Ora shënon 4:00 pasdite. Fillon të bjerë shi. Ekipi i Diario de Pontevedra po shkon në famullinë e Pedre, në zemër të rajonit.
Objektivi, gjetja e kampit të parë të madh të drogës, i gjetur në Galicia, në imazhin dhe ngjashmërinë e atyre që vërshojnë malet katalanase dhe pa shumë dallime në lidhje me ato që janë shpërndarë nëpër xhungla dhe zona të pyllëzuara të Amerikës së Jugut për dekada të tëra.
Rreth 20 kilometra nga Boa Vila ndalojmë makinën. Referencat tregojnë se jemi shumë afër vendit, më pak se një kilometër larg, por nuk ka rrugë që të çon atje.
Marrim drejt Vichocuntín dhe ndalojmë makinën.
Nuk ka asnjë rrugë të mundshme drejt objektivit, përveçse të ndërmerrni një ngjitje me pak shanse suksesi.
Ne vendosëm të kthehemi, të konsultohemi me Google Maps dhe të shkojmë përreth duke kërkuar një shteg të kalueshëm.
Kthehemi në Pedre, kalojmë rrugën për në Ourense përmes një ngushtice.
Mendojmë se rruga më e mirë është ajo që të çon në mbetjet e një fushe futbolli të braktisur.
Garda Civile, e cila çmontoi aktivitetin në pikën ku po shkonim javën e kaluar, na kishte paralajmëruar për vështirësinë e hyrjes në zonën e nxehtë.
Rrugës së lagjes ku po udhëtonim i vjen fundi. Shiu ka pushuar dhe vendosëm të lëmë makinën dhe të vazhdojmë në këmbë.
Një mur zjarri me një pjerrësi të madhe lart është rruga që ofron më shumë garanci. Fillojmë të ngjitemi dhe shohim disa shenja në tokë që tregojnë kalimin e një mjeti të rëndë.
Trafikantët e drogës duhej të kishin disa mjete transporti për të mbledhur prodhimin, pasi rritin me mijëra bimë marijuanë në vendin që ne kërkojmë.
Ato mund t’i përkasin edhe ndonjë fuoristradë të madhe nga Instituti i Armatosur, i nevojshëm për të njëjtën detyrë: marrjen e kanabisit, ndonëse në rastin e tyre jo për shitje, por për analizë dhe peshim mjeko-ligjor.
Ne ndjekim gjurmët dhe fillojmë të zbresim. Kampet e drogës duhet të jenë afër burimeve natyrore të ujit për rritjen e duhur të bimëve.
Në një moment, muri i zjarrit bashkohet me pyllin.
Nuk mund të jemi larg, mendojmë. “Ule zërin!” pëshpërit Rafa Fariña.
Fotografi sugjeron të ecim në heshtje. Marijuana ka nevojë për diell kështu që ne jemi duke kërkuar mes pemëve.
Vendosim të marrim një shteg të vogël në të majtë dhe, pas rreth 200 metrash, shohim një zonë më të qartë.
Së shpejti vërejmë praninë e materialeve krejtësisht të pazakonta që thyejnë magjinë e pyllit vendas të Cerdedo-Cotobade. Kemi mbërritur.
INFRASTRUKTURA
Nuk kishim parë asgjë të tillë në tokë. Ne dinim për plantacionet e brendshme, më të zakonshmet si në Galicia dhe veçanërisht në pjesë të tjera të Spanjës.
Ka pasur edhe raste të njerëzve që kultivonin kanabis në parcela afër shtëpive gjatë muajve të verës.
Megjithatë, asgjë si kjo. Një kamp i vërtetë me gjithçka të nevojshme për të arritur rritjen e shpejtë të bimëve dhe, në të njëjtën kohë, për dy deri në tre persona që të qëndrojnë atje.
Ata janë kultivuesit, të cilët jetojnë në vend në kushte krejtësisht të pashëndetshme për një rrogë qesharake për punën që kryejnë dhe mbi të gjitha rrezikun që kanë.
Dy nga këta kultivues, me kombësi shqiptare, janë kapur në flagrancë në ambientet e tyre.
Që atëherë ata kanë ndërruar “shtëpinë” në malet e Pedres për qelitë e IEVP “A Lama”.
Kampi ndodhet në një kodër, pranë një përroi të vogël që derdhet në rrjedhën e sipërme të lumit Lérez.
E përbërë nga dy parcela të ndara nga një zonë e pyllëzuar, ajo ka një strukturë të ngjashme me një pishinë në pjesën e saj më të lartë.
Trafikantëve të drogës u është dashur të gërmojnë thellë përpara se të vendosin plastikë të siguruar me gurë të mëdhenj dhe trungje.
Në këtë mënyrë ata ndërtuan një rezervuar uji me kapacitet për të ruajtur mijëra litra.
Jetesa e kampit në javët më të nxehta të verës varej shumë prej tij.
Të lidhura me të, qindra metra zorrë me sisteme të ujitjes me pika të mundësuara dhe të shpërndara në mënyrë perfekte në të dy zonat ku qëndronin bimët deri në shfaqjen e agjentëve javën e kaluar.
Për të arritur rezultatet më të mira dhe duke pasur parasysh shkallën e lartë të profesionalizmit të organizatës kriminale që zotëron plantacionin, mafia e frikshme shqiptare e marijuanës, kultivuesit përdorën qindra litra pleh të lëngshëm të veçantë për këtë lloj bimësh.
Shishet bosh u shpërndanë në të gjithë tokën ku ishte ndërtuar kampi i drogës.
Së bashku me këtë, për një rritje të përsosur, shumë nga bimët u fiksuan në një substrat specifik, të fekonduar më parë dhe, nga ana tjetër, të futur në fuçi PVC.
Duke pasur parasysh madhësinë e madhe që arrijnë, ata gjithashtu kanë nevojë për dru që i mban vertikalisht dhe i çon drejt qiellit për të marrë të gjitha përfitimet e dritës së diellit.
Në segmentin e dytë të kampit u ngritën strukturat për njerëzit.
Dy tenda të përforcuara me plastikë, disa dyshekë dhe një konstruksion druri siguruan strehë për përgjegjësit e plantacionit, që jetonin aty.
Mafiat e marijuanës i mbajnë pengjet e tyre 24 orë në ditë në plantacionet e tyre.
Njëri prej tyre ka mundur t’i shpëtojë bastisjes, megjithëse Garda Civile arriti ta identifikonte duke i gjetur dokumentacionin në një nga dyqanet.
Ata nuk kujdeseshin për pastërtinë.
Në fakt, vendi, përveç rrobave të varura në linja dhe sendeve të tjera personale, është plot me mbetje ushqimore dhe shishe bosh.
Mobiljet ishin gurët në tokë dhe kutitë e birrave tashmë të konsumuara.
Në zonat e dedikuara për kultivim, mbetën dhjetëra bimë, disa me kërcell të përkulur dhe të tjera të prera, nga më shumë se 3000 që studiuesit shkatërruan në kampin e parë të madh të narkomafias shqiptare të zbuluar në të gjithë Galicinë.
Fotoja më sipër tregon kërcellin e një bime të prerë së fundmi nga autoritetet dhe vërehet metoda e përdorur për rritjen e saj, e rrethuar nga një substrat i plehëruar dhe plastik dhe pa kontakt me speciet e tjera të zonës.
Nevoja për diell bëri që trafikantët e drogës të kërkonin një zonë të pastër në pyll për të ngritur kampin e tyre.
Në foton më sipër, një nga bimët që mbeti në tokë në pjesën e sipërme të zonës së kultivimit që ishte plot me to.
Për strehimin e kultivuesve të kombësisë shqiptare, trafikantët e drogës vendosën tenda të përforcuara me plastikë, dyshekë dhe madje edhe një strukturë druri.
Për të ngrënë dhe si vend ndenjëse përdornin kutitë e birrës ose gurët dhe trungjet e vendit.
Mafia shqiptare dominon biznesin në të gjithë Spanjën me bazat e saj në Katalonjë
Kampet janë të përhapura në të gjithë Levanten dhe Andaluzinë, ku dielli dhe nxehtësia lejojnë më shumë se një korrje në vit.
Biznesi i marijuanës ka shumë duar, pasi është relativisht e lehtë të instalosh një plantacion të brendshëm (madje edhe jashtë, në vende me diell dhe të nxehta) që prodhon marijuanë.
Një investim në llamba dhe ventilatorë, nëse është një kulturë e brendshme, ose një sistem i thjeshtë vaditjeje nëse është jashtë, është brenda mundësive të shumë njerëzve.
Megjithatë, kur bëhet fjalë për produksione të mëdha, ekziston një rrjet narko-kriminal që dominon skenën: Mafia Shqiptare.
Me bazë në Katalonjë, ajo ka kapacitetin logjistik për t’u vendosur pothuajse kudo në vend, duke e kthyer Spanjën në “kopshtin” autentik të marijuanës të Evropës.
Këtij rrjeti i atribuohet kampi i drogës i zbuluar në Cerdedo-Cotobade nga Garda Civile javën e kaluar, por edhe dhjetë plantacionet e çmontuara në katër provincat katalanase disa orë më vonë ose afro 2000 bimë të shkatërruara në Valencia në mes të kësaj jave.
Një skemë identike, me kampe në zona që janë shumë të vështira për t’u aksesuar, ndonjëherë vetëm nga një pamje dron, e banuar nga dy deri në tre kultivues që janë përgjegjës për rritjen e bimëve në lartësi më shumë se 1.5 metra.
Mafia shqiptare me strukturë piramidale luan me një avantazh të madh. Kultivuesit ua dorëzojnë bimët transportuesve dhe këto, nga ana tjetër, klientëve, të cilët paguajnë qindra mijëra euro, veçanërisht në pjesën tjetër të Evropës.
Në atë kohë, paratë hyjnë në llogarinë e një pale të tretë që nuk ka lidhje me personin e vërtetë përgjegjës dhe nëpërmjet aplikacioneve të avancuara kompjuterike humbasin shpejt gjurmët e atyre fondeve.
Në këtë mënyrë, shefat ndajnë fitimin, paguajnë punonjësit e tyre dhe riinvestojnë, jo vetëm në marijuanë, por ndonjëherë edhe në heroinë apo kokainë.
Policia Kombëtare e Pontevedra çmontoi një shtëpi bari në Ourense
Precedenti më i afërt në kohë i një plantacioni të madh marihuanë të çmontuar në Galicia u pa në Pereiro de Aguiar (Ourense).
Puna e Grupit II të Udyco-s të Komisariatit shërbeu për sekuestrimin e më shumë se 200 kilogramëve kanabis, por nuk ishte një kamp po një “shtëpi bari”.
