ashtu edhe operacionalisht.
Siguria e Portit dhe Pronësia Kineze
Një nga shqetësimet më urgjente të Sheehan përqendrohet në sigurinë e porteve evropiane. Ai citon të dhëna dhe raporte që tregojnë se transporti me kontejnerë është bërë metoda e preferuar për transportimin e drogës në Evropë – kryesisht e pakontrolluar. Sekuestrimi i kokainës në tre pikat më të mëdha të hyrjes së kontinentit – Antwerp, Roterdam dhe Hamburg – vazhdon të thyejë rekorde vit pas viti. Vetëm në vitin 2023, Europol kapi mbi 35 ton metrikë kokainë në këto porte.
Për ta përkeqësuar këtë dobësi është ajo që Sheehan e sheh si gabim strategjik të lejimit të ndërmarrjeve kineze të lidhura me shtetin të fitojnë aksione në infrastrukturën kritike. Ai rendit objektet portuale në vende si Gjermania, Holanda, Polonia, Belgjika dhe Mbretëria e Bashkuar që tani kontrollohen pjesërisht nga kompanitë kineze. Kjo ngre jo vetëm sinjale të kuqe gjeopolitike, por edhe shqetësime në lidhje me aftësinë e autoriteteve për të monitoruar ose ndërprerë trafikimin e paligjshëm që mund të mbrohet nën maskën e logjistikës legjitime.
“Ndikimi në rritje i Partisë Komuniste Kineze mbi pikat e aksesit detar evropian është një element i heshtur, por kritik në suksesin e tregtisë së drogës”, shkruan Sheehan. Ai paralajmëron se ndërthurja e krimit të organizuar, autoriteteve të korruptuara të portit dhe pronësisë së huaj krijon një përzierje toksike për agjencitë e zbatimit të ligjit që përpiqen të ndalojnë rrjedhën e narkotikëve.
Korrupsioni dhe faktori shqiptar
Shqipëria zë një vend të spikatur në rubrikën e Sheehan—jo vetëm si një burim aktiviteti i karteleve, por edhe si një rrëfim paralajmërues për korrupsionin. Ai citon akuzat e fundit që përfshijnë Portin e Durrsit, objektin më të madh detar të Shqipërisë, i cili thuhet se iu shit një njësie kroate me lidhje të errëta me oligarkët vendas. Transaksioni, sugjeron Sheehan, është simbolik i mungesës së transparencës dhe mbikëqyrjes që u lejon trafikantëve të drogës të veprojnë pa u ndëshkuar.
Sipas tij, ngurrimi i Evropës për t’u përballur me korrupsionin në periferinë e saj juglindore lehtëson drejtpërdrejt forcimin e rrugëve të drogës. Shqipëria, ndërsa është anëtare e NATO-s dhe kandidate për anëtarësim në BE, vazhdon të kritikohet për reformat e saj të pamjaftueshme gjyqësore dhe mbrojtjet e dobëta institucionale – faktorë që organizatat kriminale i kanë shfrytëzuar për të fituar një pikëmbështetje në tregun evropian. Sheehan, i referohet njoftimeve publike të ish-Ministrit të Drejtësisë të Shqipërisë, Gazment Bardhi, se si konkretisht Ministrja e Energjisë dhe Infrastrukturës, Belinda Balluku, mbyll një sy dhe nuk arrin të kryejë verifikimet e duhura të sigurisë dhe verifikimet e të dhënave të sigurisë për këto kompani në Portin e Durresit me lidhje të errëta me Amerikën Latine.
Një thirrje për llogaridhënie evropiane
Sheehan nuk i shfajëson Shtetet e Bashkuara nga sfidat e veta me drogën, veçanërisht kërkesën e brendshme që nxit zinxhirët ndërkombëtarë të furnizimit. Megjithatë, ai mbështet fuqimisht një qasje më të balancuar të ndarjes së barrës midis Uashingtonit dhe Brukselit. Sipas tij, Evropa duhet të veprojë me vendosmëri për të frenuar konsumin e saj të drogës, për të forcuar kufijtë e saj detarë dhe për të zbatuar masa të forta kundër korrupsionit në vende si Shqipëria, Italia dhe Holanda.
“Shtetet e Bashkuara nuk mund ta zhvillojnë këtë luftë të vetme”, përfundon Sheehan. “Nëse Evropa vazhdon të mos performojë mirë, ajo rrezikon të bëhet hallka më e dobët në një luftë globale që kërkon unitet transatlantik.”
Implikimet e Politikave
Ndërsa artikulli i Sheehan është i përshtatur në mënyrë të qartë brenda një këndvështrimi konservator amerikan, ai ngre pyetje më të gjera në lidhje me bashkëpunimin dhe sovranitetin global përballë krimit të organizuar. Kritika e tij përputhet me shqetësimin në rritje në forumet ndërkombëtare se strategjitë aktuale kundër narkotikëve janë të fragmentuara dhe reaktive në vend që të koordinohen dhe parandalojnë.
Duke pasur parasysh numrin marramendës të viktimave nga kriza e fentanilit – mbi 100,000 vdekje nga mbidoza çdo vit në SHBA – ka një vrull në rritje për nisma shumëpalëshe që kombinojnë zbatimin e ligjit, shëndetin publik dhe diplomacinë ekonomike. Në këtë kontekst, thirrja e Sheehan për angazhim evropian nuk është vetëm ideologjike – është një pasqyrim pragmatik i një emergjence globale.
