Nga Boldnews.al
Është muaji i shenjtë i Ramazanit për të gjithë besimtarët Muslimanë, i cili ka përkuar me fushatën elektorale të zgjedhje lokale në vendin tonë. Kandidatët për kryebashkiakë, shumica e të cilëve nga blloku i PS-së, po ndjekin një ritual të veçantë, ku edhe shenjtërinë e një muaji të veçantë e kthejnë në shenjtallkun e tyre për të marrë vota.
Kudo shihen pastime në shtrim iftari (ushqimi i saporënies së muzgut) për ata që e agjërojnë. Edhe pse mundohen të mos shfaqen publikisht me deklarata politike që të ngecin ushqimin në fyt, shumë prej politikanëve të pushtetit iftarin e kthejnë në një propagandë për të marrë vota.
E bëjnë shumë kandidatë për kryebashkiakë, do e bëjë edhe kryeministri ynë, kreu i shtetit dhe ndonjë ministër që hiqet si besimtar në Zot, por në të vërtetë “kulti” ku falen është kryeministri dhe pasuria që u rrjedh furishëm është korrupsioni. “Mos vidh, mos shaj, mos shtyp më të dobëtit dhe ndihmo të varfërit”-këto janë parimet bazë të një njeriu që beson në Zot, pavarsisht se ku lutet, në xhami, kishë, apo teqe.
Pastrimi i shpirtit nga besimtarët dhe pasurimi i të ligut në pushtet janë dy drejtime tërësisht të kundërta, por streiotipi i politikanit Rilindas “mëkatet e vjedhjes” dhe shtypjes ndaj më të dobëtve mendon se i lan duke shtruar iftar, e pasi të ketë shërbyer një lugë supë mendon për kazanin e pushtetit ku zhyt llërët në yndyrën e korrupsionit.
Faqet zyrtare në rrjetet sociale të disa kandidatëve për kryetarë bashkie janë të mbushura me foto në lokale ku shtrojnë iftar për besimtarët dhe nxjerrin nga fjalorthi i tyre dedikime me thënien e librave të shenjtë, për të synuar shenjtërinë e pushtetimit në vijim. Po kush paguan për këtë iftar? Paguan kandidati që ka mbajtur për disa vite drejtimin e bashkisë, paguan drejtori i një institucioni diku në kadastër, doganë, port, OSHHE, KESH, ujësjellës e kudo tjetër, ky fjala korrupsion nuk quhet mëkat apo shkelje ligji, por meritë për të ngjitur edhe më lart shkallët e karrierës politike.
Në majën e shfrytëzimit të muajit të shenjtë të Ramazanit nuk ka si të mos qëndrojë kreu i bashkisë së Tiranës Erion Veliaj. Në ditët e fundit shkëputet një rast domethënës. Veliaj dhe Myftiu i Tiranës inaguruan xhaminë e re në rrugën “Hamdi Cullaj”. Padyshim që “fjalë prekëse” nxori Veliaj në kulmin e propagandës së tij. “Më vjen mirë që xhamia hapet në muajin e shenjtë të Ramazanit. Të qenit qytet, të qenit bashki, është e lidhur me xhaminë, sidomos Tirana, e cila ka lindur prej ndërtimit të xhamisë”-tha kryebashkiaku, duke iu referuar pikërisht xhamisë historike të Et’hem Beut në qendër të Tiranës.
E thënë nga goja e Veliajt kjo vret edhe më shumë se shtrimi i një iftari edhe nga ata kryebashkiakë që sot ndodhen në burg për vjedhje. Xhamia e Et’hem Beut duket si një “kutizë e vogël”, para kullës së stërmadhe që ndodhet 15 metra larg saj. I është prishur pamja objektit të kultit, kulturës apo historisë së kryeqytetit. I janë dridhur themelet deri në krisje muresh kur hapej gropa gjigante e kullës përbri, duke u zhurmuar dhe tronditur ditë e natë kur derdhej beton. Po ashtu edhe objekti tjetër si kulla e sahatit, apo varri i “Kapllan Pashës” ngjajnë si “kolibe” para “madhështisë” së qiellgërvishtësve që mbajnë firmën e Veliajt dhe Ramës. Po këta syresh flasin për besim, shtrim iftaresh dhe fjalë të shenjta për të siguruar “shenjtërinë e pushtetit” të tyre, të blerë me para të thatë, (sipas gjetjeve të OSBE-ODIHR), apo i tjetërsuar edhe me mashtrim me pjatën e supës në iftarin e shenjtë.
Të konsumosh iftarin e blerë me para korrupsioni nga ai që e shtron mund të mos jetë nuk është mëkat, por minimalisht çdo besimtar duhet të stepet kur i vjen një ftesë nga politikani i radhës, pa ngritur dyshimin se kush po ja paguan atë vaft. Është edhe para e taksave të tyre e vjedhur dhe që i vjen si “lëmoshë” nga hajduti me kostum pushteti.
